บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 11
หอมกับมาร์ค ออกมาจากเต็นท์ในตอนเช้าเจอลุงแซมสลบอยู่ ตกใจมาก รีบเข้าไปดู “ลุงแซม!”
เทิด น้ำผึ้ง ชมพู่ ตามมาสมทบ เทิดตกใจ “เกิดอะไรขึ้น”
มาร์คเข้าไปดูในเต็นท์นันท์ ก่อนกลับมาบอกเทิดด้วยสีหน้าตื่นตะหนก “นายครับ คุณนันท์หายตัวไป”
“นันท์!” เทิดกลับไปดูที่เต้นท์นันท์อีกครั้งให้แน่ใจ แต่ก็ไม่เจอนันท์แล้ว “กระจายตัวตามหานันท์รอบๆก่อน นันท์อาจจะยังอยู่แถวนี้”
ทุกคนแยกกันไปตามหาตัวนันท์ตามคำสั่งของเทิด
ในป่า ลูกน้องพูนวางนันท์ลงพิงกับต้นไม้ นันท์ค่อยๆ ฟื้นแล้วลืมตาขึ้นมองรอบๆ เห็นพูนกับลูกน้องกำลังคุยกันอยู่มุมหนึ่งห่างออกไป นันท์ที่โดนมัดมือมัดเท้ากลัวๆ ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เขาพยายามเอาเชือกที่มัดมือออก เชือกค่อยๆ หลุด ลูกน้องพูนที่ใส่หมวกไหมพรมหันมามองทางนันท์ นันท์รีบหลับตา จนลูกน้องพูนหันไปนันท์ลืมตา นันท์พยายามแกะเชือกที่เท้าแต่แกะไม่ออก นันท์คิดออกหยิบวอล์กกี้ทอล์กกี้ ขึ้นมาลุ้นๆ
เทิด แซม หอม อ้อย น้ำผึ้ง เดินตามหานันท์อยู่รอบๆ บริเวณที่กางเต็นท์ ก่อนเดินมารวมตัวกันอย่างร้อนใจ
เทิดถาม “เจอมั้ย”
หอมใจไม่ดี “ไม่เจอเลยครับนาย”
น้ำผึ้ง หอม อ้อย ชมพู่ ส่ายหน้า
เทิดหน้าเครียดๆ “แยกกันหาต่อจนกว่าจะเจอคุณนันท์”
เสียงวอล์คกี้ทอล์กกี้ของน้ำผึ้งดัง “พ่อครับช่วยนันท์ด้วย”
“คุณนันท์ อยู่ตรงไหน”
นันท์ที่พูดใส่วอล์กกี้ทอล์กกี้เสียงแผ่วปนสะอื้นเล็กๆเหมือนจะร้องไห้ แอบชะเง้อมองดูพูนกับลูกน้องพูนที่ดูดบุหรี่ห่างออกไป
น้ำผึ้งยกวอล์กกี้ทอล์กกี้ขึ้นจะพูด แต่เทิดแย่งวอล์กกี้ทอล์กกี้มาด้วยความเป็น “คุณนันท์เป็นไงบ้าง ปลอดภัยดีใช่มั้ย”