บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 9
ป๊อกรีบร้อน “รอก่อนครับๆๆๆ” ป๊อกรีบยกกล่องจะวิ่งไปแล้วชนกับกล่องใส่ของที่วางหมิ่นๆ อยู่บนโต๊ะ กล่องตกพื้น โครม! เห็นของในกล่องที่เป็นอุปกรณ์ออฟฟิศและนิตยสารเก่าๆ หล่นกระจาย
ป๊อกหน้าเสีย “ขอโทษครับ”
พัชระบอกป๊อก “ฉันเก็บให้” พัชระช่วยเก็บของใส่กล่องโดยมีบุรีช่วยอีกคน
เห็นนิตยสารวางคว่ำด้านหน้าปกลงพื้น บุรีเอื้อมจะหยิบนิตยสารเล่มนั้น พอดีกับที่พัชระเอื้อมมือไปหยิบนิตยสารพลิกด้านหน้าขึ้นมา เห็นหน้าปกนิตยสารเป็นรูปทราย พัชระกับบุรีชะงัก กี้ จ้อย ติ่ง ป๊อก ชีวินเห็นหน้าปกนิตยสารเป็นทราย ต่างชะงักอึ้ง
กี้แอบดีดหูป๊อก “เอามาทำไมเนี่ย ?”
ป๊อกพูดจ๋อยๆ “ผมกำลังจะเอาไปทิ้ง .. ….”
บุรีหันไปเก็บของอื่น แล้วลุกขึ้นอย่างไม่สนใจนิตยสารที่ทรายขึ้นหน้าปก
พัชระพูดตัดบท “ดีแล้วล่ะ ..ของเก่าๆ.. เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์ ..เป็นผม ..ผมทิ้งไปนานแล้ว” พัชระหยิบนิตยสารใส่กล่อง แล้วหยิบของอย่างอื่นใส่ตามอย่างไม่สนใจนิตยสารที่ทรายขึ้นปกเช่นกัน พัชระยกกล่องให้ป๊อก ป๊อกรับกล่องหน้าเหวอๆ
จ้อยกระซิบกี้ ติ่ง ป๊อก ชีวิน “พัชระมันกำลังบอกพวกเราว่า ..มันลืมคุณทรายแล้วใช่ไหม ?”
ฌานเดินเข้ามา กี้รีบส่งเสียงเรียกฌาน เปลี่ยนบรรยากาศครึกครื้น “คุณฌานกลับมาแล้ว ไปขายงานที่อเมริกา เป็นยังไงบ้างคะ?”
“เรื่องงานก็….”
“กี้ไม่ได้ถามถึงเรื่องงาน กี้ถามถึงของฝาก”
“ยัยชะนีลมนี่ไม่มีมารยาทเลย คุณฌานมาเหนื่อยๆ ดันมาถามเรื่องของฝาก” ติ่งหันไปพูดกับฌาน “หนุ่มมะกันน่ากินไหมฮะ”
“โว้วววว พอกันเลย” พัชระหันไปพูดกับฌาน “ตกลงลูกค้าที่โน่นซื้อแบบเราไหมครับ?”
ฌานถอนใจหน้าเครียด “เสียใจจริงๆ..”
กี้ จ้อย ติ่ง พัชระ ชีวิน ป๊อกมองฌานหน้าเสีย บุรีมองฌานนิ่งอย่างรู้ทัน
จ้อยใจเสีย “เขาไม่เลือกแบบเราเหรอพี่ฌาน?”
ฌานมองทุกคนที่หน้าเสียอย่างขำๆ “..ฉันเสียใจจริงๆ ที่ต้องเสียเงินเลี้ยงฉลองตั้งแต่เปิดบริษัทใหม่วันแรก ..เขาซื้อแบบเรา !!”
กี้ ป๊อก ชีวิน ติ่ง จ้อยกระโดดดีใจ “เย้ !!!!!!”
ป๊อกกระโดดไปโดนกล่องที่ใส่นิตยสารทรายตกพื้น จนนิตยสารที่ทรายขึ้นปกตกไปทางบุรี ฌาน
ทุกคนชะงัก เห็นฌานกับบุรีก้มหน้ามองนิตยสารที่ทรายขึ้นปก ป๊อกมองหน้าบุรีกับฌานอย่างเหวอๆ จ้อย กี้ ติ่ง ชีวินรุมดีดหูป๊อก แล้วชี้ให้ป๊อกเก็บนิตยสาร ป๊อกรีบเก็บนิตยสารมาใส่กล่อง
กี้สั่ง “รีบเอาไปทิ้งสิ !”