บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 10 หน้า 2

สิงคารนอนอยู่บนเตียง ลืมตาบอกพระเอก “ดูนะ”พระเอกพยักหน้ารับตื่นเต้น สิงคารเริ่มแอ้คติ้งเมาหลับ ชินานางเลื้อยขึ้นมา ลูบไล้ทั่วสรรพางค์กาย สิงคารเริ่มมีรีแอ็คแบบเมาๆ มือไม้โอบกอดโต้ตอบ ชินานางเริ่มเล่นเกินบทนัวเนียไปเรื่อย เริ่มปลดเสื้อคลุมตัวเองโยนทิ้ง ทีมงานดูอยู่ ครางฮือ ทีมงานซุบซิบ “จัดเต็มขนาดนี้ สงสัยมีอินเนอร์ส่วนตัวกับผกก.ว่ะ”ทีมงานนินทาขำกัน แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายคลิป

บ้านพยส พัดชาลองหัดแปลหนังสือตามที่ตรีประดับบอกในห้อง ได้ยินเสียงมือถือดัง เลยหยิบมาดู แต่ไม่คุ้นเบอร์พัดชากดรับ “ฮัลโหล”“น้องพัด นี่ผมเอง”พัดชาตัวแข็งทื่อ จำเสียงพยสได้ หัวใจฟูขึ้นมาทันทีด้วยความตื่นเต้น ได้รับสายผู้ชายที่ชอบครั้งแรก พัดชาดีใจ“คุณพยส”พยสไม่ได้สนใจน้ำเสียงพัดชา ถามเป็นชุด “ตรีไม่สบายใช่ไหม เป็นยังไงบ้าง แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน”พัดชาจ๋อยไป เมื่อรู้ว่าพยสโทรมาเพราะห่วงเมีย “เอ่อ ดีขึ้นแล้วค่ะ คุณหมอให้น้ำเกลือไปถุงนึงแล้วให้กลับมาพักที่บ้าน ตอนนี้เข้านอนแล้วค่ะ”“ค่อยยังชั่วหน่อย ผมร้อนใจมากเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้เสร็จธุระแล้วจะรีบกลับ ยังไงฝากน้องพัดดูแลตรีด้วยนะ”“ค่ะ คุณพยสไม่ต้องห่วงนะคะ” พัดชาวางสาย แล้วมองเบอร์พยสอย่างใจลอย คิดๆ ว่าจะเมมเป็นชื่ออะไรดี

วันใหม่ พัดชากับเทศราชนั่งอยู่ในรถ เทศราชกำลังอธิบายสิ่งต่างๆ ในรถ“พัดจำได้แล้วใช่ไหมว่าสัญลักษณ์เกียร์แต่ละอันคืออะไร”“ค่ะ”“ทีนี้ก่อนสตาร์ทรถ ต้องอย่าลืมเหยียบเบรกเอาไว้ทุกครั้ง ไหนลองซิ” พัดชาลองสตาร์ทรถ เครื่องติดขึ้นมา “ทีนี้ลองค่อยๆ เหยียบคันเร่ง มือจับพวงมาลัยไว้ แต่ไม่ต้องบีบแน่น ไม่ต้องเกร็ง” พัดชาค่อยๆ เคลื่อนรถออกไปข้างหน้า “ตามองถนนไว้ ไม่ต้องมองเกียร์ ดีๆ” พัดชาเคลื่อนรถออกไปเร็วขึ้น ท่าทางตื่นเต้น แต่ก็มุ่งมั่นมากเช่นกัน ด้านนอก เห็นตรีประดับออกไปซื้อเครื่องดื่มใส่ถุงเซเว่นมานั่งดื่มรอ มองดูพัดชาขับรถอยู่กับเทศราชอย่างสบายใจ

พัดชาค่อยๆ ขับรถวนรอบกรวยไปเรื่อยๆ มีชนกรวยล้มบ้าง เทศราชค่อยๆ เตือนให้เปิดไฟเลี้ยว ดูกระจกข้าง แตะเบรก ฯลฯ ผ่านเวลาเห็นพัดชาคล่องแคล่วขึ้นเรื่อยๆ รถเคลื่อนตัวเร็วขึ้น เลี้ยวถูกระยะ เริ่มคล่องแคล่ว ไม่ชนกรวยแล้ว พัดชาสีหน้ามั่นใจขึ้น ขับรถวนอีกรอบแล้วจอด“หัวไวนะเนี่ยพัด สอนแป๊บเดียวขับฉิว”