บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 11 หน้า 5
“ยุ่งอะไรคะ” ฟ้ามองอย่างสงสัย
ทรงยศรีบตัดบท “เอ้า มีอะไรรีบว่ามา”
“ฟ้าว่าจะจัดอีเวนท์ที่โรงแรม เป็นพวกงานมิวสิคเฟสติวัล ดึงแขกกลุ่มใหม่วัยทำงาน พี่ยศคิดว่าไงคะ”
“น้องฟ้าจะทำไปทำไมให้วุ่นวาย”
“ฟ้าแค่คิดว่ามันน่าจะดีกับช่วงโลว์ซีซั่นที่โรงแรมของเรา”
“อยู่อย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะเดือดร้อนอะไรนักหนาเงินที่พี่หาได้ เราใช้ทั้งชาติยังไม่หมด”
“เงินที่พี่ยศหามาจากความยากลำบากของคนอื่นน่ะเหรอคะ”
ทรงยศไม่พอใจที่ถูกน้องสาวย้อน เริ่มเสียงดุใส่ “ก็ไม่ใช่เพราะเงินที่พี่หามาหรอกเหรอ ฟ้าถึงสุขสบายถึงทุกวันนี้ อย่าอวดเก่งเกินไปนัก”
ฟ้าใสทำหน้างอนพี่ชาย มือถือของเธอดัง ฟ้าใสหยิบมาดูพอเห็นว่าเป็นภูฤทธิ์โทรมาก็ยิ้มออกมา “สวัสดีค่ะคุณภู”
ทรงยศได้ยินชื่อภูฤทธิ์ก็คิ้วขมวดดูไม่ค่อยพอใจ ฟ้าใสได้ยินภูฤทธิ์พูดถึงเรื่องที่เกิดกับนันท์ก็ตกใจ “คุณนันท์ถูกจับตัวไป”
ฟ้าใสเดินเร็วออกมานอกบ้านตรงไปที่รถ ทรงยศรีบตามมาเพื่อห้าม “พี่บอกว่าไม่ให้ไปไงฟ้า”
“ฟ้าเป็นห่วงน้ำผึ้งค่ะ”
“อยู่รอฟังข่าวที่บ้านเราก็ได้ ที่ไร่นายเทิดก็ใช่ว่าจะปลอดภัย”
“พี่ยศไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ คุณภูแจ้งตำรวจไว้แล้ว ที่นั่นปลอดภัย”
“นี่เรื่องถึงตำรวจแล้วเหรอ”
ฟ้าใสมองหน้าพี่ชาย “ค่ะ...คุณภูบอกว่าจะทำทุกอย่างให้ได้ตัวคนร้ายมา พี่ยศถามทำไมเหรอคะ”
“ไม่ทำไมหรอก แกไม่ต้องไปยุ่งเรื่องคนอื่นได้มั้ย” ฟ้าใสไม่สนใจเดินขึ้นรถแล้วขับไป ทรงยศตะโกนไล่หลัง “ยัยฟ้า ยัยฟ้า” ทรงยศโมโห “ไอ้ภูฤทธิ์ แกอยากเข้ามาแส่เรื่องนี้เองนะ”
น้ำผึ้งกับหอมเดินมองหาร่องรอยของคุณนันท์อยู่ น้ำผึ้งดูเจ็บแผล
หอมมองเห็นความพยายามและตั้งใจของครูน้ำผึ้ง“ไหวมั้ยครับครู”
“ไหวจ้ะ”
“ครูดูเป็นห่วงคุณนันท์นะครับ ขนาดคุณนันท์เธอร้ายกับครูตั้งหลายอย่าง”
“คุณนันท์เธอยังเด็ก ครูไม่เคยโกรธเธอหรอกจ้ะ ครูรู้ว่าจริงๆ แล้วคุณนันท์เป็นเด็กดี” น้ำผึ้งคิดๆ ก่อนก้มลงมองเห็นก้นบุหรี่ “หอมดูนี่” น้ำผึ้งชี้ไปที่ก้นบุหรี่