บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 21

บ้านสวน  ตรีประดับแกะมือออกจากพยส ไม่อยากฟังพยสพูดพล่าม “พอเถอะพยส เลิกโทษคนอื่นได้แล้ว คุณเองนั่นแหละที่เป็นต้นเหตุของทุกอย่าง”

“ถ้าผมเป็นต้นเหตุ แล้วคุณล่ะ?” ตรีประดับอึ้งไป งงว่าพยสหมายความว่าไง พยสกระชากตรีประดับเข้ามาใกล้ ทั้งโกรธและเมา “ตั้งแต่เราแต่งงานกัน คุณไม่เคยใส่ใจผม เวลาที่เราจะอยู่ด้วยกันตามลำพังแทบไม่มี! พอผมพยายามจะแตะต้องคุณ คุณก็ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวแบบนี้แหละ” ตรีประดับเผลอตัวสะบัด พยสยิ่งจับแขนแน่น แต่สีหน้าอ้อนวอน “ยอมรับเถอะตรี เราบกพร่องกันทั้งคู่ แต่ก็ยังมีโอกาสแก้ไข ให้โอกาสกันและกันใหม่อีกครั้งนะครับ ให้เราได้ดูแลกันมากกว่านี้นะตรี” พยสดึงตรีประดับเข้ามากอด แล้วพรมจูบ

“พยส! ไม่นะ ปล่อย !”

พยสไม่ยอม ยิ่งจูบหนักขึ้น ตรีประดับตัดสินใจออกแรงผลักอย่างแรง

“ตรี! คุณหวงตัวกับผม แล้วไอ้เทศล่ะ ไปถึงไหนกันแล้ว!”

ตรีประดับตบหน้าพยสทันที พยสเอามือลูบแก้มตัวเองอย่างเจ็บใจ

“ในเมื่อเราบกพร่องกันทั้งคู่อย่างที่คุณว่า ก็สมควรแล้วที่จะต้องจบกันแค่นี้ ยอมรับความจริงเถอะยส!” ตรีประดับผลักพยสออก แล้วรีบวิ่งลงจากศาลาไป

ตรีประดับวิ่งตึงๆ กลับมา เทศราชรีบเปิดมุ้งออกมาหาอย่างเป็นห่วง “มีอะไรหรือเปล่าตรี”

ตรีประดับชะงักกึก มองเทศราชอย่างรู้สึกผิด เพราะตัวเองไปจูบกับพยสมา ตรีประดับอึกอัก “เปล่านี่”

“แล้วทำไมไปนานจัง หรือไอ้พยสมันวอแวอะไร”

“ก็ตามประสาเขานั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวพรุ่งนี้สร่างเมาก็คงกลับ เทศนอนเถอะ” ตรีประดับยิ้มกลบเกลื่อนแล้วรีบเข้าบ้าน

เทศราชมองตามตรีประดับอย่างเป็นห่วง

ตรีประดับรีบเข้าห้องนอน แล้วนึกถึงที่โดนพยสจูบเมื่อกี้ พร้อมกับคำพูดของพยสยังติดอยู่ในหัว

“ตั้งแต่เราแต่งงานกัน คุณไม่เคยใส่ใจผม เวลาที่เราจะอยู่ด้วยกันตามลำพังแทบไม่มี ! พอผมพยายามจะแตะต้องคุณ คุณก็ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวแบบนี้แหละ”

ตรีประดับเริ่มสับสนขึ้นมาว่าหรือเพราะจริงๆ แล้วตัวเองก็มีส่วนผิดในเรื่องชีวิตคู่เหมือนกัน