บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 12 (ตอนจบ)
ที่บ้านศิริสวัสดิ์ ประภานั่งร้อยดอกไม้อในห้องรับแขก เจ้าคุณกับดิเรกเดินเข้ามาจากนอกบ้าน ดิเรกเห็นประภาก็ยิ้มหวานไปมา ประภาหน้าบึ้งใส่
“ยายภา เดี๋ยวพ่อวานโทรหาไอ้กรให้หน่อยนะ บอกว่าเย็นนี้ถ้าว่างให้ไปที่โรงถ่ายหนังเก่าด้วย ให้ชวนเจ้าพลกับเจ้าเสี่ยไปด้วยนะ”
“คุณพ่อกับคุณดิเรกจะทำอะไรแผลงๆ กันอีกหรือเปล่าคะ เห็นไปขลุกอยู่ที่โรงถ่ายนั่นมาหลายวันแล้ว”
“เอาเถอะน่า เดี๋ยวก็รู้เอง ไป ไปโทรให้พ่อหน่อย” เจ้าคุณหันไปทางดิเรก “มา ดิเรก ตามอามาที่ห้องทำงาน จะได้ตรวจดูอีกทีว่าจะต้องเอาอะไรเพิ่มบ้าง”
เจ้าคุณพูดจบเดินออกไป ประภากำลังเดินไปที่โทรศัพท์ แต่ดิเรกเรียกเรียกไว้“คุณภาครับ”
“อะไรหรือคะ”
“จำได้มั้ยครับที่วันก่อนผมเผลอพูดอะไรที่เป็นไม่เข้าท่า ที่ทำให้คุณเป็นโกรธผมแล้วเดินหนีไป”
“จำได้ค่ะ”
ดิเรกยกมือไหว้อ่อนน้อมราวพระเอกลิเก พูดเสียงเครือ “ผมขออภัยด้วยครับ ผมไม่มีเจตนาจะพูดให้ระคายเคืองเลย แต่อยู่ต่อหน้าคุณแล้วมัน..เอ้อ..ผมพูดอะไรไม่ออกครับ ที่เสี่ยหงวนเคยสอนไว้ผมลืมหมดเลย”
ประภาทั้งขำทั้งสงสาร และทุเรศ “ดิชั้นไม่ได้โกรธอะไรหรอกค่ะ”
“จริงหรือครับ ถ้าอย่างนั้น ขอผมเกี้ยวคุณสักห้านาทีได้มั้ยครับ”
“อะไรกัน นี่คุณเห็นดิชั้นเป็นผู้หญิงสำหรับคุณเกี้ยวเล่นหรือไงคะ หา”
“ผมพูดผิดอีกแล้วเหรอครับ” ดิเรกทรุดตัวลงกราบแทบเท้า ประภาสะดุ้งเฮือก “ผม ผมกราบขอโทษครับ”
“โอ๊ย ตายแล้ว มากราบดิชั้นได้ยังไง ดิชั้นอายุอ่อนกว่าคุณนะ ลุกขึ้นเถอะค่ะ”
ดิเรกค่อยๆ ลุกขึ้น “คุณ อ้า ให้อภัยผมเถอะนะครับ”
ยังไม่ทันที่ประภาจะตอบ เจ้าคุณโผล่หน้ามาจากข้างบน “เอ้า ขึ้นมาเร็วๆ สิ ดิเรก อารออยู่ตั้งนานแล้ว”
“ออลไหรๆ” ดิเรกรีบวิ่งไป
“ยัยภา โทรนัดเจ้านิกรหรือยัง หา”
“ค่ะ ไปโทรเดี๋ยวนี้ละคะ” ประภาเดินไปที่โทรศัพท์
ชมย้อนหลัง พล นิกร กิมหงวน เดอะมิวสิคัล ได้ที่นี่