บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 4 หน้า 5
เก็บอาการซ่อนพิรุธได้อย่างยอดเยี่ยม แต่แน่นแม้ในใจจะกลัวมากแต่ก็ยังเก็บอาการอยู่ไม่ออกพิรุธจนผิดสังเกต ท่านเจ้าคุณกำแหงหน้านิ่งเอาจริง “จะได้ไม่ต้องระแวงกันอีกต่อไป”
ขันทองหน้านิ่ง แววตาใช้ความคิดว่าคราวนี้จะเอาตัวรอดได้ยังไง
ในเรือนขันทอง ขันทองและแน่น เดินกลับเข้ามาในเรือน โดยมีเยื้อนเป็นคนไปต้อนรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส “สำรับเช้าจัดเสร็จแล้ว ออกหลวงจะรับเลยหรือไม่เจ้าคะ”
ขันทองหน้าเครียด “ฉันยังไม่รับ เจ้าไปเฝ้าอยู่หน้าเรือนที อย่าให้ใครเข้ามา”
เยื้อนแปลกใจ “มีกระไรหรือเจ้าคะ”
“ทำตามที่ฉันบอกเถิด”
เยื้อนรู้ว่าขันทองมีเรื่องสำคัญ ไม่อยากให้ตนได้ยินแน่ๆ “เจ้าค่ะ” เยื้อนเดินลงจากเรือนไป
แน่นเครียดสุดๆ “หนีกันเถิดวะ ใช้ทางท่อน้ำของเอ็ง หนีไปข้างนอก แล้วค่อยไปตายเอาดาบหน้า”
ขันทองเครียดหนัก “เราเพิ่งจะได้เบาะแส ถ้าหนีกันตอนนี้ ที่ทำมาทั้งหมดก็สูญเปล่า แลจะไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกแล้ว”
“แต่ถ้าเอ็งไม่หนี เอ็งก็ต้องถูกกุดหัว ไม่มีโอกาสกระไรเหลือทั้งนั้นล่ะวะ”
ขันทองลังเลเพราะแน่นพูดถูก แต่ไม่อยากเสียโอกาสสำคัญไปเหมือนกัน
ห้องๆหนึ่งในวัง พวกขันทีเข้าแถวกัน ให้ท่านเจ้าคุณกำแหงตรวจอวัยวะเพศว่าผ่านการตอนหรือยัง โดยท่านเจ้าคุณกำแหงให้มีฉากบังตาขนาดใหญ่กั้นไว้ คนที่จะตรวจก็เดินเข้าไปในฉาก พอตรวจเสร็จก็เดินออกไปรอข้างนอก หลวงศรีมะโนราชเดินเข้าไปในฉากบังตา ที่ปลายขาหลวงศรีมะโนราช เห็นกางเกงถูกถอดลงมากองที่พื้น
พระยากำแหงมองดูว่าตอนแล้ว ก็พยักหน้า หลวงศรีมะโนราชสวมกางเกงด้วยสีหน้าหงุดหงิด ไม่ชอบที่ถูกทำแบบนี้แต่ก็ไม่มีทางเลือก ก่อนจะออกจากฉากบังตาไป ขุนรักษ์เทวาเดินเข้ามาเป็นคนสุดท้าย
ขุนรักษ์เทวากระเง้ากระงอด “ท่านเจ้าคุณเจ้าขา แก้ผ้าต่อหน้าคนหมู่มากเช่นนี้ดีฉันไม่เคย เราไปตรวจตรากันสองคนไม่ได้หรือเจ้าคะ” ขุนรักษ์เทวาส่งสายตากรุ้มกริ่มให้
“ไม่ได้ เร็วเข้าเถิดท่านขุน ฉันต้องตามไปตรวจค้นที่เรือนอีก
ขุนรักษ์เทวาทิ้งค้อนเล็กน้อย ก่อนจะปลดกางเกงให้ท่านเจ้าคุณกำแหงตรวจ ท่านเจ้าคุณกำแหงมองดูแล้วพยักหน้า ขุนรักษ์เทวาเสียดาย “ดูแค่นี้ก็พอหรือเจ้าคะ ไม่ตรวจตรา ตรวจค้น ตรวจจับ เพื่อความแน่ใจสักหน่อยหรือเจ้าคะ เอาให้ละเอียดๆเลยก็ได้นะเจ้าคะ”
ท่านเจ้าคุณกำแหงหน้าหงิก “ไม่ต้อง เพียงเท่านี้ก็เกินพอแล้ว”