บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 18 หน้า 2
แต่ก็คือกรงขังดีๆนั่นเอง ทำให้แต่ละคนมีสีหน้าหมดอาลัยตายอยาก มิ่งมองออกไปนอกหน้าต่างอยู่พักหนึ่งด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย ก่อนจะตัดสินใจปีนหน้าต่าง เพื่อจะกระโดดลงไปฆ่าตัวตาย ชื่น อิน ติ่นและผลตกใจ รีบเข้าไปจับตัวมิ่งไว้ทันทีไม่ให้กระโดด ชื่นตกใจมาก “พี่มิ่ง จะทำกระไร”
อินตกใจ “อย่าจ้ะพ่อ ลงมาก่อนมาคุยกันก่อน”
“ปล่อยข้า ปล่อยข้าซีวะ บอกให้ปล่อย” ทั้งสี่คนช่วยกันดึงมิ่งลงมาจนได้
“มันเรื่องกระไรกันจ๊ะพี่ ทำอย่างนี้ทำไม”
มิ่งคับแค้นใจสุดๆ “ข้าก็จะฆ่าตัวตายน่ะซีวะ ขืนอยู่ ก็เท่ากับเป็นตัวประกันให้เจ้าแมงเม่าต้องถูกบังคับเป็นห้าม ตายมันเสียเลย จะได้ไม่มีผู้ใดมาฝืนใจลูกข้าได้”
ผลสงสาร “พุทโธ่ ท่านเศรษฐีของอ้ายผลยอมทำบาปทำกรรม เพื่อแม่หญิงถึงเพียงนี้”
ผลตัดใจ “เอาวะ ถ้าท่านเศรษฐีจะตาย อ้ายผลก็จะตายด้วย
ติ่นเตือน “ต่อให้ตายกันหมด คิดหรือว่าแม่หญิงจะรอดไปได้ ถึงขั้นนี้แล้ว ใครจะยอมปล่อยไปง่ายๆ”
อินพยายามปลอบ “อ้ายติ่นพูดถูกแล้วจ้ะพ่อ เรื่องนี้มีพิรุธมากนัก ชะรอยจะเป็นการวางแผนมาแต่แรก เพื่อไม่ให้มีคำครหาที่จับพวกเรามาบีบเจ้าแมงเม่าต่างหาก ถึงพ่อตายไปก็ไม่เป็นคุณแก่เจ้าแมงเม่าดอก”
มิ่งน้ำตาคลอ สงสารลูกสุดใจ ชื่นเข้าไปกอดมิ่ง ปลอบใจ “อย่าเสียใจไปเลยพี่ พี่เคยอยากให้เจ้าแมงเม่าเป็นฝั่งเป็นฝาไม่ใช่รึ คิดเสียว่าเป็นวาสนาของเจ้าแมงเม่าที่จะได้เป็นห้ามก็แล้วกัน”
มิ่งน้ำตาคลอ “หากแมงเม่ามันเต็มใจ ข้าก็มีแต่จะปลาบปลื้มกับบุญของมัน แต่นี่” มิ่งขบกรามแน่นด้วยความ แค้นใจ พูดทั้งน้ำตาคลอเบ้า “ใช้อำนาจบาตรใหญ่แลเล่ห์เพทุบาย ไม่ต่างกระไรกับอ้ายกล้าเลย เพียงแต่เป็นผู้ดีกว่าเท่านั้น แล้วจะไม่ให้ข้าเสียใจได้อย่างไร” มิ่งร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น ชื่นร้องไห้ตามสามี
อินต้องเข้าไปกอดทั้งสองคนไว้เป็นการปลอบใจ
ยามบ่าย ในตำหนักเจ้าจอมเพ็ญ จมื่นศรีสรรักษ์กำลังตื่นเต้นกับหีบขนาดกลางใบหนึ่ง ที่ใส่เพชรนิลจินดามาก มายเต็มหีบอยู่ภายในตำหนักของเจ้าจอมเพ็ญ เจ้าจอมเพ็ญยืนอยู่ใกล้ๆ กระหยิ่มยิ้มย่องอย่างพออกพอใจ
“นี่เสด็จพระองค์ชายเชษฐ์ ทรงประทานข้าวของมีค่าให้คุณพี่ มากถึงเพียงนี้เชียวหรือขอรับ”
เจ้าจอมเพ็ญยิ้มแย้ม “นี่ยังน้อยนักหากเทียบกับความมั่งมีของพระองค์ชายเชษฐ์ แลพี่ทำให้พระองค์ได้นังแมงเม่าสมพระทัย ก็ย่อมต้องตอบแทนกันไม่ใช่รึ”
จมื่นศรีสรรักษ์อารมณ์ดี หยิบเพชรนิลจินดาในหีบมาดูอย่างเพลิดเพลิน
“คืนนี้ คุณพระนายเอาข้าวของในหีบนี้ไปถวายขรัวเถื่อนแทนพี่ด้วย”