บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 23 หน้า 5
ชรัตน์เดินกลับมาที่ห้องทำงาน สภาพหน้าเครียด คิดหนัก มานั่งลงช้าๆ จนรินทัก “เป็นอะไรไปคะ”
“อก ....แตก .... หัก... เป็นเสี่ยงๆเลยล่ะน้อง” รินอึ้งไป แปลกใจ ชรัตน์ช็อกๆ
หน้าบ้านพักปลัด ที่ปักษ์ใต้ รถปิคอัพคันหนึ่งขับเข้ามาจอดนิ่งๆที่นอกรั้วบ้าน
เสริมที่เข้านอนแล้วเดินออกมาดู “ใครมาดึกๆวะ” เสริมตะโกนถามจากในบ้าน “มาหาใครครับ”
ในความมืด เสือชินที่เป็นคนขับส่งเสียงออกมาจากความมืด ไม่โผล่หน้าไม่ให้เห็นหน้า “มาส่งของให้คุณปลัด”
“ดึกๆ เนี่ยนะ ของอะไร เดี๋ยวผมออกไปรับ” เสริมจะเดินไปเปิดรั้วออกไปหา
“ไม่ต้องออกมา เดี๋ยวโยนเข้าไปให้”
“เฮ้ยพี่ โยนเลยหรือ เดี๋ยวแตก ผมออกไปรับดีกว่า”
ผ้าข้างหลังเปิดออกมา เสือขาว เสือชินและสมุน ลุกขึ้นยืนพรึบ พร้อมกับจุดคบเพลิงติดไฟโยนเข้ามาหลายท่อน จนเสริมวิ่งเข้าบ้านแทบไม่ทัน “โห ของอย่างนี้ รับไม่ไหวน้า”
เสือขาวตะโกนลั่น พร้อมกับสมุนตะโกนตาม เพื่อข่มขวัญให้ได้ยินกันไปในแถบนั้น “ไอ้เสือขาว.... บุก”
“เฮ้ เสือขาว บุกๆๆ”
เสือขาวชี้มาที่เสริมที่แอบเข้าหลังหลืบ “ฝากไปบอกไอ้ปลัด..... มึงไม่ตายกูตาย มึงตายกูไม่ตาย”
รถออกไป รวดเร็ว เสริมมองรอบๆบ้านมีไฟไหม้เป็นหย่อมๆ โดยเฉพาะที่สวน ที่รั้ว และมีอันหนึ่งไปที่หลังคาเรือนคนใช้ ไฟลุกหลังคา “ไฟไหม้ ! ไฟไหม้ !” เสริมวิ่งไปเอาน้ำ
สายเพิ่งตื่นวิ่งออกมามอง “เฮ้ย อะไรกันวะ”
“เอาน้ำมาดับไฟเร็วแม่”
สายหันไปมอง ค่อยเห็นว่าเรือนคนใช้ของตัวเองไหม้ขึ้นมาแล้ว “เฮ้ย ไฟติดบ้านเรา ไอ้เสริมเร็ว ของในบ้าน ของในบ้าน”
“อย่าเข้าไปแม่ อย่าเข้าไป” เสริมตะโกนบอก เพราะมัวแต่เอาน้ำมาดับไฟ แต่สายไม่เชื่อวิ่งเข้าไปในบ้านแล้ว
ในเรือนคนใช้ สายวิ่งเข้าไปเก็บสมบัติ ขณะไฟกำลังไหม้เรือนเล็กๆแห่งนี้ “ทอง ทองของข้า อยู่ไหน”
ไม้ติดไฟร่วงลงมา สายหลบร้องกรี๊ดวิ่งหนี เสียงไม้อีกอันแตกๆ สายมองขึ้นไปร้องกรี๊ด ไม้ติดไฟกำลังร่วงลงมา !
บ้านพระพิจารณ์ธุรกิจ ชรัตน์เคาะประตูห้องนอนรินถี่ๆ ปังๆๆๆ รินสะดุ้งตื่นขึ้นมา วิ่งมาเปิดประตู ชรัตน์รีบบอก “เมื่อกี๊พี่ฟังข่าวด่วนในวิทยุ เค้าบอกเสือขาวบุกวางเพลิงบ้านพักปลัดศรัณย์ที่ปักษ์ใต้”
“บ้าน ... บ้านของริน”
“ในข่าวยังบอกอีกนะ ว่าพวกมันส่งหมายท้าทายศรัณย์”
“ท้าว่าอะไรคะ”