บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 10 หน้า 2
บ้านยายเกสรยาม เสียงชมพูดังแว่วมา “จับมือ จับแขน จับไหล่ จับหัวใจ อุ๊ย งง อุ๊ย งง..จับหัวใจ อุ๊ย งง อุ๊ย งง” ชมพูในชุดนักเรียนสะพายเป้หลัง เดินทานลูกชิ้นไม้ในมือร้องเพลงสนุกสนาน เปิดประตูรั้วโลดเต้นเข้าบ้านมา ป้าสมพรและเนย เดินตามติดป้าสมพรเตือน “ชมพูระวังล้มลูก”เนยย้ำ “หนูชมพู ระวังไม้ลูกชิ้นด้วยนะคะ”“.ค่ะ..” ชมพูหันมายื่นไม้เปล่าที่เพิ่งกินหมดให้เนย “นี่ค่ะ..ไปหวัดดีคุณยายชวดก่อนดีกว่าคุณยายชวดขา..” ชมพูพูดจบก็วิ่งปร๋อตรงไปเรือนใหญ่ทันที ป้าสมพร และเนย มองตาม
ชมพูวิ่งมาถึงระเบียงชานเรือนใหญ่มองไปที่เก้าอี้ตัวเก่ง ไม่เจอยายเกสรอยู่ “อ้าว คุณยายชวด ??” ชมพูพรวดเขามาที่ห้องโถงทีวีชั้นล่าง กะว่าต้องเจอแน่ “คุณยายชวดขา วันนี้คุณครูให้กลับเร็วค่ะ..” ชมพูมองหาไปมา ไม่เจอ “อ้าว??” ชมพูสงสัยๆ ยายเกสรหายไปไหน
มือชมพูคว้าจับราวบันไดก้าวขึ้นบันไดเรือนชั้นสองไปช้าๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น “คุณยายขา?..อยู่ไหนน้า?..”ชมพูก้าวมาถึงโถงชั้นสองที่อึมทึม แสงยามเย็นลอดรำไรๆ ดูวังเวง พลันเสียงแง้ม ประตูดังเปิดออกช้าๆ ชมพูหันขวับไปมอง เห็นประตูห้องเก็บของแง้มเปิดออกเป็นช่องแคบๆ “ห้องคุณยายแน่เลย..” ชมพูทำเป็นย่องเบา ตรงไปที่ห้องเก็บห้องช้าๆ แต่ชะงักเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นไห้ของผู้หญิง แว่วลอดออกมาชมพูมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องเก็บของกลัวๆกล้าๆ ที่จะเปิดห้องดีไม่ดี ด้วยความอยากรู้อยากเห็นสุดๆ เลยตัดสินใจยื่นมือไปจับประตู แง้มเปิด ออกช้าๆ “.คุณยายร้องไห้..เป็นอะไร?” ชมพูมีสีหน้าตกใจทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า
ร้านกาแฟร้านหนึ่งใกล้ที่ทำงานแพรขาว แพรขาวมองไปนามบัตรในมือ เห็นชื่อ “สาโรจน์ ศิลารัตน์, ทนายความ โอฬารพร็อพเพอร์ตี้” แพรขาวละสายตาจากนามบัตรมองไปที่สาโรจน์ที่นั่งอยู่ตรงข้าม อย่างพินิจพิเคราะห์“.คุณสาโรจน์เป็นทนายของพี่เขม แล้ววันนั้นคุณมาช่วยฉันกับลูกที่โรงเรียนทำไม”“คุณแพรขาวจำผมได้ด้วย เอ้อ..วันนั้นคุณเขมแค่ให้ผมช่วยไปสืบดูเฉยๆ ผมไม่รู้ว่าคุณพัสกรจะไปที่นั่น และตอนนั้น ผมกับคุณพัสกรก็ไม่ได้รู้จักกัน กรุณาอย่าเข้าใจไปว่าผมเล่นละครหลอกคุณนะครับ”“งั้นฉันก็คงต้องขอบคุณคุณสาโรจน์อีกครั้งสินะคะ”“เอ่อ..ครับ คือผมก็แค่..ไม่ชอบวิธีการนั้นของคุณพัสกร..เท่านั้นล่ะครับ”“งั้นว่าธุระของคุณมาค่ะ”“.ครับ ดีครับ คุณพัสกรให้ผมมาแจ้งคุณแพรขาวว่า ..เขาประสงค์จะหย่าขาดจากคุณ โดยคุณต้องยินยอมให้ลูกสาวกลับไปอยู่ในความดูแลของคุณนายแถบทิพย์ แล้วทางคุณพัสกรจะมอบเงินเลี้ยงดู รายเดือนให้ เดือนละเจ็ดหมื่นบาท” แพรขาวนิ่งอึ้งไปครู่ ไม่ตอบอะไร จ้องสาโรจน์นิ่งว่าจะมาไม้ไหน “คุณแพรขาวจะว่าอย่างไรครับ”“แล้วเงื่อนไขอย่างอื่นละคะ”