บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 6
ทรายร้องไห้อย่างเจ็บปวด แล้วเดินไปกับดวงตา บุรีหันไปมองทรายที่เดินจากไป
ดวงตาเดินประคองปลอบทรายมาที่รถ “เรากลับบ้านเรานะลูก” ดวงตาเปิดประตูรถให้ทรายเข้าไป
“แม่คะ ..ขอทรายไปที่ที่นึงเป็นที่สุดท้ายได้ไหมคะ”
ดวงตามองทรายว่าทรายจะไปไหน ?
แม่บุรีมองไปทางทรายอย่างอึ้งๆ ไม่คิดว่าทรายจะมาที่บ้าน ทรายกับดวงตายกมือไหว้แม่บุรี
“เอ่อ ..บุรีไม่อยู่หรอกนะหนูทราย เขาไป ….”
“ทรายทราบค่ะ ..ทรายไม่ได้มาหาพี่บี ทรายจะมาลาคุณป้า ..” ทรายพยายามยิ้มทั้งน้ำตา “ทรายคงคิดถึงน้ำปลาหวานฝีมือคุณป้ามากแน่ๆ ..เพราะทรายคงไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว”
แม่บุรีมองทรายที่สภาพหมองเศร้าอย่างเห็นใจ แม่เข้าไปกอดปลอบทราย ทรายได้สัมผัสอ้อมกอดที่อบอุ่นของแม่บุรีทำให้หัวใจยิ่งเจ็บปวด ทรายกอดแม่บุรีแน่นด้วยความรัก
“เข้มแข็งไว้นะลูก …เวลา ..จะทำให้ความเจ็บปวดและความทรงจำที่เลวร้าย ..จางหายลงนะลูก”
ทรายกอดแม่บุรีแน่น กอดขอบคุณความรัก ความปราณีที่มีให้ทราย
“ทราย ..เราต้องไปแล้วล่ะลูก”
ทรายค่อยๆคลายกอดแม่บุรี แล้วยกมือไหว้ที่อกแม่บุรี “ทรายลาล่ะค่ะ ทรายฝากลาคุณลุงด้วยนะคะ”
ทรายกอดแม่บุรีอีกครั้งเหมือนจดจำความอบอุ่น แล้วคลายออก จะเดินไปกับดวงตา
“ไม่รอบุรีก่อนเหรอทราย?”
ทรายชะงัก นึกถึงภาพบุรีที่งานเผาลูกศร ที่บุรีเมินหน้าไม่มองทราย “ไม่ค่ะ …เขาบอกสิ่งที่เขาต้องการแล้ว และทรายกำลังทำให้เขา” ทรายเดินออกไปกับดวงตา
แม่บุรีมองตามด้วยความรู้สึกสงสารทั้งทราย และสงสารบุรี
ทรายกับดวงตาเดินมาจากทางบ้านบุรี ทรายเดินมาถึงต้นจำปี ทรายชะงักหยุดเดิน มองต้นจำปี แล้วคิดถึงภาพที่บุรีเคยเอาดอกจำปีผูกผมให้ทราย
ในตอนนั้น ทรายก้าวมามองดอกจำปีในมือบุรีนิ่ง สายตาหมองลง
ทรายรับดอกจำปีมาดมอย่างชื่นใจ ไล้กลีบจำปีกับริมฝีปาก พึมพำ “กลีบเหมือนปากผู้หญิง”
สองคนสบตากันใกล้ๆ ทรายส่งให้บุรี “บุรีติดผมให้ทรายนะ”
บุรีรับมาแล้วก้าวเข้ามาใกล้ ทรายเอียงหัวให้แบบเป็นธรรมชาติที่สุดเป็นท่าเอียงๆ ถ้าทรายขยับอีกนิดหนึ่งก็พิงหลังกับอกของบุรีได้เลย บุรีติดให้เหมือนจะช้ากว่าปกติ แต่กิริยาสุภาพ ขอโทษเบาๆ ก่อนด้วย ความรู้สึกอบอุ่นที่หลั่งล้นเข้ามาช้าๆเงียบๆ จนเต็มหัวใจของทั้งสองคน