บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 17 หน้า 5
“คุณรู้ด้วยเหรอ?”
ชินานางหัวเราะ “คุณสิงคารไปเจอเมียคุณที่คอนโดใหม่ ก็เลยโทรมาหานาง ตกลงทะเลาะกันเรื่องอะไรคะ ถึงกับต้องหอบผ้าหอบผ่อนหนี” พยสเบือนหน้าหนี ละอายใจ ไม่อยากจะเล่า ชินานางยิ้มรู้ทัน “ถ้าไม่บอกแบบนี้ นางก็เดาได้ ต้นเหตุคงไม่พ้นนังคนใช้อัพเกรดนั่น...ใช่ไหมคะ” พยสถอนใจ ชินานางหัวเราะลั่นด้วยความสะใจ และสมน้ำหน้าลึกๆ “นางคิดไว้ไม่ผิดเลย นังเด็กนี่มันจะยั่วคุณจนตบะแตก เมียคุณก็โง่แสนโง่ เอางูเห่ามาเลี้ยงไว้ วันนึงมันก็เลยฉกจนตกเตียง”
“อย่าซ้ำเติมผมเลยน่า แค่นี้ผมก็เครียดพออยู่แล้ว”
“อ้าว ไม่ดีใจเหรอคะที่ได้กินน้ำพริกถ้วยใหม่ๆ”
“มันก็แค่ความผิดพลาดน่ะ”
ชินานางได้ยินยิ่งหัวเราะลั่นเข้าไปอีก พยสทำท่าเซ็งจะลุกขึ้น
“แหม อย่างอนสิคะ นางก็แค่ขำว่าคนอย่างคุณไม่น่าจะพลาดกับเด็กเมื่อวานซืนได้ เอาเถอะค่ะ นางไม่ซ้ำเติมแล้ว ถ้าคุณไม่อยากกลับไปหาเมียน้อยชั่วคราวของคุณล่ะก็ อยู่ที่คอนโดนางก็ได้ อยู่ได้นานเท่าที่คุณอยากจะอยู่ ขอค่าเช่าก็แค่...” ชินานางใช้สายตาโลมเลียพยส แล้วผลักพยสลงไปที่เตียงอีก แล้วโน้มตัวลงไป
พยสรู้ว่าชินานางต้องการอะไร เริ่มเคลิ้ม โอบสัมผัสตัวชินานาง
ทันใดเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น “คุณนาง”
ชินานางกับพยสสะดุ้งลุกขึ้นทันที พยสอุทาน“เสี่ยจิวนี่”
“บ้าจริง มาทำไมตอนนี้ !”
พยสกับชินานางลุกขึ้นแต่งตัวรวดเร็ว
เสียงเสี่ยจิวเปิดประตูเข้ามา แต่ติดโซ่คล้อง“คุณนาง ตื่นหรือยัง เปิดประตูให้ผมหน่อย”
พยสกับชินานางลุกลี้ลุกลน
เสี่ยจิวดึงประตูตึงตังๆ ชินานางรีบโผออกจากห้องมาเปิดประตู “มาแล้วค่า แหม เสี่ยใจร้อนจัง” ชินานางรีบโผเข้าไปกอดอ้อนกลบเกลื่อน แล้วหมุนตัวให้เสี่ยจิวหันหน้าออกนอกห้อง พร้อมกับโบกมือให้พยสวิ่งผ่านไปซ่อนตัว
พยสวิ่งหามุมซ่อนตัวไม่เจอ เลยตัดสินใจพุ่งไปซ่อนอยู่หลังม่าน
“ก็เห็นคุณไม่ยอมเปิด ผมก็กลัวว่าจะซุกไอ้หนุ่มที่ไหนเอาไว้น่ะสิ”
ชินานางอึกอัก แล้วรีบยิ้มกลบเกลื่อน “เสี่ยนี่ชอบพูดเล่น จะมีหนุ่มที่ไหนอีกล่ะคะ แค่หนุ่มใหญ่คนนี้คนเดียว นางก็ดูแลไม่ไหวแล้วค่ะ” ชินานางจูบแก้มเสี่ยจิว
“แน่ใจเหรอ แล้วทำไมเมื่อคืนไม่กลับไปนอนที่บ้าน”
“ก็นางบอกแล้วว่าถ่ายละครดึก กลับไม่ไหว”
เสี่ยจิวมองชินานางอย่างระแวง ทำไม่เชื่อ เดินไปสำรวจ เปิดประตูห้องนอนดู แต่เห็นห้องเรียบร้อยดี ชินานางตามไปชะโงกดูให้แน่ใจ เสี่ยจิวกวาดตามองดูส่วนอื่นๆ อีก พยายามสแกนหาความผิดปกติ