บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 14 หน้า 4
“ผมขออนุญาตถาม..อะไรบางอย่างได้ไหม”“อะไรคะ”“คุณโกรธคุณพัสกร..เพราะเขามี..ผู้หญิงอีกคน..เท่านั้น..หรือเปล่าครับ”แพรขาวอึ้ง “คุณจะถามไปเพื่อ..”“ประเด็นคือ..ถ้าเป็นเพราะเรื่องนี้เท่านั้น..หากสมมุติว่า..เขากับผู้หญิงคนนั้นทิ้งกันไป..หนูชมพูจะมีโอกาส..ได้กลับมามีครอบครัวที่พร้อมหน้าพร้อมตาอีก..ใช่ไหมครับ”แพรขาวอึ้ง มองหน้าสาโรจน์ ตอบไม่ได้
คุณนายแถบทิพย์ทำหน้าตกใจกับเงื่อนไขของแพรขาว ที่สาโรจน์เล่าให้ฟัง “นี่มันมากเกินไปแล้วนะ ฉันคุณนายแถบทิพย์นะ หนอย... นังสะใภ้อนาถา.. เงื่อนไขอะไรกัน ตั้งเป็นสิบข้อ”“สิบสองข้อครับ”เขมินีปราม “ใจเย็นๆ ก่อนเถอะแม่...นี่แพรมันก็เริ่มใจอ่อนลงแล้วนะ”“นังแพรขาว นี่มันจะทำหยิ่งเรื่องเยอะไปถึงไหน เสนอเงินฟาดหัวไปกี่รอบต่อกี่รอบก็ไม่เอา”“ลูกชายแม่เก่งนะ หาสะใภ้มาให้สองคน ต่างกันลิบไปคนละขั้ว คนหนึ่งก็คอยแต่จะล้างผลาญเงินผัว ไม่หยุดไม่หย่อน อีกคนก็เชิดหยิ่งในศักดิ์ศรี ทรนง เงินทองไม่สนยอมลำบากอยู่ได้”“นั่นสิ โอ๊ย แต่แม่คิดถึงหนูชมพูใจจะขาดแล้วนะ”“ที่จริง ข้อเสนอของคุณแพรขาวก็ไม่มีอะไรมากเกินไปเลยนะครับ ถ้าท่านจะลองพิจารณารับข้อเสนอของเธอดู เรื่องทุกอย่างก็อาจมีทางไปต่อได้”สาโรจน์กับเขมินีมองมาที่คุณนายแถบทิพย์รอการตัดสินใจ“แต่...เรื่องที่จะไม่ให้เจ้ากรไปด้วยนี่ เกิดกรมารู้เข้าทีหลัง ไม่มาฉีกอกแม่ตายเหรอ”เสียงพัสกรดังเข้ามาจากด้านนอก “เซ็ง โว้ย...”คุณนายแถบทิพย์เรียกชื่อลูกเบาๆ ด้วยความเกรงใจ “กร...”พัสกรเข้ามาที่ห้องรับแขก ที่ทุกคนนั่งคุยกันอยู่ “อ้าว พี่เขม ..ไอ้เจ้าทนายก็อยู่ด้วยเหรอ”
พัสกรดึงแขนสาโรจน์ลากมาอีกมุมนึงอย่างร้อนรน “ตกลงว่าไงคุณทนาย พอจะสามารถหาหลักฐานชั่วๆเรื่องที่มันคบชู้ได้บ้างไหม นังเมียเก่าผมน่ะ มันจะแพ้คดีใช่ไหม ถ้าเจอตัวไอ้ผู้ชายที่ชอบมั่วกับเมียชาวบ้าน ก็ฟ้องมันไปหนักๆ เลยนะ จัดไปให้เต็มที่ หญิงก็ร้าย ชายก็เลว”คุณนายแถบทิพย์ เขมินีตามมา ได้ยิน มองหน้ากันเขมินีพูดเบาๆ “หญิงก็ร้าย ชายก็เลวเหรอ ..ชั้นมีหลักฐานเพียบเลยล่ะ หึๆ”