บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 21 หน้า 3
“จะรีบไล่ผมไปไหน เมื่อวานยังลงต้นไม้ไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวผมช่วยเอง” พยสเยาะเย้ย “เพราะไอ้เทศมันไม่อยู่แล้ว” ตรีประดับตกใจ วิ่งออกไปดูหน้าบ้าน เห็นว่าเทศราชพับมุ้งกับที่นอนทิ้งไว้ รีบโทรหา พยสเห็นก็หัวเราะ “ไม่ต้องรีบร้อนโทรก็ได้มั้งตรี ผมว่ามันคงยังไม่อยากคุยกับคุณเท่าไร”
“หมายความว่ายังไง” ตรีประดับเอะใจ “คุณไปบอกอะไรเทศ” พยสทำเป็นยิ้มอมพะนำ ตรีประดับยิ่งร้อนใจ“คุณไปพูดอะไรกับเทศ บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ”
พยสโกหกหน้าตาย “ผมก็แค่บอกว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกัน พูดได้แค่นั้นมันก็ฉุน คว้ากุญแจรถแล้วก็ขับออกไปเลย”
“คุณนี่มันทุเรศที่สุด ยิ่งคุณทำแบบนี้ฉันก็ยิ่งรังเกียจ ออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว”
“ไม่ นอกจากคุณจะไปกับผมด้วย” พยสคว้ามือตรีประดับ ตรีประดับสะบัด แต่ไม่หลุด “กลับไปด้วยกันสิตรี ไปเริ่มต้นกันใหม่”
“ฉันบอกแล้วว่าไม่ !” ตรีประดับคว้าแก้วกาแฟของพยสสาดใส่หน้า
แววกับภูมิวิ่งเข้ามาเห็น ตกใจ “ตรี อะไรกันลูก !”
“เขาลวนลามตรีค่ะคุณพ่อ” ตรีประดับต่อว่าพยส “คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้ ในเมื่อเราไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว”
“แต่ผมเป็นผัวคุณ!”
“นี่ อย่ามาลำเลิกฐานะที่เธอไม่มีสิทธิ์แล้วนะ ทีตอนที่ตัวเองจะสำส่อน ทำไมไม่คิดบ้างว่ายายตรีเป็นเมีย! เธอเหยียบย่ำจิตใจลูกสาวฉันมากพอแล้ว ออกไปจากชีวิตยายตรีซักที!” แววปราดเข้ามาขวางตรีประดับไว้
พยสหันไปมองภูมิเหมือนอยากขอคะแนนสงสาร ภูมิได้แต่ถอนใจแล้วส่ายหน้า ในที่สุดพยสก็ฮึดฮัดออกไป เพราะไม่มีใครเข้าข้างเลย
ในกองถ่าย พัดชาเดินท่องบทเคร่งเครียด สิงคารทำเป็นเดินสั่งงานลูกน้องผ่านไปมา ทั้งสองแอบมองสบตากัน พัดชากลัวคนมองเลยเลี่ยงหนีไปอีกทาง สิงคารได้แต่มองตาม พัดชาทำเป็นหลบๆ มาแถวที่จอดรถโอบี จู่ๆ ประตูก็เปิดออก สิงคารดึงตัวพัดชาเข้าไป
“ว้ายคุณสิงคาร !”
“ชื่นใจ”
“ทำแบบนี้เดี๋ยวคนก็เห็นเข้าหรอกค่ะ”
“ใครจะมาเห็น ฉันไล่ให้มันไปกินข้าวกันหมดแล้ว” สิงคารนัวเนียคลุกวงใน
พัดชายอมพอเป็นพิธีแล้วผลักออก“พอแล้วค่ะ เดี๋ยวชุดยับ”
“งั้นเสร็จงานแล้ว คุณต้องไม่ให้ชุดพวกนี้มากวนใจผมอีกนะ”
พัดชายิ้มยั่ว แล้วหอมแก้มสิงคาร ก่อนจะรีบลงจากรถ แล้วหันซ้ายขวาดูลาดเลา ก่อนจะเดินยิ้มจากไปด้วยความลำพองที่ยั่วสิงคารจนติด