บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 7 หน้า 3
“แป๊บนึง เผื่อที่ออฟฟิศส่งมาถามเรื่องงาน มีเมียแล้ว อย่างอแง”
ฤกษ์แกล้งทำเป็นฟุบลงที่เตียง ด้วยความน้อยใจ หมดแรง พิมขำ
พิมเดินมาหยิบมือถือมาเปิดอ่าน ที่หน้าจอเป็นไลน์ของใจเริง พิมรีบเปิดอ่าน
“พิม ... เริงขอโทษที่ไม่ได้ไปงานแต่งงานพิมเมื่อวาน พอดีมีเรื่องวุ่นๆ กลุ้มๆ เลยไม่ได้ไป เริงดีใจกับพิมและพี่ฤกษ์ด้วยนะ มีความสุขมากๆ จ้ะ” ทันใดนั้นมือฤกษ์ก็ดึงมือถือพิมไปเลย พิมมองตาม “อ้าววววว”
ฤกษ์แกล้งเอามือถือพิมใส่กล่องแล้วนั้นแล้วปิดฝา
“หมดเวลาสำหรับคนอื่นแล้ว วันนี้ห้ามทำอะไรทั้งนั้น นอกจากทำหน้าที่เมีย มานี่เลย”
ฤกษ์อุ้มพิมตัวลอยจากพื้น พิมร้องด้วยความตกใจ “ว้ายยย”
ฤกษ์โยนพิมเบาๆ ลงบนเตียง แล้วก็โถมตัวใส่ทันที
ภายใน บ้านเทิดพันธ์ ใจเริงเปลี่ยนชุดแล้ว...นั่งอยู่ที่หน้ากระจก ใจเริงแต่งหน้าไป เหลือบมองข้อความในมือถือ เห็นว่าพิมอ่านแล้วแต่ไม่ตอบ…ใจเริงเอะใจ หยิบโทรศัพท์มาดู แล้วก็หงุดหงิดนิดๆ
“อ่านแต่ไม่ตอบ...ขนาดบอกว่ามีเรื่องกลุ้มใจยังไม่ตอบมาอีก” ใจเริงคิดแล้วก็แค้น ไม่ได้ดั่งใจ !!
ทันใดนั้นเสียงออดดัง ปิ๊งป่อง ใจเริงแปลกใจ
พนักงานธนาคารนั่งอยู่ ๒ คน ใจเริงยืนช็อค “จะมายึดบ้าน !! บ้า ไม่ได้นะ ยึดแล้วฉันจะไปอยู่ไหน”
“จริงๆ ทางเราก็ไม่อยากยึดนะครับ แต่ทางคุณเทิดพันธ์ไม่ได้จ่ายมาหลายงวดแล้ว เราติดต่อก็ไม่ได้”
“มือถือก็ปิดตลอดค่ะ”
“ปิดก็ไปหาที่ออฟฟิศสิ”
“ไปแล้ว แต่ไม่เคยเจอเลยครับ”
“มันจะไม่เจอได้ยังไง วันก่อนฉันไปยังเจออยู่เลย เดี๋ยวฉันจะลากคอเค้ามาคุยกับพวกคุณเอง ไม่ว่ายังไง ฉันก็ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมายึดบ้านนี้ทั้งนั้น !!” ใจเริงประกาศด้วยความแค้น !!
ที่ทำงานเทิดพันธ์ สุพรรญาคุยโทรศัพท์ หน้าตานิ่งๆ เสียงหวานๆ แต่ในใจร้อนรน “คุณเทิดไม่อยู่ค่ะ”
ใจเริงขับรถไปคุยโทรศัพท์ไป เสียงอย่างวีน “ไปไหน !?!”
สุพรรญาชะงักนิดๆ แล้วก็บีบเสียงหวานตอบ “ออกไปประชุมข้างนอกค่ะ”