บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 11
บทประพันธ์ - กฤษณา อโศกสินบทโทรทัศน์ - ณัฐิยา ศิรกรวิไล
กลางคืน ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง เปรมยิ้มปลื้มตรงหน้าปารมี ทานอาหารไปยิ้มไป ปารมียิ้มตอบ
“คุณหมี่นัดผมมาดินเนอร์อย่างนี้ มีเรื่องสำคัญอยากจะบอกผมใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ สำคัญมาก”
“คงไมใช่เรื่องงานใช่มั้ยครับ”
“เรื่องส่วนตัวน่ะค่ะ”
“เฮ้อ คิดแล้วเชียวว่าต้องเป็นเรื่องของเราสองคน นี่...ทำเอาผมปลื้มจนทานอะไรไม่ลงเลยนะครับ”
“จะหมดจานแล้วนะคะ”
“ว่ามาเถอะครับว่าเรื่องของเรา มันเป็นเรื่องของหัวใจของเราสองคนใช่ไหมครับ”
“มันเป็นเรื่องหัวใจของฤกษ์กับพิมค่ะ โดยมีบุคคลที่สามคือใจเริง” เปรมคลายยิ้ม หน้างงไปทันที
ภายในบ้านพ่อแม่พิม มาลีพูดเสียงนิ่งๆ แต่เต็มไปด้วยพลัง “ฤกษ์ทำถูกแล้ว .. ทำแบบนี้แหละดีแล้ว”
พิม มาลี มาลัยวรรณ พจน์ นั่งคุยกันอยู่ที่ห้องรับแขก
“ถ้าฤกษ์ไม่เด็ดขาดแบบนี้ เราก็ต้องใจอ่อนไปกับใจเริง และคราวนี้แหละ ปัญหาจะตกมาอยู่ที่เรามากกว่าคนอื่น เพราะเราเป็นคนกลาง”
พจน์เสริม “แม่พูดถูกนะลูก .. พ่อไม่เห็นด้วยจริงๆ กับการที่ให้ใจเริงมาอยู่ในบ้าน คิดยังไง ?”
มาลัยวรรณสวน “แถวบ้านเรียกไม่ได้คิด” พิมเศร้า มาลีหันมามองมาลัยวรรณ มาลัยวรรณจำต้องหยุดพูด
“พิมคิดว่า..คนกำลังลำบาก เราต้องช่วย และคนนี้ก็เป็นเพื่อนเรา เรานิ่งดูดายไม่ได้ ชีวิตพิมเขียนงานช่วยคน จัดรายการวิทยุ โทรทัศน์ก็เพราะอยากช่วยคน .. และตอนนี้คนที่เรารู้จักมาขอความช่วยเหลือตรงหน้า...พิมไม่ช่วยไม่ได้จริงๆ ค่ะ”
พจน์แนะ “แต่การช่วยคนอื่น .. เราต้องไม่เดือดร้อนนะลูก ถ้าเราช่วยแล้วเบียดเบียนตัวเอง จาก “บุญ” จะเป็น “บาป”” พิมสะอึก แต่ยังยิ้มรับ .. หลอกตัวเอง “ตอนนี้พิมก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรนี่คะ .. พิมว่า เริงเค้าคงอยู่ไม่นานหรอกค่ะ พอเค้าหาที่อยู่ใหม่ได้ ก็คงจะย้ายออกไปเอง .. ไม่ต้องห่วงนะคะ”
พจน์กับมาลีได้แต่มองหน้ากัน มาลัยวรรณฟังแล้วคันปากมากกกกก อยากเม้าท์สุดๆ
ภายในบ้านพ่อแม่ฤกษ์ ผ่องใสเอาอาหารใส่กล่องแล้ววางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหันมาคุยกับฤกษ์ที่เตรียมตัวกลับ “แต่น้าว่า..ไม่ย้ายออกไปง่ายๆ หรอก บ้านออกจะใหญ่โต อยู่สบาย เงินก็ไม่ต้องจ่าย ใครจะโง่ย้ายออก”
ฤกษ์ส่ายหน้า ฤทธิ์เดินมาสมทบ “ผมบอกฤกษ์ไปแล้ว ถ้าเค้าตั้งท่าอยู่ยาว จะให้พามาอยู่กับคุณดีมั้ย ?”