บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 20 หน้า 19
“ตาบ้าเอ๊ย” ทรายแกล้งตะโกนจะให้บุรีได้ยิน “โอ้ยยยยย !! เจ็บขาจังเลยยย จะมีใครสนใจบ้างไหมเนี่ยยยย”
ทันใดนั้นมีคนเคาะประตูห้องทราย ทรายยิ้มดีใจคิดว่าบุรี ทรายรีบเดินกระเผลกไปที่ประตู จะรีบเปิดประตู แล้วชะงัก “เล่นตัวหน่อยดีกว่า”
ทรายยืนกอดอกรอฟังบุรีเคาะประตูอีก ได้ยินคนเคาะประตูอีก ทรายยิ้มชอบใจ แล้วปั้นหน้านิ่ง เปิดประตู
ทรายเปิดประตูห้องพร้อมกับพูด “คุณมีอะไรมิทราบ” แต่คนที่เคาะประตูกลับเป็นพนักงานโรงแรมถือถาดอาหารยืนอยู่
ทรายชะงัก “อะ..อ้าวววววว ..ฉันไม่ได้สั่งอาหารนะ”
บุรีเปิดประตูห้องมา “ผมสั่งให้คุณเอง”
ทรายมองบุรี แล้วปั้นหน้าเชิดยังงอนอยู่ “ฉันไม่หิว!”
ทรายจะปิดประตู บุรีรับถาดใส่อาหารจากพนักงานโรงแรม แล้วเดินเข้าห้องทรายก่อนทรายจะปิดประตู
ทรายมองบุรีที่ถือถาดอาหารเข้ามาในห้อง
ทรายโวยวาย “คุณเข้ามาห้องฉันทำไม! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!”
บุรีวางถาดอาหารแล้วจัดแจงช้อนให้ทรายอย่างดี “นั่งลงทานข้าว เดี๋ยวผมดูขาให้”
“ฉันไม่....”
บุรีหยิบขนมปังใส่ปากทราย จนทรายพูดไม่ได้ แล้วจับไหล่ทราย กดลงให้นั่งที่เก้าอี้ “ทานข้าวซะ!”
บุรีก้มลงนั่งชันเข่าที่พื้น แล้วค่อยๆ จับขาทรายมาดูรอยช้ำที่ข้อเท้า ทรายกินข้าวพร้อมกับเหลือบมองบุรีที่พกยานวดมา แล้วเอายานวด นวดข้อเท้าให้ทราย
“คุณนวดเป็นด้วยเหรอ?”
“คุณยายเคยสอน ...”
บุรีพูดถึง “คุณยาย” บุรีและทรายต่างชะงัก
“น่าอิจฉาคุณที่มีคุณยายใจดี ฉันเองก็อยากเรียน อยากรู้ไปหมดทุกอย่าง ฉันยังเคยนึกให้วันนึงๆ มีเวลามากกว่านี้ จะได้เรียนอะไรได้”
“คุณอยากจะเรียนมากๆ ไปเพื่ออะไร ?”
“ก็เพื่อไม่โง่ไง”
“เพื่อเป็นคนเก่ง อยากเป็นคนมีความสามารถเหนือใครๆ ใช่ไหม”