บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 21 หน้า 3
“เรื่องที่แกไปกิ๊กกับน้องผู้ชายที่เป็นนายแบบโฆษณาบริษัทเราน่ะเหรอ”
“คนที่ชื่อนักรบอะไรนั่นใช่มั้ย”
“นั่นแหละๆ สงสารพี่ปริยาเนอะ ดันได้เมียน้อยเป็นผู้ชายไปซะอีก”
“มิน่า หมู่นี้แกหน้าหงิกมู้ดดี้ตลอดเวลา คงรับไม่ไหวน่ะ”
“ไหวหรือไม่ไหวไม่รู้ แต่ฉันได้ข่าววงในมาว่าพี่พจน์เค้าลาออกแล้วนะ”
“ห๊ะ!! ลาออก!!”
“จุ๊ย์ย์ เบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าหรอก”
ผักกาดช็อค “ล า อ อ ก” ผักกาดทำตาโต แล้วรีบเดินพุ่งเข้าไปในแคนทีนทันที
ในแคนทีน Crew Centre นักรบนั่งกินข้าวอยู่ ผักกาดเดินหน้าตั้งมาหานักรบ “นาตาลี! พังแล้วเว้ย”
“พังอะไร ใครพัง หรือแกหมายถึงตัวเองเป็นช้างพัง” นักรบหัวเราะ
ผักกาดร้อนใจ “ไอ้บ้า ทำเป็นตลกไปเหอะ เดี๋ยวพอฉันบอกแล้วแกจะร่ำไห้”
นักรบชะงัก หน้าชักเสีย “เรื่องอะไรอ้ะ”
ผักกาดเหลียวซ้ายแลขวาแล้วป้องปากพูด “พี่พจน์เขาลาออกไปแล้ว”
นักรบผงะ –ช็อค “ห๊ะ!!!”
“จริง ฉันได้ยินมาเต็มสองหูนี่แหละ”
“เป็นไปได้ยังไง เขาลาออกทำไมวะ”
“ฉันจะไปรู้เขาเหรอ ฉันไม่ใช่เมียเขานะเว้ย”
“หรือว่า..พี่ปริยาเขาไปรายงานอะไรกับผู้ใหญ่รึเปล่า ถูกไล่ออกหรือให้ออกอะไรแบบนี้รึเปล่าวะ”
“คงไม่หรอก เพราะถ้าแบบนั้น..แกก็ต้องโดนด้วยสิ ดีไม่ดีพี่ปริยาเขาต้องเล่นแกก่อนด้วยซ้ำ”
“หรือว่าคนเม้าธ์เขาเยอะ เขาเลยทนไม่ไหว.. ใช่แน่ๆเลย พี่พจน์เขาแคร์ปากคนจะตาย”
“ลาออกเพราะปากคนนี่นะ จิตอ่อนไปปะวะ”
“ไม่รู้สิ แต่มันก็ต้องมีสาเหตุมาจากฉันนี่แหละ” นักรบมโนค่อยๆมาในสมอง “พี่พจน์เขาลาออกเพราะฉันแน่ๆเลย.. ฉันทำตัววุ่นวายเวิ่นเว้อ งอแง ทำให้เขาเดือดร้อน เสียงานเสียการ”
นักรบเสียงเหมือนจะร้องไห้ เขย่าแขนผักกาดอย่างอัดอั้นใจ “ผัก ฉันจะทำยังไงดีวะ
“ใจเย็นๆสิ วันนี้ฉันสี่แลนด์คงช่วยอะไรแกไม่ได้ แกเลิกเร็วนี่หว่า เย็นนี้ก็ไปหาเขาสิวะ”
นักรบพยักหน้า “แต่เขาจะยอมเจอฉันรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ได้คุยกันมาตั้งนานแล้วนะ”