บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 20 หน้า 17
“ถ้าลืมไม่ได้ ขอแค่อย่าเอาความโกรธ ความเกลียด มาทำร้ายตัวเองมากขึ้น เราห้ามคนอื่นทำร้ายเราไม่ได้ แต่เราห้ามตัวเองได้ ..ใช้ความเข้าใจและให้อภัยเขา ศรเชื่อว่าการให้อภัย จะชนะความโกรธ ความเกลียดทุกอย่างได้”
ฌานมองลิซ่าด้วยสายตาเข้าใจ ไม่โกรธ “ขอโทษนะลิซ่า ความจริงผมไม่น่าเกรี้ยวกราดใส่คุณ เพราะคุณเองก็เป็นเบี้ยตัวนึงของพวกเขาเหมือนกัน”
ลิซ่ามองฌานอึ้งๆ ไม่คิดว่าฌานจะพูดแบบนี้ “คุณว่าอะไรนะชาร์ลส์ ?”
“คุณมีค่านะลิซ่า แค่คุณจะรู้จักมองค่าของตัวคุณเอง ..ถึงอลันจะปากเสีย แต่เชื่อผมเถอะ ..เขารักคุณ”
ลิซ่ามองฌานที่ดูนิ่งลง ไม่ฉุนเฉียวโวยวายอย่างที่ลิซ่าคาดการณ์ไว้อย่างแปลกใจ
อลันหัวเราะเยาะฌาน “โอ้โห!! ไม่น่าเชื่อว่าการเสียบ้านพ่อ จะทำให้แกเสียสติขนาดนี้ว่ะชาร์ลส์”
“คุณเปลี่ยนไปนะชาร์ลส์ ถ้าเป็นเมื่อก่อน ..อลันไม่มีโอกาสได้รับคำยกโทษจากคุณแบบนี้ ยิ่งเขาทำคุณขนาดนี้ ..เขาต้องเป็นศพคามือคุณแน่”
อลันมองลิซ่าอย่างไม่พอใจ “นี่ลิซ่า! เธอควรยกย่องผัวตัวเอง ไม่ใช่ยกย่องคนอื่นแบบนี้ !”
“รู้ไว้นะอลัน ..แกกับฉันแข่งกันมาตลอดก็จริง แต่ฉันไม่เคยคิดจะฆ่าแกที่ผ่านมา..ถึงเราจะทะเลาะกันตลอด แต่เป็นเพราะเราแตกต่างกันเกินกว่าจะเป็นพี่น้องที่รักกัน แต่ฉันไม่เคยเกลียดแก”
“แต่ฉันเกลียดแกเว้ย !!!!”
ลิซ่าพูดแทรก “แล้วคุณก็เกลียดอลัน ..เหมือนที่เขาเกลียดคุณนั่นแหละ เพียงแต่ตอนนี้คุณเลิกเกลียดเขา คุณกำลังพยายามให้อภัยและเข้าใจ ..นี่แหละที่ฉันบอกว่าคุณเปลี่ยนไป”
ลิซ่ามองฌานอย่างคิดๆ ฉุนเฉียวไม่อยากยอมรับคำตอบที่ตัวเองคิดได้ แต่ต้องยอมรับ “ฉันไม่อยากยอมรับหรอกนะ ..แต่ที่คุณเปลี่ยนไป เพราะผู้หญิงคนใดคนนึงในสองพี่น้องนั่นใช่ไหม”
ฌานชะงัก ภาพของลูกศรเข้ามาในความทรงจำของฌาน
“ใช่จริงๆด้วย ..แล้วถ้าฉันตัดสินจากความเยือกเย็นที่คุณกำลังเป็นคนที่กำลังมีอิทธิพลกับคุณตอนนี้ ..ไม่ใช่คนพี่ ..ใช่ไหม”
ฌานนิ่งไม่ตอบ
ที่คอนโดฌาน ลูกศรนั่งมองกุญแจห้องของฌานที่อยู่ในมืออย่างยิ้มๆ “ศรเก็บกุญแจห้องพี่ไว้นะ ...ต่อไปนี้ ..อะไรที่เป็นของพี่ มันก็เป็นของศรด้วย”
ลูกศรมองกุญแจแล้วเห็นแหวนหมั้นที่นิ้วตัวเอง ลูกศรหน้าเครียดลง ไม่รู้จะทำยังไงกับงาน แต่งงานวันพรุ่งนี้
ที่หน้าบ้านใหญ่ เสาวนีย์เดินไป-เดินมาคอยดูนาฬิกาข้อมือรอลูกศรอย่างกังวลเป็นห่วง