บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 15 หน้า 4

แพรขาวถึงกับประหลาดใจ งง “พี่จะออกทำไม พี่เพิ่งเข้ามาทำนะ แล้วงานก็โอเค อยู่ใกล้บ้านด้วย”“เขาจะเอาพี่ออก”“ใคร..นายนะหรือ”“อีคุณผู้หญิง”แพรขาวฟังไม่เข้าใจว่าใครทีแรก แต่แล้วก็นึกอออกว่าใคร “อ้อ.. พี่ก็ต้องทนละนะต๊อก..ที่นี่เงินดี นายจ่ายตรง ถ้าเราไม่ทน เราก็คงไม่ได้งานดีๆ”“นายก็พอกัน”“ยังไงเหรอ”“เขาอยากเอาพี่”แพรขาวเงียบกริบไปทันที

แพรขาวเปิดประตูเดินเข้ามาถึงที่เคาน์เตอร์“มาแล้วเหรอ” แพรขาว เจอมาตายืนกอดอกมองมา อยู่ที่หน้าประตูห้องทำงานลลิต “ทำไมไม่รอให้เลิกงานก่อนแล้วค่อยมาล่ะ จะได้ไม่ต้องเสียค่าแรง”“ก็ยังไม่เก้าโมงเลยนี่คะ”“โอ๊ย ไปมุดหัวอยู่ที่ไหนยะ เวลาเข้างานมันแปดโมง”แพรขาวงงๆ “เอ๊ะ จริงหรือคะ”“นี่หาว่าฉันโกหกหรือไง..ไม่รู้? หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้ยะ..พนักงานที่นี่เค้ารู้กันทั่ว มันตั้งแต่วันที่หนึ่งแล้วแม่คุณ”ลลิตเดินตามออกมาจากในห้อง “มาตาเขาเปลี่ยนให้มาทำงานเร็วขึ้นหน่อย เพราะเสาร์อาทิตย์ลูกค้าเยอะ เราเลื่อนมาเปิดให้เร็วขึ้น พี่ก็มัวแต่ยุ่งๆเลยไม่ได้โทรบอกแพร ต้องขอโทษด้วย”“ว้าย ไปขอโทษมันเรื่องอะไร”“นี่ มาตา อย่าไปว่าแพรเขาเลย เขามาทำเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ เราเปลี่ยนเวลาเขาเลยไม่รู้” ลลิตหันไปบอกแพรขาว “ไม่เป็นไรหรอกแพร” ลลิตยิ้มๆปลอบแพรมาตาเห็นเข้าปรี๊ดทันที “ไม่ได้ เป็นพนักงานก็หัดทำตัวอย่างพนักงาน..พี่ก็ดีแต่เข้าข้างถือหางมัน มิน่า คนที่นี่ถึง หัวแข็ง สั่งอะไรไปไม่ค่อยขยับ”“พอ มานี่ๆ” ลลิตเห็นท่าไม่ดี รีบดึงมาตากลับเข้าไปในห้องมาตาโวยลั่น “มันผิด พี่ก็เห็นอยู่..ไม่ ตาไม่ยอม จะไปไล่มันออก ปล่อยตา..”แพรขาวทอดถอนเหนื่อยใจ ครุ่นคิดกังวล