บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 13
หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 13
บทประพันธ์ วรรณวรรธน์ / บทโทรทัศน์ เอกลิขิต
ยามบ่าย ทิมมหาดเล็ก ท่านเจ้าคุณกำแหงพยายามกลั้นหัวเราะเต็มที่ แต่ก็ยังหลุดออกมาเป็นช่วงๆ หลวงศรีมะโนราช ขุนเทพชำนาญ และขุนเทพรักษาหน้าตาหงิกงอบึ้งตึงที่มายุแยงท่านเจ้าคุณกำแหงแล้ว แต่ท่านเจ้าคุณกำแหงกลับมาหัวเราะเยาะพวกตน ท่านเจ้าคุณกำแหงกลั้นหัวเราะเต็มที่
“ขออภัยเถิด ฉันไม่ได้เยาะพวกท่านดอกนะ แต่มันอดขำไม่ได้จริงๆ” ท่านเจ้าคุณกำแหงหลุดหัวเราะออกมา แต่ก็พยายาม กลั้นไว้อีก “ขันทีอย่างออกพระศรีน่ะรึ ชอบพอกับแม่แมงเม่า”
หลวงศรีมะโนราชไม่พอใจ แต่พยายามระงับอารมณ์ “ดีฉันรู้ ว่ายากที่จะเชื่อแต่ข่าวที่ดีฉันได้ยินมา รับรองว่าไม่ผิดพลาดเป็นแน่ แลเรื่องเช่นนี้ กันไว้ย่อมดีกว่าแก้นะเจ้าคะ”
ท่านเจ้าคุณกำแหงยิ้มแย้ม “คุณหลวง ฉันได้ยินมาเช่นกันว่าคุณหลวงหมายตาตำแหน่งหัวหน้าขันทีมานานแล้ว เพลาที่ออกพระราชาข่านสิ้น คุณหลวงก็ได้รับการคาดหมายว่าจะได้ขึ้นตำแหน่งนี้มากกว่าผู้ใดไม่ใช่รึ พูดตรงๆ อย่าดึงเอาฉันเข้าไปเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งของพวกท่านเลย”
ขุนเทพชำนาญและขุนเทพรักษาหน้าเสีย ท่านเจ้าคุณกำแหงอ่านขาดจนไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แต่หลวงศรีมะโนราชขบกรามแน่น ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หลวงศรีมะโนราชปั้นยิ้ม
“ท่านเจ้าคุณจะคิดเช่นนี้ก็ไม่แปลกดอกเจ้าค่ะ แต่ไม่คิดบ้างหรือเจ้าคะ ว่าหากเป็นจริงจะมีข้ออันตรายต่อบ้าน
เมืองอย่างไร”
ท่านเจ้าคุณกำแหงแปลกใจ “อันตรายต่อบ้านเมือง” ท่านเจ้าคุณกำแหงยิ้มขำๆ
“เกินไปกระมังคุณหลวง เรื่องเพียงเท่านี้จะเกี่ยวข้องอันใดกับบ้านเมืองได้”
“อย่าประมาทไปเจ้าค่ะ ด้วยขันทีที่ชอบพอผู้หญิงนั้นพิกลนัก ดีฉันหวั่นใจ ว่าอาจจะไม่ใช่ขันทีจริงก็เป็นได้”
ท่านเจ้าคุณกำแหงมีสีหน้างุนงง หลวงศรีมะโนราชหันไปมองขุนเทพชำนาญ และขุนเทพรักษาให้ช่วยพูด
ขุนเทพชำนาญฉุกคิดขึ้น ปั้นหน้าเครียด “ท่านเจ้าคุณอาจจะไม่ทราบ ขันทีอย่างพวกเราเมื่อสิ้นความเป็นชายแล้ว โดยมากก็ไม่ไยดีเรื่องกามารมณ์อีก แลถึงมีก็ชอบพอผู้ชายมากกว่า คุณหลวงจึงสงสัยด้วยเหตุนี้”
ขุนเทพรักษารีบเสริม “คราก่อน ก็มีคนปลอมเป็นขันทีเข้ามาในวัง ถ้ามีอีกจะแปลกกระไรเล่าเจ้าคะ ยิ่งเพลานี้มีศึกสงคราม จารบุรุษที่เข้ามาสืบข่าวคราว เป็นสิ่งที่ประมาทไม่ได้นะเจ้าคะ” ท่านเจ้าคุณกำแหงมีสีหน้าครุ่นคิด ไม่ปักใจอะไรแต่ก็ไม่ตอบโต้ เพราะคำพูดของพวกหลวงศรีมะโนราชก็ไม่ใช่จะไร้สาระซะทีเดียว