บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 12
ไร่เทิดกลางคืน เทิด แซม ผัน คุยกันถึงเรื่องที่เกิด
ผันสงสัยเรื่องที่เทิดพูดกับหมวดสิน “นายครับ เรื่องที่นายพูดกับหมวดสินวันนี้ ผมคิดว่านายจะโกรธคุณภูซะอีก”
แซมเห็นพ้อง “จริงด้วยครับ ทั้งๆที่หมวดว่าคนร้ายสารภาพเองแท้ๆ”
เทิดยืนครุ่นคิด “แล้วถ้ามีคนมาบอกลุงแซมกับนายผันว่าฉันเป็นคนร้าย จะเชื่อหรือเปล่า”
แซมย้อน “มันจะเป็นไปได้ยังกันครับ ยังไม่มีหลักฐานอะไรสักอย่าง”
“ถูกต้อง เพราะเรายังไม่มีหลักฐานที่จับต้องได้ว่าภูฤทธิ์เป็นคนทำ แล้วอีกอย่าง...ฉันคิดว่าเรื่องนี้น่าจะมีคนอื่นเกี่ยวข้องด้วย”
ผันคิดตามเทิด “จะว่าไป คนร้ายที่ผมเจอตอนไปช่วยนาย ผมรู้สึกคุ้นๆ เหมือนเคยเจอมันที่ไหนมาก่อนด้วย แต่คิดว่าไม่ใช่ลูกน้องคุณภูแน่ๆ”
แซมวิตก “แล้วเราจะทำไงดีครับนาย อันตรายรอบตัวแบบนี้ ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะลงมืออีก”
“ตอบไม่ได้หรอก ยังไงเราก็ต้องรอ ระหว่างนี้ฉันวานทั้งผันทั้งลุงแซมให้ช่วยจัดคนดูแลรอบๆที่ไร่ด้วย ถ้ามันลงมืออีกเมื่อไหร่ คราวนี้ฉันจะไม่ปล่อยมันไว้แน่”
แซมกับผันพยักหน้าตามคำสั่งเทิด เทิดสีหน้าเอาจริง
ทรงยศกำลังคุยกับพูนเพื่อเคลียร์เรื่องที่ทำไป
ทรงยศยื่นเงินให้พูนปึกนึง “เรื่องลูกน้องแก ถ้ามันหนีไม่พ้น แกรู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง”
“ไม่ต้องห่วงครับนาย มันไม่มีวันได้ปริปากบอกตำรวจแน่...แล้วนี่นายจะเอาไงต่อครับ”
“ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ตอนนี้ไอ้เทิดมันคงคิดว่าไอ้ภูเป็นคนทำ ฉันจะต้องทำให้มันผิดใจกันมากขึ้น ทำให้มันทะเลาะกันจนมีใครตายไปข้างนึง หรือตายไปทั้งสองคนเลยยิ่งดี”
“พอมันตาย ไร่ของพวกมันก็จะตกเป็นของนาย”
ทรงยศกับพูนยิ้มร้าย