บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 21 หน้า 2
ตอนเช้า ในคอนโดสิงคาร สิงคารนอนกอดก่ายพัดชาอยู่บนเตียงด้วยอาการอ้อยอิ่ง ไม่อยากลุก แต่พัดชาอยากจะลุกแล้ว “จะรีบไปไหน นอนต่อดีกว่าน่า”
“กองถ่ายนัดแปดโมงไม่ใช่หรือคะ”
“ผมเป็นผู้กำกับ ไปสายๆ หน่อยก็ได้ ให้มันเตรียมงานกันไปก่อน”
“แต่พัดเป็นนักแสดง ไปสายเดี๋ยวเขาจะว่าเอา”
“คุณไปกับผม ใครมันจะกล้าว่า” สิงคารดึงพัดชามากอดหอม
พัดชารีบเบี่ยงออก “ไม่ได้นะคะ พัดยังไม่อยากเปิดตัวตอนนี้ คุณชินานางยิ่งไม่ชอบหน้าพัด พัดไม่อยากโดนเธอหาเรื่อง” สิงคารทำหน้าเหมือนขัดใจ พัดชารีบเข้าไปซุกตัวอ้อน “แล้วพัดก็ไม่อยากให้ใครมาพูดว่าใช้คุณเป็นสะพานด้วย ขอเวลาให้พัดพิสูจน์ฝีมือจนได้เป็นนางเอกในจอของคุณก่อนนะคะ แล้วค่อยเปิดเผยเรื่องของเรา”
สิงคารพอใจมากขึ้น แต่ก็ยังไม่อยากปล่อยพัดชากลับบ้าน “งั้นตอนนี้คุณเล่นบทนางเอกนอกจอให้ผมอีกซักเรื่องนะ” สิงคารดึงพัดชาเข้ามานัวเนีย พัดชายอมตาม
พยสเดินเข้ามาที่บ้าน แล้วเห็นเทศราชกำลังเก็บมุ้งอยู่ ก็มองอย่างหมั่นไส้
เทศราชหันมา “นี่แกยังอยู่อีกเหรอวะไอ้ยส”
“แล้วทำไมฉันจะอยู่ไม่ได้ บ้านพ่อตาแม่ยายฉัน ทีแกคนนอกแท้ๆ ยังเสนอหน้า”
“อดีตพ่อตาแม่ยายของแกต่างหาก! ตอนนี้เรามันก็คนนอกพอๆ กันนั่นแหละ”
พยสยิ้มเยาะ “แน่ใจเหรอ แต่ฉันว่าฉันยังมีหวังอยู่ว่ะ” เทศราชชะงักไป พยสถือโอกาสคุยข่ม “เมื่อคืนขนาดฉันเมาหมดสภาพ พ่อกับแม่ตรียังวุ่นวายหาเครื่องนอนไปให้ ตรีก็ต้องออกไปดูแลฉัน แกคิดว่าถ้าคนบ้านนี้ไม่เห็นหัวฉันแล้ว ฉันจะได้รับการดูแลขนาดนั้นเหรอวะ” เทศราชเริ่มหวั่นไหว พยสเสี้ยมต่อ “คนเป็นพ่อเป็นแม่ ไม่มีใครอยากเห็นลูกบ้านแตกโลกโว้ย ยิ่งลูกสาว ใครจะให้อยากให้เป็นแม่ม่าย สู้ลุ้นให้คืนดีกับลูกเขยที่มาตามง้อไม่ดีกว่าเหรอ”
“แต่ยังไงทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับตรี”
พยสยิ้มไม่เดือดร้อน “ก็นั่นสินะ ฉันถึงยังต้องปักหลักอยู่นี่ไง เมื่อคืนฉันก็คุยปรับความเข้าใจกับตรีจนดึก ท่าทางตรีก็อ่อนลงมากแล้ว” เทศราชนิ่งคิดถึงภาพที่เห็นตรีประดับดูอึกอักมีพิรุธ เทศราชเป็นฝ่ายอึ้งไปบ้าง พยสยิ่งรุกหนัก
“คุณพ่อคุณแม่ตรีท่านหัวโบราณ ถ้าต้องเลือกระหว่างให้ตรีมีสามีสองคน กับกลับไปคืนดีกับลูกเขยคนแรกที่พร้อมจะกลับตัว แกว่าพวกท่านจะเลือกใครวะ ?” พยสพูดจบแล้วยิ้มเย้ยๆ
เทศราชตัวชา เริ่มไม่มั่นใจสถานะตัวเอง
ตรีประดับเดินลงมาจากชั้นบน เห็นพยสนั่งกินกาแฟสบายใจเฉิบ
พยสทำเป็นทักสบายๆ “กินกาแฟด้วยกันไหมครับตรี”
“เมื่อไรคุณจะกลับคะยส”