บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 10 หน้า 4

พัดชารีบร้อนลงจากรถ “พี่ตรี คุณเทศ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” เทศราชกอดตรีประดับไว้ในอ้อมแขน พัดชารีบคุกเข่าลงไปหา ไหว้ปะหลกๆ “พัดขอโทษค่ะ พัดไม่ได้ตั้งใจ”เทศราชครวญ “เรายังไม่ตายใช่ไหม”“นี่แน่ะ เจ็บไหมล่ะ ถ้าเจ็บก็แปลว่ายังไม่ตาย” ตรีประดับแกล้งหยิกเทศราช เทศราชร้องลั่น “ไม่เป็นไรจ้ะน้องพัด ตื่นเต้นดี” ตรีประดับยิ้มขำพัดชารีบประคองทั้งสองให้ลุกขึ้น หน้ายังเสียอยู่

พยสเดินไปเดินมากระวนกระวายอยู่หน้าบ้าน ได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาจอดก็รีบออกไป พยสพุ่งเข้าไปเปิดประตูรถฝั่งคนขับ แล้วแทบจะเข้าไปกอด ทำให้พัดชาที่ก้าวลงมาตกใจ“พัดชา!”ตรีประดับเปิดประตูลงมาจากอีกฝั่ง “ตรีอยู่นี่ค่ะ”พยสหันมอง แล้วรีบอ้อมไปหา กอดตรีประดับไว้แน่น “ไปไหนกันมา ไหนว่าตรีไม่สบายไง”“หายแล้วค่ะ ตรีเลยพาน้องพัดไปหัดขับรถ อีกหน่อยจะได้วานให้ขับแทน”“ทำไมต้องรีบร้อนด้วย ยังไงผมก็ไม่ให้ตรีออกไปไหนแน่ คุณต้องพักฟื้นจนกว่าจะแข็งแรงร้อยเปอร์เซ็นต์เข้าใจมั้ย”“ค่า” พยสโอบตรีประดับอย่างทนุถนอมแล้วพาขึ้นห้องพัดชามองตามอย่างอดอิจฉาไม่ได้

ห้องนอน พยสประคองตรีประดับลงบนเตียง “เมียทั้งคนผมเลี้ยงได้นะตรี คุณไม่จำเป็นต้องทำงาน”ตรีประดับยิ้มขำ “ตรีรู้ว่ายสเงินเดือนเยอะ แต่ตรีก็มีสิ่งที่ตรีรักนี่คะ เราตกลงกันตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้วนะ”“งั้นก็รับงานน้อยลง ตรีไม่ต้องเอาเวลามาดูแลผมก็ได้ แต่ต้องมีเวลาดูแลตัวเองมากกว่านี้ หรือผมควรจะรับงานน้อยกว่านี้ดี จะได้มีเวลาให้ตรี”“ไม่ต้องขนาดหรอกค่ะ ตรีไม่ได้ป่วยเป็นโรคที่ต้องมีคนพยาบาลซะหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้วิ่งให้ดู” ตรีประดับหัวเราะแล้วลูบแก้มพยสอย่างซึ้งใจ “มีน้องพัดมาช่วยแล้ว เดี๋ยวอะไรๆ ก็คงดีขึ้นแหละค่ะยส”พยสบายใจขึ้น ดึงมือตรีประดับมาจูบเบาๆ

พัดชาเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสบายๆ ลากสายยางมารถน้ำที่สนามหน้าบ้าน แล้วเห็นกิ่งไม้ใบไม้แห้งเหี่ยว เลยหยิบกรรไกรมาเล็ม ชิงฉัตรเดินมาจากอีกมุม เห็นพัดชากำลังเล็มกิ่งไม้ มีสายยางฉีดน้ำวางอยู่ใกล้ๆ ก็ยิ้มมีแผน เดินไปหยิบ พัดชาเล็มกิ่งไม้เสร็จ จะหันมารถน้ำต้นไม้ต่อ แต่สายยางหายไปแล้ว หันมาอีกที เห็นชิงฉัตรถืออยู่“หาไอ้นี่อยู่เหรอ ผมช่วยนะ” ชิงฉัตรพูดยิ้มๆ แล้วฉีดน้ำรดต้นไม้พัดชากลัวชิงฉัตรมาวอแวอีก เลยไม่ยอม จะเอาสายยางคืน“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันทำเอง”