บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 12 (ตอนจบ) หน้า 4

เจ้าคุณสะดุ้งได้ยินคำว่ามันแผล็บ พล นิกร กิมหงวนมองดูเจ้าคุณแล้วยกมือปิดปากหัวเราะ เจ้าคุณรู้สึกเคืองมาก 

ดิเรกอธิบายเพิ่มให้ทุกคนเข้าใจ “คุณอาได้โทรเลขสั่งให้ศาสตราจารย์ฟอน อิริคชูสกะนึ่ฟฟ์ เดินทางมาโดยเครื่องบินเมล์ของบริษัทอายิโนะโมะโต๊ะแอร์ไลน์ โดยเซ็นสัญญาจ้างเป็นเงิน 86,365 บาท 94 สตางค์ กำหนดแล้วเสร็จ 49 วัน เฉพาะตัวจรวดยานนะ” 

“แล้วเครื่องยนต์ละ” พลถาม

“เครื่องยนต์ คุณอาได้สั่งบริษัทเดนบูร์กกะฮอชช์ให้สร้างไว้สองปีแล้ว ก่อนที่กันจะกลับมาเมืองไทยเสียอีก”

ศาสตราจารย์พูดเป็นภาษาอังกฤษ “Chaokun is a great inventor, the world will be impressed with the vision of this bald scientist from Thailand.(เจ้าคุณเป็นนักประดิษฐ์ที่เก่งมาก โลกจะต้องทึ่งในความสามารถของนักวิยาศาสตร์หัวล้านจากประเทศไทย)”

เจ้าคุณเคือง ตอบเป็นภาษาอังกฤษทันที “Hey professor, if you still want to be my friend, don’t say that word, BALD! Thai people mind, you know? (นี่ท่านศาสตราจารย์ ถ้ารักจะคบกับฉันละก็ อย่าพูดถึงเรื่องหัวล้านอีกเลยน่า คนไทยเขาถือ)”

“Thai people mind? Really? (คนไทยถือ จริงหรือ?)”

ศาสตราจารย์หันมาถามสามเกลอ

“YES!!” ทุกคนตอบใช่พร้อมกัน

“It’s a surprise! German people don’t mind at all. Sorry, my dear chaokhun. (มันเป็นแปลกมาก ชาวเยอรมันไม่ถือเลย ขอโทษเถอะเจ้าคุณที่รัก)”

เจ้าคุณตอบ “In Thailand. hairless people are very sensitive, they will kick anyone who dares mentioning their bald head! (คนไทยที่กบาลเหน่งอย่างชั้นนี้ใจน้อยทุกคน มักจะเตะคนที่บังอาจพาดพิงถึงศีรษะของเขา)

ศาสตราจารย์สะดุ้งเฮือก “All right! all right!(เข้าใจแล้วๆ)”

ระหว่างการสนทนาสามเกลอหัวเราะกันกิ๊กกั๊ก ลุงเชยมองอย่างงงมาก

“ไปดูด้านโน้นกัน” เจ้าคุณชวน

ศาสตราจารย์ และเจ้าคุณเดินนำไป ตามด้วย พล นิกร ดิเรก 

ส่วนลุงเชย และกิมหงวนเดินรั้งท้าย สองคนคุยกัน

“โอ้โห เจ้าคุณหัวล้านพูดปะสาอังกิดจ้อเชียวเว้ย พวกเอ็งก็ฟังกันรู้เรื่องนิ”

“คุณลุงก็อย่าให้เขาดูถูกนะครับ ต้องพูดภาษาอังกฤษบ้าง”

“อ๊ะ ก็ข้าพูดเป็นซะเมื่อไรเล่าไอ้ทิด”