บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 21 หน้า 5
ห้องแต่งตัว ชินานางสวมเสื้อผ้าที่ทีมงานจัดให้ แล้วแต่งสวยอยู่หน้ากระจก แต่พอเห็นพัดชาแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำก็ชะงักมอง “ทำไมฉันถึงไม่ได้ใส่ชุดนั้น”
“อ้าว ก็คุณนางเลือกเองนี่คะว่าจะใส่ตัวนี้“ ทีมงานชี้ที่ใส่อยู่
“แต่ฉันไม่เห็นว่ามีชุดที่แม่นั่นใส่ด้วยนี่” ชินานางเหล่มอง “มันเข้ากับคาแรกเตอร์ฉันมากกว่า”
“แต่คุณนางเล่นบทพี่สาวนะคะ”
“พี่สาวจะแต่งตัวเปรี้ยวกว่าน้องไม่ได้หรือไง ไปเอามา”
ทีมงานเลิกลั่กมองกัน พัดชาถอนใจ “เดี๋ยวพัดเปลี่ยนให้ค่ะ” พัดชาเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ
ชินานางเบ้ปากมอง สะใจ
ชินานางกับพัดชาเข้ามาในฉาก สิงคารมองพัดชาที่ใส่รองเท้าส้นเตี้ย ดูบ้านๆ “ทีมงาน ทำไมให้พัดชาใส่รองเท้าแบบนี้ มันไม่สวย”
ชินานางหมั่นไส้ พอเห็นว่าสิงคารโวยวายเรื่องการแต่งตัวพัดชา
พัดชาแทรก “พัดขอเองค่ะ เวลาเข้าฉากจะได้ไม่สูงโดดจากคนอื่น โดยเฉพาะคุณนาง” พัดชามองนางด้วยสายตาเยาะๆ “ยังไงก็ถ่ายแค่ครึ่งตัวอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ”
สิงคารพยักหน้าไม่ว่าอะไรแล้วเข้ามาบล็อกคิว โดยมีชินานางมองสิงคารที่เข้ามาติวให้พัดชาอย่างแค้นๆ
เริ่มเดินกล้องถ่าย เห็นชินานางเดินกอดแขนพระเอก ท่าทางออดอ้อนแบบตัวร้าย “คุณอรัญขา ให้ลิลลี่ไปช่วยงานที่บริษัทเถอะนะคะ ลิลลี่จบเลขามาโดยตรง ไม่ใช่แค่เรียนพิมพ์ดีดป๊อกๆ แป๊กๆ มาเหมือนยายโรส” ชินานางมองพัดชา
“แต่คุณโรสทำงานกับผมมานาน คงไม่มีใครแทนที่ได้แล้วล่ะครับ”
พระเอกหันไปทำตาหวานใส่พัดชา แต่พอพัดชาจะพูดบทต่อ ชินานางก็แกล้งกรี๊ด กระทืบเท้า“ลิลลี่จะไปฟ้องคุณพ่อ !”
“คัท !” สิงคารโวยวายเข้ามาในฉาก “อะไรกันคุณนาง พัดชายังไม่ได้พูดเลย นี่เราซ้อมกันหลายรอบแล้วนะ”
“ก็นางนึกว่าลืมบท เห็นมัวแต่อ้ำๆ อึ้งๆ มองหน้าพระเอกอยู่นั่นแหละ” ชินานางด่า “ทำเหมือนคนไม่เคยเห็นผู้ชาย”
“พัดไม่ได้ลืมค่ะ แต่พัดคิดว่าตัวละครนี้น่าจะใช้ความคิดเยอะ ก่อนจะพูดอะไรออกมา”
ชินานางค้อนพัดชา หมั่นไส้ หันไปพูดกับสิงคาร “ที่จริงตัดบทพูดพัดชาไปเลยก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะคุณสิงคาร ตามคาแรกเตอร์ก็ต้องเป็นคนโง่ๆ ไม่ทันคนอยู่แล้ว”
“ไม่! คุณนั่นแหละ ถ้าไม่ทำตามบท ผมอาจจะต้องตัดออก!”
“คุณสิงคาร!”
สิงคารไม่สนใจเดินกลับไปที่มอนิเตอร์ต่อ ชินานางตาวาว เจ็บใจ