บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 20 หน้า 16
“แม่ต้องการเงินเท่าไรครับ ..ขอแค่แม่ไปกับผม ผมสัญญาว่าจะหาเท่าที่แม่ต้องการ”
“แกไม่มีวันหาได้เท่าที่ฉันอยากได้หรอกชาร์ลส์”
ฌานกลั้นสะอื้น มองแอนเหมือนตัดสินใจบางอย่างเป็นครั้งสุดท้าย “ผมขอถามแม่ เป็นคำถามสุดท้าย ..แม่รักผมไหมครับ?”
แอนชะงัก มองฌาน “ฟังนะชาร์ลส์ ..ครั้งนึงฉันเคยเชื่อว่าความรักมีจริง ..แต่วันนึงที่พ่อแม่จากไป ความลำบากที่แม่ต้องเจอ ทำให้รู้ว่า..ความรักมันเป็นแค่เรื่องเพ้อเจ้อ สิ่งที่มั่นคงคือเงินทองที่จะซื้อทุกอย่างได้”
“ไม่จริงหรอกครับ ...ความรักมันมีค่ากว่าเงินทอง ความรักทำให้ เรามีความสุขได้ แม้ไม่มีเงินทองมากมาย”
“พอเถอะชาร์ลส์ ..ถ้าแกจะไป ..ก็ไปคนเดียว ฉันจะอยู่กับชีวิตของฉัน !”
ฌานมองแอนอย่างเจ็บปวดจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ฌานพยักหน้าเข้าใจสิ่งที่แอนพูด ฌานจึงตัดสินใจจะไปคนเดียว ก่อนฌานไป ฌานก้มลงตรงหน้าแอน แล้วกราบที่เท้าแอน “ดูแลตัวเองดีๆนะครับแม่ ..ไม่ว่าแม่จะต้องการผมหรือไม่ก็ตามผมยังรักและเป็นลูกของแม่เสมอ”
แอนมองฌานอย่างอึ้งๆ ไม่คิดว่าฌานจะทำแบบนี้ แอนทำท่าจะก้มลงไปจับฌาน แต่แล้วก็ชะงัก แล้วยืนตรง ตัดใจไม่มองฌาน
ฌานค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วกอดลาอาอั้ว อาฮั้วกอดฌานแน่นอย่างอาลัย “คุณชาร์ลส์”
ฌานตัดใจเดินออกไป แอนมองฌาน แล้วหันหน้าไปร้องไห้ทางอื่น ไม่ให้ฌานเห็น รักลูกแต่ก็ยังรักตัวเอง นอร์แมนมองฌานหน้านิ่ง แต่ในใจนั้นเจ็บปวด
ลิซ่ากับอลันกำลังเดินไปหานอร์แมน แล้วเจอฌานสวนออกมา อลันรีบเดินหลบหลังลิซ่า
“นี่คุณกลัวชาร์ลส์ขนาดนี้เลยเหรออลัน!”
“ไม่ได้กลัว! แต่ใครจะไปรู้ ...ว่าคนที่เสียบ้านพ่อ ..มันจะเสียสติทำบ้าอะไรบ้าง”
ฌานเดินผ่านลิซ่ากับอลันนิ่งๆ ไม่คิดจะมีเรื่อง
ลิซ่ารีบยืนขวางฌาน “นี่คุณไม่คิดจะซัดอลันหน่อยเหรอชาร์ลส์”
อลันมองลิซ่าอย่างไม่พอใจ “นี่เธอปากว่างมากใช่ไหม?”
“ไม่ต้องกลัวหรอกอลัน ฉันไม่ทำอะไรแกหรอก” ฌานจะเดินไป
ลิซ่ารีบขวาง แล้วมองฌานที่ดูนิ่งมากอย่างไม่เข้าใจ “ไม่สมเป็นคุณเลยนะชาร์ลส์ ทีเมื่อวาน..คุณลากฉัน เหวี่ยงฉันแทบเป็นแทบตาย !”
ฌานคิดถึงคำพูดที่ทำให้เขาเปลี่ยนไป