บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 10 หน้า 3
ดวงสวาทอึ้งไปเล็กน้อย
สายเสียงเบา “คุณนาย... ไม่ได้จะยอมแพ้เขาใช่ไหมคะ”
“ฉันไม่ได้อยากทำร้ายหล่อน แค่อยากบอกว่า อาหารอร่อยๆ สวนดอกไม้ ม่าน เสื้อผ้า ฉันหาคนมาทำได้หมด โดยที่ฉันไม่ต้องลงมือสักนิด วิธีของหล่อนที่จะผูกมัดใจผู้ชาย ที่จริงแล้ว ง่ายมากเลยแค่มีเงินเท่านั้น”
“ฉันไม่ได้ทำเพื่อผูกใจใคร”
“ความรักที่อยู่รอบๆบ้านนี้ ฉันมีให้ศรัณย์เท่ากับหล่อน หล่อนต่างหากที่ไม่เคยให้เขาในสิ่งที่ฉันให้ ความเป็นเพื่อนเหมาะกับหล่อนที่สุดแล้ว และหล่อนกับศรัณย์ก็คงหยุดอยู่แค่นี้ต่อไป อีกนานเท่านาน !”
รินหน้าเสีย สิ่งที่ดวงสวาทพูด ดูมีเหตุผล เป็นจุดอ่อนของตนจริงๆ ดวงสวาทเห็นท่าทางแบบนั้น เลยยิ้มเยาะ
สายโกรธแทน หันรีหันขวาง หันไปข้างๆ เหมือนยืนกัดฟันด่ากับต้นไม้ “โว้ย...อยากถีบคนโว้ย”
จิ้มลิ้มท้า “ก็ลองดูสิ สี่เท้าเท่ากัน แต่บังเอิญเท้าฉันเด็กกว่า แรงเยอะกว่านะจะบอกให้”
“ยังไม่ใช่วันนี้หรอก .... ไป นังจิ้มลิ้ม” ดวงสวาทออกไปตามด้วยจิ้มลิ้ม
รินดูอ่อนระโหยโรยแรง เกิดมาไม่เคยเจอ ใครที่หน้าหนา มุ่งมั่นแบบนี้ “เขาอาจจะพูดถูกนะแม่สาย ถ้าเขาต้องการผู้ชายของเขามากขนาดนั้น บางทีฉันควรตัดสินใจบางอย่างหรือเปล่า”
“อย่าอ่อนแอสิคะ คุณศรัณย์ต่างหากที่เป็นคนเลือก ตราบใดที่คุณศรัณย์ยังไม่ไปอยู่บ้านนั้น เมียแต่งอย่างคุณอย่าไปยอมแพ้ค่ะ”
“ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอคนแบบนี้นะ คิดถึงบ้านจัง”
สายมองออกไป เห็นพอดี “โฮ้ย อย่างกับเสก แค่คิดถึงบ้าน บ้านก็มาแล้ว โน่นค่ะ”
หน้าบ้าน อรุณฤกษ์ออกจากรถเก๋งหรูคันงาม ส่งเสียงดังชัดแจ๋วขึ้นมาบนบ้าน “สวัสดีครับทุกๆคน อรุณฤกษ์มาแล้วคร้าบบบบ”
รินตกใจมาก “พี่อรุณฤกษ์” รินไม่ได้ดีใจ รินรีบออกไป ตามด้วยสาย
ศรัณย์โผล่หน้าออกมาที่หน้าต่าง ศรัณย์โกรธมาก เกลียดมาก “ไอ้ตี๋ หนอย” ศรัณย์เดินลงไปทันที
คนทั้งบ้านทยอยกันออกมาตามเสียงเรียก เสริมชอบใจกับรถ “โฮ้ย รถใหญ่โตอย่างกับเรือ แพงมากสิครับ”
คุณหญิงแก้วเดินมาถึงก่อน อรุณฤกษ์ยกมือไหว้ “คุณหญิง ผมกราบขอโทษเสียงดังไปนิด ดีใจน่ะครับ ขับมาเองเลยนะครับจากกรุงเทพ” ศรัณย์โผล่มา “เอ้าคุณศรัณย์ ไม่ได้เจอกันหลายวัน”
“ผมไม่อยากเจอคุณทั้งชาตินั่นแหล่ะ ไหนบอกว่าไปแล้ว แล้วยังจะกลับมาทำไมอีก”
“ก็ภรรยาเก่าคุณไม่กลับ หนีลงจากรถไฟดื้อๆ จะให้ผมกลับได้ยังไงล่ะครับ”
“อย่าบอกนะว่าจะมาอยู่ที่นี่อีกคน” คุณหญิงแก้วเหน็บ
“ผมเปิดร้านทองอยู่ในเมือง กว่าจะกล่อมเตี่ยสำเร็จ ให้มาเปิดสาขาที่นี่ได้ ก็หมดน้ำลายไปหลายปี๊บ นี่ขอรับนามบัตรร้านผม”