บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 28
บทประพันธ์ - กฤษณา อโศกสินบทโทรทัศน์ - ณัฐิยา ศิรกรวิไล และ Sanctuary
สองสามวันต่อมา โรงแรมเทิดพันธ์ พิมกำลังเช็คความเรียบร้อยในห้องพักโรงแรม ทั้งผ้าขนหนู อุปกรณ์ทำความสะอาด กระดาษชำระ มองไปทั้งห้องแล้วก็คิดถึงอดีตวาบขึ้น
ฤกษ์กำลังคุยงานกับเทิดพันธ์ในห้องพักที่มีแต่ห้องเปล่าๆ ฤกษ์วัดขนาดความยาวความกว้าง และให้เทิดพันธ์ลองดูแบบร่าง เทิดพันธ์เห็นด้วย พิมมองฤกษ์อย่างชื่นชม
พิมมองห้องสมบูรณ์ตรงหน้าและพยายามสลัดความคิดออก เดินออกมาระเบียงหน้าห้อง ที่วางอุปกรณ์บนรถเข็น
มองเหม่อไปยังแม่น้ำที่ไหลเรื่อยอยู่เบื้องหน้าอย่างทอดถอนใจ ไม่ได้สังเกตว่าเทิดพันธ์และมาลัยวรรณเดินเลี้ยวมา
เห็นพอดี “นี่คืออาการของคนที่หย่าแล้วใช่ไหมครับ คุณพิมดูเหม่อลอยยิ่งกว่าเดิม”
“ค่ะ ..คราวนี้ก็เป็นเวลาของคุณแล้วนะ จะทำอะไรก็รีบ ๆ ทำ ก่อนหน้านี้พี่พิมเค้านิ่งๆ อาจจะไม่สบายใจที่ยังไม่ได้หย่าให้เรียบร้อย แต่ตอนนี้ก็...ไม่มีพันธะอะไรแล้ว”
เทิดพันธ์คิดหน้าเครียดๆ มาลัยวรรณแปลกใจ จังหวะนี้พิมเดินกลับไปยังห้องถัดไป “เป็นอะไร ? ไม่ดีใจเหรอ ?”
“ดีใจสิ แต่..กำลังคิดว่าจะขอแต่งงานเลย หรือว่าแค่หมั้นก่อน คุณว่าไง ?”
มาลัยวรรณผงะนิดๆ “บ้า...ฉันจะไปรู้ได้ยังไง ชีวิตคุณ คุณก็เลือกเองดิ”
“แต่คุณเป็นน้องสาวพิม แล้วก็เป็น “เพื่อน” ที่ผมไว้ใจที่สุด ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมปรึกษาทุกอย่างด้วยได้ เพราะฉะนั้นคุณต้องช่วยผมคิด” มาลัยวรรณ “อยากร้องไห้” มองหน้าเทิดพันธ์ เทิดพันธ์ส่งสายตาอ้อนๆ มาลัยวรรณหลบตา ใจอ่อน “ก็ได้ ฉันช่วยคิดก็ได้” เทิดพันธ์ยิ้ม
“ฉันว่าตอนนี้คุณยังไม่ควรขอหมั้น หรือขอแต่งงานอะไรทั้งนั้น สิ่งที่คุณควรจะทำก็คือ” เทิดพันธ์รอฟังอย่างตั้งใจ
กระดาษเขียนรายการทำงานยาวเหยียด พิมรับมาดูด้วยความงง “นี่คืองานใหม่ที่ฉันต้องทำเหรอคะ?”
พิมคุยกับเทิดพันธ์อยู่ในร้านอาหาร ห่างออกไปเห็นมาลัยวรรณทำทีเป็นจัดเคาน์เตอร์ในร้าน แต่เงี่ยหูฟังสุดฤทธิ์
“ใช่ครับ ผมไม่อยากให้คุณว่าง มีอะไรให้ทำจะได้ไม่มีเวลามาคิดมากเรื่องส่วนตัว” เทิดพันธ์ยิ้มอบอุ่น
“คุณให้ฉันทำใจให้ได้หลังจากหย่าใช่ไหมคะ”
“เอาเป็นว่า ผมเป็นห่วงคุณ”
“ก็เลยให้ทำงานแทน” พิมชูกระดาษงานขึ้น” เทิดพันธ์ขำ “ก็....ทำนองนั้น คุณโอเคมั้ยหล่ะ ?”
พิมขำเบาๆ “ก็..โอเค ฉันว่าวิธีนี้แหละดีสุด นอกจากไม่มีเวลามานั่งคิดฟุ้งซ่าน อาจจะได้เงินเดือนขึ้นด้วย” พิมยิ้ม
“ได้ค่ะ...จะมุทำแต่งาน งาน งานและงาน ให้ตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตเลยดีมะ” พิมหัวเราะ