บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 11 หน้า 4
สีนวลผิดหวัง “ค่ะ.. แล้ว.. พี่วินไม่กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่แขนทุกข์หรือ นวลจะได้เตรียมไว้ให้”ไรวินท์รำคาญ “ฉันแต่งเครื่องแบบข้าราชการ ไม่ต้องสวมแขนทุกข์..” ไรวินท์เดินไปที่รถที่จอดอยู่ ไม่หันมาอีกเลยสีนวลยืนมองตาม แววตาเต็มไปด้วยคำถาม
หม้อน้ำที่พักเย็นไว้เห็นควันไอร้อนบางๆ ภายในมีชะลูดและใบเตยลอยตัวอยู่ ถูกยกเทลงโถแยกนับสิบโถเรียงรายโดยผ่านผ้ากรอง โถแต่ละโถถูกอบด้วยเทียนหอมไปมา/ ฝาอบถูกเปิดออก แล้วร่ำด้วยกำยาน ตามด้วยการกวนคนน้ำในโถวารีกำลังปรุงน้ำอบในหม้อแยก มีสีนวลยืนดู และช่วยเป็นลูกมืออยู่ข้างๆ ก่อนนำไปเทลงในโถน้ำที่อบเตรียมไว้แต่ละโถ ที่มีเด็กสาวข้ารับใช้ยืนกวนให้เข้ากันสีนวลมองๆวารี ที่ปรุงน้ำอบหม้อใหม่ไปมา หาจังหวะเอ่ยขึ้น “คุณวินเขาเป็นคนไม่ช่างพูด ไม่ชอบพูดคุยกับใครมาแต่ไหนแต่ไรหรือคะคุณแม่..” วารีง่วนอยู่กับการปรุงเหมือนไม่ได้ตั้งใจฟัง “บางทีทั้งวัน ฉันกับเขาไม่ได้พูดกันเลยสักคำ”“ก็หนูไม่ชวนพูดขึ้นมาก่อนนะซี ลูกวินก็เลยไม่รู้จะคุยอะไรด้วย จะเอาเรื่องงานกระทรวงมาคุยกับเมียก็กระไรอยู่ หนูต้องชวนเขาคุยสิจ๊ะ อยากคุยเรื่องอะไรก็ถามเขา ขอความเห็นเขา ขี้คร้านตาวินท์จะคุยจ้อ” วารีพูดจบโดยไม่ได้ใส่ใจมอง สีนวลเงียบไป “นี่..แล้วที่ตาวินกลับบ้านช้า มืดค่ำเกือบทุกวันเนี่ย..”“ค่ะ..” สีนวลรอฟังหูผึ่ง“ตาวินไม่ได้ไปเถลไถลเที่ยวเตร่ เหลวไหลที่ไหนหรอก ก็ไปทำงานให้นายเห็นความดีน่ะล่ะ งานแบบนี้ถ้าจะเลื่อนตำแหน่งขึ้นหน้าคนอื่นเขา ก็ต้องยอมเสียสละเวลาส่วนตัว หนูอย่าไปคิดอะไรเลยนะ เรามีหน้าที่ส่งเสริมเขาถึงจะถูกต้อง ยังไงเขาก็ กลับบ้าน ไม่ได้ไปค้างอ้างแรมที่ไหน แค่กลับช้านิดช้าหน่อย จะเป็นไรไป”“ค่ะ คุณแม่”วารีเหลือบมองยิ้มๆ ง่วนกับการปรุงต่อ สีนวลแอบคัดค้านอยู่ในใจ ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปเงียบๆ“คุณสีนวล..น่าสงสารจัง..” แพรขาวขยับตัว กระสับกระส่ายนิดๆสีนวลเดินกลับเรือนของวารีมาที่เรือนใหญ่ลำพัง ที่ระเบียงเรือนใหญ่ สีนวลทิ้งตัวลงนั่งที่โต๊ะอาหารเย็นเพียงลำพังเหงาๆอย่างที่เคย ก่อนลงมือตักกินอาหารที่เป็นสำรับเล็กๆแบบไทย มีน้ำพริก แกง ของยำ สีนวลมองๆอาหาร ฝืดคอ ดื่มน้ำ แล้วนั่งเหม่อ
ที่โต๊ะอาหาร ที่จัดแบบยุโรปเก๋ๆ เป็นสลัด และเสต๊กคนละที่ ขนมปังก้อนกลม ไรวินท์กำลังลงมือใช้มีด ส้อม ตัดทานอาหาร มีสุดสวาทในชุดสวย นั่งทานอยู่ตรงข้าม โต๊ะอาหารถูกจัดไว้สวยงาม มีโคมไฟห้อยอยู่เหนือโต๊ะ มีดอกไม้ ดูโรแมนติก มีเสียงเพลงแจ๊สเบาๆจากเครื่องเล่นแผ่นเสียงแบบมีลำโพงไรวินท์งงๆ “อัมพาตหรือครับ..ไม่นึกเลย ผมคิดว่าคุณหลวงท่านอาการดีขึ้นมากแล้วถึงออกจากโรงพยาบาลได้”