บทละครโทรทัศน์ พล นิกร กิมหงวน เดอะ มิวสิคัล ตอนที่ 7 หน้า 19
พลบอกเพื่อน “ไปเว้ย จะเช้าแล้ว ไปหลอกคนใช้หลังบ้านกัน เอาเหล้าไปด้วย”
ที่เรือนคนใช้หลังบ้าน เวลาใกล้รุ่ง เพ็ญ สาวใช้นุ่งกระโจมอก ถือขันน้ำใส่ยาสีฟัน ซองแปรงสีฟันจะไปห้องน้า
เสียงผี “ฮือๆ”
เพ็ญหันมามอง เห็นผีสามตัวใส่หน้ากากคนละอัน ห่มผ้าขาวเหมือนกัน
เพ็ญกรี๊ด “ผี!!!!!!!!!! ช่วยด้วย ผีหลอก” ล้มหงายหลังสลบไป
กิมหงวนตกใจ “ตายหรือเปล่า”
นิกรก้มลงไปดู “ไม่ตาย แค่สลบ”
“งั้นไปหาที่กินเหล้ากันวะ”
ผีรีบวิ่งปุเลงๆ ไป ซดเหล้าไป หัวเราะกันลั่น
เวลาจวนเช้า ผีสามตัวเดินกอดคอกันถือขวดเหล้ามาในสวนสวยงาม ต่างเปิดหน้ากากออก พูดไป กินเหล้าไป
“แหม สบายจริงเว้ย ไม่มีเมียอยู่ด้วยเนี่ย ฮ่ะๆๆๆ” กิมหงวนบอก
พลเห็นด้วย “จริงว่ะ กันไม่น่าแต่งงานเลย .. คิดผิดแท้ๆ”
นิกรก็เห็นด้วย “เฮ้อ กันก็ว่าอย่างนั้นละ มีเมียผิดคิดจนเมียตาย เฮ้อ อยู่คนเดียวดีๆไม่ชอบ ดันเสือกมีเมีย”
เพลงสบาย
พล นิกร กิมหงวน ร้องสลับกันไป
พลร้อง “เรานี้อยู่คนเดียวก็สบาย”
นิกร กิมหงวนร้อง “เรานี้อยู่ที่ใดก็สบาย”
พลร้อง “ตราบที่ไหนมีน้ำมีฟ้า พร้อมดวงจันทรา และดวงตะวัน”
นิกรร้อง “อยากจรไปทิศใดไม่หวั่น ที่อาศัย”
กิมหงวนร้อง “ตราบที่ไหนมีนกบนฟ้า น้ำยังมีปลาล้วนพามั่นใจ”
พลร้อง “ป่ามีพงชัฏสัตว์มีไพร แล้วไยจะตรม”
นิกรร้อง “เรานี้อยู่คนเดียวช่างสบาย”
กิมหงวน พล ร้อง “เรานี้อยู่คนเดียวเที่ยวสบาย”
นิกรร้อง “ตราบชีวิตเรานี้ยังคง และไม่พะวงอะไร ๆ”
กิมหงวนร้อง “จักกินนอนฉันใดก็ได้ ไม่กังวล”
พลร้อง “อยู่ที่ไหนก็เหมือนสวรรค์แม้นใจสุขสันต์สำคัญที่ตน”