บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 20 หน้า 20
ทรายมองบุรีที่อ่านทรายออก “แล้วคุณล่ะบุรี คุณเรียนจนมีลูกศิษย์เต็มบ้านเต็มเมือง คุณไม่รู้สึกว่าตัวเองเก่งกาจบ้างเหรอ”
“ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่ง ผมแค่มีโอกาสดีกว่าคนอื่นเท่านั้น.. ที่สำคัญ..สำหรับผม ความเก่งไม่สำคัญเท่าความดี”
“แต่โลกและสังคมปัจจุบันนี้มันเคลื่อนไปได้เพราะคนเก่งนะคะ”
“แล้วคุณไม่รู้สึกว่าโลกเคลื่อนเร็วไปเหรอ ..คุณไม่ห่วงเหรอที่เห็นคนตะเกียกตะกายแย่งชิงกันไปข้างหน้า โดยไม่แยแสที่ต้องเหยียบย่ำใครขึ้นไปบ้าง”
“คุณพูดอย่างกับอยากให้โลกอยู่นิ่ง ไม่มีการเดินหรือวิ่งไปข้างหน้า”
“เปล่า ..การดิ้นรนต่อสู้เพื่อชัยชนะมันอาจเลี่ยงไม่ได้ แต่สิ่งที่เลี่ยงได้คือวิธีการที่จะให้ได้ชัยชนะ ..ที่ผมต่อต้านคือคนที่อยากได้ชัยชนะจนไม่สนใจว่าจะใช้วิธีไหน !”
ทรายนิ่ง เหลือบมองว่าบุรีว่าตัวเองอยู่รึเปล่า “บางคนก็ต้องไขว่คว้าหาชัยชนะในวันข้างหน้า เพื่อลบล้างความพ่ายแพ้ในอดีต”
บุรีเงยหน้ามองทราย “อดีตก็คืออดีต ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงแก้ไขหรือล้มล้างมันได้ สิ่งที่ควรทำคือละทิ้งอดีตไป แล้วสร้างชีวิตใหม่ ไม่ใช่วนเวียนกลับไปหาอดีตซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า”
ทรายมองบุรี “แล้วถ้าฉันอยากสร้างชีวิตใหม่ ..ยังมีใครจะอยากเริ่มต้นต่อจิ๊กซอว์The Starry night กับฉันอีกครั้งไหม”
บุรีชะงัก พยายามทำนิ่งเหมือนไม่รู้ว่าทรายหมายถึงอะไร บุรีก้มหน้าก้มตานวดข้อเท้าให้ทรายต่อ ทรายมองบุรีที่ก้มหน้านวดข้อเท้า ทรายรู้ว่าบุรีเข้าใจที่ทรายพูด แต่บุรีเก็บอาการไว้
ทรายแกล้งก้มลงไปเหมือนจะชี้ว่าเจ็บตรงไหนอีก โดยจงใจให้หน้าตัวเองใกล้หน้าบุรี บุรีเงยหน้าขึ้นมาประชิดหน้าทราย จมูกชนจมูก บุรีตกใจ ถอยห่างทรายทันที
ทรายมองอาการบุรีแล้วแกล้งตีหน้าซื่อ “คือ ..ฉันจะบอกว่า ...” ทรายก้มลงชี้ที่เท้า จงใจใกล้บุรีอีก “ ..ฉันเจ็บตรงนี้อีก”
บุรีรู้ว่ากำลังโดนทรายจู่โจมยื่นหลอดยาให้ทราย “คุณนวดต่อเองแล้วกัน ผมจะกลับห้องไปเตรียมจัดกระเป๋า”
“จัดกระเป๋า ?”
“พรุ่งนี้ผมจะกลับเมืองไทย ทานข้าวให้หมดล่ะ”
บุรีรีบเดินออกไป ทรายมองตามบุรีแล้วคิดบางอย่างยิ้มๆ ทันใดนั้นเสาวนีย์โทรเข้ามือถือทราย
“โทรหาทรายถึงอเมริกา ..ค่าโทรศัพท์มันแพงนะคะอาเสาว์”