บทละครโทรทัศน์ หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 12 หน้า 5

“เจ้าเล่ห์เพทุบายนักนะเจ้า”

แมงเม่ายิ้มเจ้าเล่ห์ “ก็ต้องขอบพระคุณออกพระน่ะล่ะเจ้าค่ะ ที่ทำให้อุบายฉันสำเร็จ”

แมงเม่าเดินตามท่านเจ้าคุณกำแหงไปอย่างอารมณ์ดีขึ้น ขันทองยิ้มเอ็นดูก่อนจะเดินตามไปอีกคน

อีกมุมหนึ่งริมแม่น้ำ ม่วงกำลังถือกระทง ยืนมองไปรอบๆเหมือนมองหาใครสักคน ขณะนั้นเองอินก็เดินถืออาหารที่ซื้อจากชาวบ้านที่ตั้งแผงขายอยู่เข้ามาให้ม่วง อินยังถือกระทงของตนอยู่ด้วย อินยื่นอาหารให้

“กินเสียหน่อยซีจ๊ะพี่ม่วง ของเค้าไม่เลวเลยนา”

“เอ็งกินเถิด ข้าไม่หิว” ม่วงมองไปรอบๆ

อินมองตามสามี “มองหาใครหรือจ๊ะพี่” ม่วงหน้าเสีย  อึกๆอักๆ ขณะนั้นเองสุ่นก็เดินยิ้มแย้ม ถือกระทงเข้ามาหาม่วง สุ่นยิ้มแย้ม “รอนานหรือไม่จ๊ะพี่ม่วง”

อินหันไปมองตาม  สุ่นเห็นอินเข้าก็ตกใจ  ถึงแม้ตนไม่เคยเห็นหน้าอินมาก่อน แต่เห็นถือกระทงอยู่ข้างๆม่วง ก็พอเดาได้ว่าเป็นใคร อินหันไปมองสามีสลับกับมองสุ่น ทั้งม่วงทั้งมีท่าทางกระอักกระอ่วนเหมือนกันขึ้นมาทันที

อินพอเข้าใจแล้วว่าม่วงมองหาใคร  ยิ้มบางๆ “ฉันเข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนนะจ๊ะพี่ม่วง”

อินถือกระทงเดินเลี่ยงไป ม่วงมองตามอินไป ไม่สบายใจ

สุ่นหน้าจ๋อยๆ “แม่อิน  เมียพี่ใช่หรือไม่จ๊ะ” ม่วงพยักหน้าจ๋อยๆ

สุ่นหน้าเสีย “แม่อินคงโกรธเคืองน่าดู ที่พี่นัดฉันมาลอยกระทง พี่ตามไปง้อแม่อินเถิดจ้ะ”

ม่วงยิ้มเยาะตัวเอง “โกรธรึ รังเกียจข้าเหมือนจะตาย  อย่างที่ข้าเคยเล่าให้เอ็งฟังน่ะล่ะสุ่นเอ๊ย

สุ่นจับมือม่วงไว้ “ไม่จริงดอกพี่ ฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันฉันดูออก ถึงแม่อินจะไม่สำแดงทีท่าแต่ไม่มีผู้หญิงคนไหน ชอบให้ผัวตัวเองอยู่กับหญิงอื่นดอก” หน้าสุ่นเศร้าลง “อย่าว่าแต่  หญิงงามเมืองอย่างฉันเลย”

ม่วงหน้าบึ้งตึง “ไม่จริง แม่อินไม่สนใจข้าดอก ต่อให้ข้าเอาเอ็งไปอยู่ด้วยกันที่เรือน  แม่อินก็ไม่แยแส”

สุ่นยิ้มบางๆ “แต่พี่แยแสใช่หรือไม่จ๊ะ” ม่วงหน้าเจื่อนไป สุ่นพูดแทงใจดำ เถียงไม่ออก

“ฉันรับใช้พี่มานานปี มีหรือไม่รู้ ว่าพี่คิดอย่างไรกับแม่อิน ไปเถิดพี่ ง้อเมียตัวเอง ไม่ได้ง้องอนหญิงอื่น ไม่เสียหน้าดอก” ม่วงลังเล ไม่รู้จะเอายังไงดี

ทางเปลี่ยว อินถือกระทงมาคนเดียวเพื่อจะกลับบ้านอย่างซึมๆ ขณะนั้นเองอินก็เหลือบเห็นคบไฟ5-6 อัน จุดสว่างไปหมด อินเหลือบมอง  เห็นกล้ายืนอยู่กับลูกน้องกลุ่มหนึ่ง เดินไปเดินมาด้วยท่าทางกระวนกระวาย  โด

พวกลูกน้องจุดคบไฟให้แสงสว่างไว้ อินแปลกใจ “อ้ายกล้า” อินสงสัย รีบเข้าไปหลบอยู่หลังต้นไม้เพื่อแอบฟัง