บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 27 หน้า 4
โรงแรมเทิดพันธ์ พิมยืนอยู่ที่ริมน้ำ... เงียบๆ สงบ พิมคิดถึงอดีต ตอนฤกษ์พูดว่าอยากมีลูกหลายต่อหลายครั้ง
ตอนฤกษ์รับโทรศัพท์แอ๊ดบอกว่าเริงกำลังจะคลอด พิมถอนหายใจ...ทั้งเสียใจและดีใจกับฤกษ์ เสียงหมี่ดังขึ้น
“พิม...” พิมหันมา “มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้”
พิมตอบยิ้มๆ “พิมไม่คิดสั้นกระโดดน้ำตายหรอกค่ะ ไม่ต้องห่วง”
หมี่โอบไหล่ ด้วยความรักและคิดถึง “ตลกได้แบบนี้ กลับไปทำงานกับพี่ได้แล้วสิ”
“อย่าเพิ่งดีกว่าค่ะ ขออีกสักปีสองปี ถ้าตอนนั้นพี่หมี่ยังไม่มีใครมาแทนตำแหน่งพิม พิมกลับไปแน่ ตอนนี้ขออยู่ช่วยงานคุณเทิดก่อนนะคะ”
“ตกลง พิมกับคุณเทิด..ยังไงกัน อัพสเตตัสหน่อยสิ”
“ก็....เรื่อยๆค่ะ ไม่มีอะไรหวือหวา ไม่มีอะไรตื่นเต้น โตแล้วจีบกันไม่เหมือนเด็กๆ ก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป”
“ที่พิมไม่ตื่นเต้น .. เพราะใจยังไม่มาหรือเปล่า” พิมชะงัก “คนจีบกัน ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ ถ้ามีใจให้กัน เราก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา แล้วเมื่อกี๊ที่เจอกับคุณฤกษ์...บอกได้มั้ยว่า อยู่กับใครตื่นเต้นมากกว่ากัน”
พิมสะอึก จุกเลย พิมพูดอย่างมีสติ “ความตื่นเต้นมันก็เป็นแค่อารมณ์ มาแล้วก็ไป... พิมไม่อยากไปจับยึดกับมันมาก ชีวิตที่ผ่านมาสอนให้พิมรู้ว่า...อยู่กับความเป็นจริงมันอาจจะไม่หวือหวาแต่มันก็คือ “ของจริง” พิมขออยู่กับความจริงดีกว่าค่ะ” พิมพูดด้วยเข้มแข็งที่แฝงไว้ด้วยความผิดหวัง หมี่มองด้วยความเข้าใจและเห็นใจ
หน้าโรงแรมเทิดพันธ์ ป้านอมเดินมาส่งสุพรรญา ถือของฝากติดตัวมาด้วย
“คุณเทิดต้องอัดรายการ เลยให้ป้ามาส่งคุณแทน”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฝากดูแลคุณเทิดด้วยนะคะป้า”
“ค่ะ” มาลัยวรรณวิ่งออกมา “ป้าขา ช่วยดูแกงเหลืองหน่อยค่ะ รสชาติมันแปลก ๆ”
“ได้ ได้ ลานะคะคุณญา” สุพรรญาไหว้ “ค่ะ คุณป้า”
“เออ คุณสุพรรญาคะ ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการหน่อยนะคะ ฉันเป็นเชฟของที่ร้านอาหารวันนี้ ฉันเป็นคนออกแบบแล้วก็ทำเองค่ะ”
“ป้านอมกับคุณเทิดบอกแล้วละค่ะ คุณเทิดโชคดีนะคะ มีสองพี่น้องช่วยดูแล”
มาลัยวรรณเจื่อนไปทันที สุพรรญาจับสังเกต “วรรณได้ยินว่าคุณมีร้านอาหารที่อังกฤษ วรรณมีวุฒิทางด้านคหกรรมที่ใช้ทำงานต่างประเทศได้” มาลัยวรรณรีบส่งนามบัตรให้ “นี่เป็นเบอร์ติดต่อของวรรณนะคะ ถ้าคุณสนใจให้วรรณไปช่วย วรรณยินดีช่วยเต็มที่เลยค่ะ” สุพรรญารับมา
“จริงเหรอคะ แต่..ถ้าน้องวรรณไปกับพี่ แล้วใครจะดูแลที่นี่หล่ะคะ คุณเทิดโกรธพี่แน่ๆเลย”
“ไม่หรอกค่ะ วรรณไม่ได้สำคัญสำหรับเขาขนาดนั้น” สุพรรญามองปุ๊บรู้ปั๊บ
“วรรณไปจริงๆ ในครัวก็มีป้านอมดูแลได้ หน้าร้านก็มีพี่พิมดูแลอยู่ ไม่มีปัญหาแน่นอนค่ะ คุณญาติดต่อมาได้เลยนะ
คะ” มาลัยวรรณยกมือไหว้ “ขอบคุณมากค่ะ” มาลัยวรรณพูดจบก็เดินไป .. สุพรรญาคิดๆ รู้สึกเหมือนแปลกๆ