บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 23 หน้า 3
สำนักงานรพิพันธ์ สมรเดินนำฝรั่งสองสามคนเข้ามาในห้องประชุม ชรัตน์ รินและช้องนางอยู่ในชุดทำงานหรู สวยสง่า ต้อนรับ จับมือทักทาย ทั้งหมดนั่งลงคุยงานกันมีคนถ่ายรูปของบริษัทถ่ายไว้ทุกอิริยาบถ รินยิ้มแย้มคุยกับฝรั่ง พอจะสนทนาได้บ้าง ดูท่าทางเหมือนสาวทำงานมากขึ้นเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมาก
งานเลี้ยงสมาคมศิษย์เก่า ชรัตน์ควงรินมาออกงานเลี้ยง ชรัตน์แนะนำให้รินรู้จักกับคนนั้นคนนี้ นักข่าวถ่ายรูป รินคุยกับผู้ใหญ่ไม่เก้อเขิน ดูสวยสง่าในชุดราตรีหรูหราเหมือนเจ้าหญิง
บ้านพระพิจารณ์ธุรกิจ รินถือปึกรูปถ่ายจากฉากที่ผ่านมาให้พระพิจารณ์ธุรกิจดูทีละใบ ที่แท้รินให้ช่างภาพคอยถ่ายรูปตนไว้มาให้พ่อดูนั่นเอง
“ดูสิคะ หนูสวยไหม สวยสมกับเป็นลูกสาวคุณพ่อ เป็นรพิพันธ์เลยเห็นไหมคะ” พระพิจารณ์ธุรกิจหน้าตาสดชื่น ยิ้มได้น้อยๆแล้ววันนี้ “ชีวิตที่พ่ออยากให้หนูเป็น หนูได้ทุกอย่างตามที่คุณพ่อต้องการแล้วเห็นไหมคะ ไม่ต้องกลัวแล้วนะคะว่าคุณพ่อไม่ได้ชดเชยให้หนู”
“ดี....ดี ...ดีใจ” รินยิ้มแย้มยังเปิดรูปให้พระพิจารณ์ธุรกิจดูไปเรื่อยๆ พระพิจารณธุรกิจมีความสุขอย่างมาก
บ้านน้ากล่ำ ดวงสวาทนั่งเหม่อ ช็อกไม่เลิกราทำใจไม่ได้
คุณหญิงแก้วเดินมาเห็นเข้า “แม่ดวงสวาท ยังไงคุณชายเขาก็เสียไปแล้ว ทำใจเสียเถอะนะ”
ดวงสวาทไม่ได้ยิน ไม่ดีขึ้น
ศรัณย์ก็เหม่อเศร้าหมองเช่นกันที่มุมหนึ่ง
เสนอเอาเครื่องดื่มมาวางให้ ก่อนจะเดินออกไป พึมพำ “บอกเลิกเขาแล้วเราก็เศร้าเอง คุณหนูนะคุณหนู เฮ้อ”
หน้าบ้านบ้านพระพิจารณ์ธุรกิจ รินในชุดนอน เดินออกมามองบ้านสวย ตระหง่านตรงหน้า แล้วเศร้า
ชรัตน์เดินมาหา “ริน นอนไม่หลับหรือจ๊ะ”
“บ้าน สมบัติพัสถาน ที่ผู้คนดิ้นรนอยากได้ ถึงกับเอาชีวิตเข้าแลก แต่เมื่อได้มาแล้วต้องเสียครอบครัวไป บ้านก็เป็นได้แค่ก้อนอิฐและกองปูน”
“คิดถึงศรัณย์ใช่ไหม”
รินพยักหน้าเข้ามากอดชรัตน์ “คิดถึงบ้านไม้ บ้านพักข้าราชการหลังนั้นที่สุดเลยค่ะ”
“สักวันมันต้องมีทางออกนะ อดทนไว้นะน้องรัก” ชรัตน์กอดตอบ
สำนักงานรพิพันธ์ รินนั่งทำงานที่โต๊ะ บุรณีแวะมาหา เอาหนังสือ “บัญชีเบื้องต้น”มาให้ ชรัตน์นั่งหลับที่โต๊ะถัดไป
“นี่จ้ะ บัญชีเบื้องต้น”