รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7 หน้า 5
Entertainment Report_1
11 มีนาคม 2561 ( 02:06 )
1.6M
เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7
21 หน้า

แว่นดูสไตล์คล้ายศิลปินเกาหลี  เดินเข้ามามองหาที่นั่ง ผักกาดขยับเนื้อขยับตัว สูดหายใจแล้วเดินไปตั้งใจต้อนรับเต็มที่ ผักกาดยกมือไหว้สวยงาม “May I have your boarding pass, please?”

ผู้โดยสารเหวอ-ถอดแว่นออก พูดด้วยสำเนียงท้องถิ่น “เอิ่ม.. พี่ว่าไงนะครับ ผมฟังไม่รู้เรื่องเลย”

ผักกาดหน้าแตกเพล้ง “เอ่อ..สวัสดีค่ะ..ขอดูบัตรโดยสารหน่อยนะคะ”

ผักกาดดูตั๋ว “ที่นั่งคือ 39 D เชิญด้านนี้เลยค่ะ

“ครับ ขอบคุณมากครับ” ผู้โดยสารเดินไปที่นั่งที่ผักกาดบอก  ผักกาดหันไปสบตากับคะนึงนางที่อยู่แถวทางเดินอีกช่องหนึ่ง คะนึงนางยิ้มให้

 

ห้องผู้โดยสารบนเครื่องบิน ป้าคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วยืนเลิกลั่กเกะกะอยู่ตรงช่องทางเดิน ในมือมีกระเป๋าสัมภาระใบเขื่องอยู่ด้วย คะนึงนางเดินเข้าไปหา

“สวัสดีค่ะ ขออนุญาตดูบัตรโดยสารได้มั้ยคะ”

ป้าส่งตั๋วให้ คะนึงนางผายมือไปที่ที่นั่งของป้าซึ่งอยู่ไม่ไกล “เชิญที่นั่งตรงนี้เลยค่ะ”

“ตรงนี้เหรอ  นั่งที่อื่นได้มั้ย ฉันอยากนั่งติดหน้าต่าง”

“ขอโทษค่ะ ที่นั่งติดหน้าต่างทุกที่มีระบุชื่อผู้โดยสารหมดแล้วค่ะ ต้องขอให้คุณกรุณานั่งตามที่นั่งที่ระบุไว้ในบัตรโดยสารนะคะ” ป้าฟังอย่างไม่พอใจ โยนกระเป๋าลงบนที่นั่ง คะนึงนางตกใจแต่ก็ยังทำใจเย็น  ยิ้มและพูดอย่างสุภาพ  “ช่องสัมภาระช่องนี้ว่างค่ะ  เชิญผู้โดยสารเก็บกระเป๋าได้เลยนะคะ”

“ไม่อ้ะ มันหนัก ฉันยกขึ้นไม่ไหวหรอก แค่หิ้วมาถึงนี่ได้ก็เหนื่อยจะตายแล้ว”

ผู้โดยสารเริ่มมาอออยู่ด้านหลังเพราะมนุษย์ป้ายืนขวางกลางทางเดินอยู่ คะนึงนางเริ่มเห็นท่าไม่ค่อยดี

“งั้นเชิญคุณผู้โดยสารนั่งพักสักครู่นะคะ  เดี๋ยวพอหายเหนื่อยแล้วค่อยเก็บกระเป๋าในช่องสัมภาระก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้รบกวนขอทางให้ผู้โดยสารด้านหลังเดินผ่านทางไปก่อนนะคะ”

ป้าเลยจำใจต้องนั่งลงตรงที่นั่งตัวเอง แล้ววางกระเป๋าแหมะไปบนตักอย่างกระฟัดกระเฟียด  การจราจรทางเดินเริ่มดีขึ้น คะนึงนางจึงหันไปบริการผู้โดยสารคนอื่นต่อ แต่พอหันมามองป้าอีกทีก็เห็นป้ายังนั่งกอดกระเป๋าอยู่อย่างเดิม “ขอโทษนะคะ  รบกวนผู้โดยสารเก็บกระเป๋าไว้ในช่องสัมภาระด้วยนะคะ”

“ฉันจะถือไว้”

“ผู้โดยสารไม่สามารถวางสัมภาระไว้บนตักได้นะคะ  เพราะจะเป็นอุปสรรคต่อการรักษาความปลอดภัยแก่ตัวผู้โดยสารเองในกรณีฉุกเฉิน...”

ป้าพูดสวน “ฉันจะถือไว้!!”


21 หน้า