บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 11 หน้า 4
คนงานในไร่มารับลุงแซมกับอ้อยกลับไป อ้อยนั่งแทบไม่ติดที่ “ขับให้มันเร็วๆหน่อยได้ไหมพี่มาร์ค ฉันรีบ”
“นี่เหยียบสุดๆแล้วอ้อย”
“ก็เหยียบอีก ฉันต้องพาลุงแซมไปหาหมออีกนะ!”
มาร์คพยักหน้าหันไปจะขับรถต่อ แต่ปรากฏว่ามีรถอีกคันตัดหน้า
อ้อยตะโกน “ระวัง!!”
อ้อยกับแซมตกใจ เสียงเบรกดัง เอี๊ยดดดดดดด
รถของเทิดจอดนิ่งอยู่ไหล่ทาง ภูฤทธิ์ที่ลงมาจากรถอีกคันที่สวนมา รีบตรงมาดูคนขับว่าเป็นอะไรมั้ย ภูฤทธิ์เคาะกระจกฝั่งคนขับร้องถาม “คุณๆ เป็นอะไรมั้ยครับ” กระจกรถเลื่อนลง ภูฤทธิ์เห็นแซมก็แปลกใจ“อ้าวลุงแซม อ้อย ...” เขามองในรถ “แล้วคุณผึ้งกับคนอื่นๆล่ะ”
“คุณนันท์โดนคนร้ายจับตัวไปครับ คุณเทิดกับครูตามไปช่วยอยู่”
ภูฤทธิ์ได้ยินก็ตกใจและเป็นกังวล “คุณน้ำผึ้ง !”
ในกระท่อมกลางป่านันท์ยังคงส่งเสียงอู้อี้ไม่เลิกจนพูนรำคาญ “โว้ย ทำไมเด็กนี่มันพูดยากแบบนี้วะ!”
พูนกดนันท์ที่ถูกมัดอยู่ให้จะนั่งลง นันท์ไม่ยอมเอาตัวกระแทกพูนจนเซ พูนผลักนันท์ไปกระแทกผนัง จนนันท์จุกแทบร้องไม่ออก
ลูกน้องพูนเดินมา “เกิดมายังไม่เคยเจอเด็กที่ไหนฤทธิ์มากเท่านี้มาก่อนเลย”
พูนสบถ “ร้ายเหมือนพ่อมันไม่มีผิด...”
ลูกน้องอีกคนเอ่ย “ฉันเห็น ไอ้เด็กนี่มันใช้ของเล่นมันส่งข้อความไปบอกใครสักคนเมื่อกี้นะพี่”
พูนรู้ทัน “มันส่งไปบอกพ่อมันนั่นแหละ ไอ้เทิดมันคงรู้ตัวแล้ว อีกไม่นานพวกมันคงแห่มาตามลูกมันกลับไปแน่”
ลูกน้องถาม “เอาไงดีลูกพี่”
พูนย้ำ “ทำไง ก็ต้องเฝ้ามันไว้น่ะสิวะ” ลูกน้องพยักหน้ารับ ขยับมาใกล้นันท์ จ้องนันท์ดุๆเป็นการขู่ “ฉันโทรรายงานนายก่อน เฝ้ามันไว้ อย่าให้คลาดสายตา” พูนเดินออกไปโทรศัพท์หาทรงยศ ลูกน้องพูนเดินมาคุมนันท์ไว้
ที่บ้านทรงยศ ทรงยศนั่งกินกาแฟ อ่านหนังสือพิมพ์อยู่ มือถือทรงยศดัง ทรงยศหยิบมากดรับสาย “ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม...ระวังตัวด้วย อย่าให้มีอะไรผิดพลาดเด็ดขาด...”
ฟ้าใสเดินเข้ามาหาทรงยศ ทรงยศเห็นก็รีบตัดสายมือถือ “พี่ยศยุ่งอยู่รึเปล่าคะ ฟ้าขอคุยด้วยหน่อย”
“มีเรื่องด่วนอะไรนัก ไว้คุยพรุ่งนี้แล้วกัน พี่กำลังยุ่ง”