บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7 หน้า 2
“เอาน่า ขำๆ อย่าไปอินกับมัน”
“เออๆ อย่าแยแสๆ” คะนึงนางกับผักกาดเห็นนักรบแอ๊บหลุด ก็เลยหันไปเขม้นมอง “นี่..วันนี้แกชื่ออะไร”
“ใช่..อย่าเยอะๆ”
นักรบรีบเม้มปาก เก็บอาการสาวแล้วตั้งท่าแมนใหม่อย่างรวดเร็ว ชะเอม เดินเข้ามาอย่างรนๆ
“อ้าว มากันแต่เช้าเลย อย่าบอกนะว่าพวกเรา observe ไฟล์ทเดียวกันหมด”
“บ้า ไฟล์ทไหนเค้าจะเอาพวกเราเข้าไปทั้งฝูงเล่า พวกฉันบินด้วยกันสามคน แต่พวกหล่อนฉันไม่รู้”
“ยังไงเหรอไวน์ เราไปด้วยใช่มั้ย ก็เลขไฟลท์เรามันเลขเดียวกัน”
“ก็อย่างที่คุยกันน่ะแหละ เธออย่าตื่นตูมไปหน่อยเลยชะเอม แล้วทำไมเพิ่งมา ฉันมารอนานแล้วนะ”
“ขอโทษนะไวน์ คือเมื่อเช้าฉันเขียนคิ้วยังไงมันก็ไม่เท่ากัน เธอช่วยดูให้ฉันหน่อยสิว่ามันโอรึยัง”
ชะเอมยื่นหน้ายื่นคิ้วให้ไวน์ดู
“เบี้ยวไปหน่อยนึงเดี๋ยวฉันแก้ให้ แต่เข้าไปห้องบริฟฟิ่งเราดีกว่า แถวนี้อากาศมันอุดอู้..”
ไวน์ปรายตามองกลุ่มคะนึงนาง ก่อนจะเชิดเดินไป ชะเอมไม่เก็ทอะไรได้แต่รีบเดินตามไวน์เข้าห้องบริฟฟิ่งไป
นักรบเลียนเสียงไวน์ “เข้าไปห้องบริฟฟิ่งเราดีกว่า แถวนี้อากาศมันอุดอู้วว์ว์”
นักรบทำจมูกฟุดฟิด ปรายตามองคะนึงนางกับผักกาด แล้วเดินเข้าห้องบริฟฟิ่งอีกห้องหนึ่งไป สองสาวขำๆแล้วเดินตาม
ในห้องบริฟฟิ่ง – เป็นห้องไม่ใหญ่มากไว้สำหรับบริฟรายละเอียดไฟล์ทของทีมลูกเรือก่อนเดินทาง 2 ชม. มีเก้าอี้ตั้งล้อมรอบเป็นวงกลมแบบเห็นหน้ากันหมด มีอุปกรณ์พรีเซ็นเทชั่นที่ทันสมัย ชะเอมส่องกระจกดูคิ้วสองข้างอย่างพอใจ “ขอบใจมากนะไวน์ นี่ถ้าไม่มีเธอละก็ฉันแย่แน่ๆเลย”
“ชะเอม เธอก็อย่าตื่นเต้นให้มันมากนักสิ ยิ่งเวลารีบๆนะ เธอชอบรนเรื่อยเลย”
“ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงมันแก้ไม่ได้เสียที แล้วฉันก็ไม่ได้สวยและเก่งอย่างเธอนี่ไวน์”
“เฮ่ย..ของแบบนี้มันแต่งเติมกันได้ชะเอม มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ”
ชะเอมพยักหน้าหงึกๆ มีเสียงเคาะประตูห้องเบาๆ ไวน์กับชะเอมหันไปมอง ก็เห็น ‘สายฟ้า’ โผล่หน้าเข้ามา
“สวัสดีครับ น้องไวน์กับน้องชะเอม”
สายฟ้าขยับเนกไทแล้วเดินเข้ามา ชะเอมยกมือไหว้ แต่สายฟ้าไม่ได้มอง เพราะมัวแต่รับไหว้ไวน์อยู่ สายตาโฟกัสที่ไวน์อย่างสนใจจนออกนอกหน้า ชะเอมเลยเก้อๆไป “สวัสดีค่ะ เอ่อ.. เราเคยเจอกันแล้วเหรอคะ”
“ครับ น้องไวน์คงจำพี่ไม่ได้ วันงานปาร์ตี้แฟนซีไงครับ วันนั้นพี่เป็นซุปเปอร์แมน”