บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 2 หน้า 13
คุณหญิงเพ็ญแข ตกใจ ลุกขึ้นยืนทันที “โจรที่ปักษ์ใต้หรือ...แย่แล้ว”
คฤหาสน์บำรุงประชากิจ คุณหญิงเพ็ญแขหน้าเครียด เดินมาถามเจ้าคุณบำรุง บุรณีและบรานีนั่งอยู่ด้วย “เรื่องที่ปักษ์ใต้ ....ทำไมไม่บอกดิฉัน เป็นปลัดอำเภอก็ต้องปราบโจร แบบนี้ ก็เท่ากับเราส่งรินไปอยู่ในที่อันตราย”
เจ้าคุณบำรุง รู้เรื่องทั้งหมดมาก่อนแล้ว ถอนใจ เตรียมอธิบาย
บ้านพักปลัด คุณหญิงแก้วเพิ่งรู้เรื่อง เอากองหนังสือพิมพ์มาวางตรงหน้าศรัณย์ โวยวายถาม “นี่ใช่ไหมเรื่องที่ปกปิดแม่ ถ้าแม่ไม่เข้าไปเก็บของให้ลูก แม่คงไม่รู้” คุณหญิงแก้วชี้ที่หนังสือพิมพ์ที่เก็บมาจากห้องศรัณย์
รินเดินเข้ามา ชะงักเท้า หยุดยืนฟัง
ที่หนังสือพิมพ์ มีพาดหัวข่าว “ปักษ์ใต้เดือด เสือขาวเหิมเกริมหนัก ออกปล้นฆ่าไม่เว้นวัน”
ศรัณย์จนใจคงต้องเล่าแล้วทีนี้
คฤหาสน์บำรุงประชากิจ เจ้าคุณบำรุงอธิบายให้สามสาวฟัง “ที่ฉันปกปิดเพราะความกังวล...ไม่ก่อประโยชน์อะไรแก่ใครเลย เสือขาวมันกำเริบขึ้นมา เพราะคำลือของชาวบ้าน”
บรานีซัก “ลือว่าอะไรคะ”
“โจรก๊กนี้มันเรียนวิชาอาคม !”
สวนยางยามกลางคืน เสียงม้า 9-10 ตัววิ่งเข้ามาในความมืด ชายทั้งหมดบนหลังม้าใส่เสื้อดำ นุ่งผ้าดำ โพกผ้าปิดหน้าสีดำ เสือขาวและเสือบางมีรอยสักน้ำมันบางๆ และเป็นผู้นำ ทุกคนดูน่ากลัว ราวกับพญามัจจุราช วิ่งมาในยามราตรี ในมือแต่ละคนมีคบเพลิง ถือมาด้วย
“ขุนโจรที่เป็นหัวหน้ามันชื่อว่าเสือขาว มันตั้งตนเป็นพี่ใหญ่ของขุนโจรที่เหลือ มีเสือบาง เสือกิจ และสมุนอีกหลายคน” เจ้าคุณบำรุงบรรยาย
บ้านผู้มีอันจะกิน กลุ่มโจรขี่ม้าเข้ามา โยนคบเพลิงเข้าไปในบ้าน บางคนเอาไปจ่อที่รั้วไม้ให้ติดไฟบ้าง ไฟเริ่มติดบริเวณด้านนอก ดูน่ากลัว
“ไอ้เสือออออ......บุก” เสือขาวยิงปืนขึ้นฟ้าเปรี้ยงๆๆ ข่มขู่
โจรที่เหลือตะโกนขึ้นพร้อมกัน ฮึ่ยๆๆ เพื่อเรียกความกล้า ก่อนจะลงจากม้า บุกเข้าไปในบ้านทุกทิศทาง ไฟในบ้านเปิดสว่าง พร้อมเสียงกรี๊ดดังขึ้น ผู้คนเพิ่งตื่น เพิ่งรู้ตัว