บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 10 หน้า 3

“พัดเป็นคนตั้งใจจะทำอะไรก็ต้องทำให้ได้ดีค่ะ อีกอย่างไม่อยากเสียเวลาคุณเทศ” “ดีมาก งั้นเดี๋ยวลองขับวนแล้วถอยจอดดูนะ ผมจะไปคอยดูอยู่ข้างนอก” เทศราชลงจากรถไป พัดชาขับต่อ

เทศราชเดินมานั่งกับตรีประดับ มองดูพัดชาขับรถไปเรื่อยๆ เปลี่ยนมาเป็นถอยจอดตามช่อง“น้องพัดนี่เก่งนะ ขับคล่องมากเลย” “ใช่” เทศราชแกล้งแหย่ “ไม่เหมือนคนบางคนใจร้อน สอนก็ไม่ค่อยฟัง ให้เหยียบเบรกดันเหยียบคันเร่ง พอคุมรถไม่ได้ก็ยิ่งสติแตกไปกันใหญ่”“เทศหมายถึงใคร”“ใครน้าที่เรียนขับรถวันแรกก็เกือบทำรถเราพัง” เทศราชทำไก๋

สมัยเทศราชและตรีประดับยังวัยรุ่น ตรีประดับอยู่หลังพวงมาลัย กำลังเตรียมตัวออกรถ เทศราชเปิดเพลงดังมาก สอนขับรถไปด้วย “จำไว้นะตรี เวลาออกถนน ดูกระจกหลัง กระจกข้างให้สัมพันธ์กันว่ารถคันอื่นมาประชิดเราไหม แล้วก็ต้องรักษาระยะห่างระหว่างรถเรากับคันข้างหน้าด้วย”“รู้น่า ไปแล้วนะ” ตรีประดับสตาร์ทเครื่องแล้วออกรถทันที“เฮ่ย ใจเย็นๆ”“ไม่เห็นจะยากเลย” ตรีประดับขับรถบนถนนโล่งๆ“เวลาแตะเบรกอย่างเหยียบจม อย่าย่ำ แตะเบาๆ” ตรีประดับตะโกนแข่งเสียงเพลง “เรารู้น่าเทศ เพลงก็ดัง ยังจะพูดแข่งกับเพลงอีก”“งั้นก็เหยียบสิ ต้องเลี้ยวข้างหน้าแล้ว” ตรีประดับเล็ง แล้วเหยียบผิด รถพุ่งตัว “ว้าย !”“เฮ้ยๆ เหยียบเบรกๆๆ”ตรีประดับตะโกน ตีโพยตีพายสุดๆ “เหยียบอยู่ ว้าย ทำไงอะเทศ” ตรีประดับเริ่มลนลาน เทศรีบแย่งพวงมาลัยหักเลี้ยว ตรีประดับวี๊ดว้ายตีโพยตีพาย ด้านนอกเห็นรถวิ่งฉวัดเฉวียนไปบนถนนโล่ง

เทศราชยิ้มๆ ตรีประดับมองค้อน “ก็รถเทศมันเกียร์กระปุก เราไม่ถนัด”“ข้ออ้าง”ตรีประดับเบ้ปากใส่ แล้วลุกหนีไปเรียกพัดชาที่ขับรถอยู่ “น้องพัดคล่องแคล่ว ขับไปเล่นแถวนี้กัน”พัดชาหันมาโบกมือตอบแล้วขับรถจะมาหา แต่ตีวงเลี้ยวมากไป รถเฉพุ่งเข้ามาทางตรีประดับ เทศราชเห็นพอดี “ตรี !” เทศราชกระโจนมารวบตัวตรีประดับ พัดชาเองก็ตกใจ รีบหักพวงมาลัยหนีแล้วจอดเอี๊ยด ขณะที่เทศราชกับตรีประดับล้มลงไปอีกด้านหนึ่ง