บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 20 หน้า 5
คุณไลยกำลังจะไปข้างนอกเดินมาขึ้นรถตัวเอง แล้วสตาร์ทรถ เธอเห็นเลือดไหลลงจากรถกระจกหลังคาลงมาที่กระจกหน้ารถ คุณไลยตกใจ ! “อะไร !” คุณไลยจะเปิดประตูลงไป แต่เปิดไม่ออก “ทำไมประตูเปิดไม่ออก” คุณไลยหันไปมองที่กระจกข้างก็มีเลือดไหลลงมา และมีปริมาณที่เยอะขึ้นเรื่อยๆ จนดูน่าสยอง คุณไลยทุบกระจกรถ เปิดประตู แต่เปิดไม่ออก ตะโกนสุดเสียง “ช่วยด้วย!! ช่วยด้วย !!! วิช่วยแม่ด้วย!” ด้านหลังคุณไลย มีมือขาวซีดของริ้วทองโผล่มาจิกผมคณไลยแล้วดึงไปข้างหลัง “โอ๊ย !” มือนั้นจับกระแทกหน้าคุณไลยลงกับพวงมาลัย เสียงแตรดังปี๊น! คุณไลยถูกพลังงานจิกผมแล้วกระแทกๆๆๆ หน้ากับพวงมาลัย เกิดเสียงแตรดังซ้ำๆๆๆ
เสียงแตรจากรถคุณไลยดังซ้ำๆๆๆๆ สวิตาในชุดนอน...ใบหน้าซีดเซียวจากพิษไข้..วิ่งออกมาจากในบ้าน คนใช้มาอีกทาง
“ใครมาบีบแตร”
“ไม่ทราบค่ะ”
สวิตาและคนใช้มองไปที่รถของคุณไลย ทั้งสองเห็นคุณไลยกระแทกหน้ากับพวงมาลัยรถ
“คุณแม่ ! / คุณผู้หญิง !”
คนใช้วิ่งนำสวิตาออกไป สวิตากำลังจะวิ่งตาม แต่ถูกพลังงานบางอย่างตบหน้าอย่างแรง “โอ๊ย !” สวิตาล้มลงกับพื้น หันหน้ากลับมาเลือดกลบปาก แต่ไม่เห็นใคร “ริ้วทอง..เธอทำชั้นกับแม่ทำไม” สิ้นคำสวิตาถูกพลังงานบางอย่างดึงขาขึ้นแล้วลากออกไป
คนใช้เปิดประตูรถแล้วพาคุณไลยออกมาจากรถได้สำเร็จ คุณไลยหน้าแดง มึนไปหมด
ลูกน้องอินทวงศ์ช่วยกันหากำไลไปรอบบ้าน เฟอร์นิเจอร์ในบ้านถูกขยับออกมาเพื่อให้ง่ายต่อการหา ทรัพย์มณี อัญมณีแต่งตัวสวยเพิ่งกลับจากไปงานเดินเข้ามาในบ้าน แปลกใจกับภาพที่เห็น
“พวกคุณเป็นใคร เข้ามาทำอะไรในบ้านของชั้น” ทรัพย์มณีถาม
ลูกน้องบอก“เรามาช่วยคุณต๊ะตามหากำ...”
“หาแฟลชไดร์ฟใส่ข้อมูลน่ะครับ” เสียงอินทวงศ์ดังแทรกขึ้น พร้อมกับที่เขาก้าวเข้ามา อินทวงศ์พับแขนเสื้อ เหงื่อโทรมกายไม่แพ้ลูกน้อง “ผมทำหาย ข้อมูลสำคัญทั้งนั้น ไม่แน่ใจว่าทำตกไว้ในตรงไหน ก็เลยให้ลูกน้องที่บริษัทมาช่วยกันหา”
ทรัพย์มณีพยักหน้ารับ ไม่สงสัยอะไรแล้ว “งั้นก็ตามสบายนะจ๊ะ ต๊ะ...ย่ามีเรื่องจะคุยด้วย”
อินทวงศ์ตกใจ “คุณย่าจะให้ผมไปเยี่ยมวิ !? วิเป็นอะไรครับ”
“ไม่สบายเป็นไข้หนัก นอนพักอยู่ที่บ้าน พอดีว่าวันนี้ย่าไปที่ร้านคุณไลย เด็กที่ร้านบอกมา นี่เราเป็นเพื่อนประสาอะไร ถึงไม่รู้ว่าหนูวิป่วย”
“ผมไม่ค่อยได้คุยกับวิน่ะครับ”
“มัวแต่เอาเวลาไปคุยกับคนที่วังติณชาติน่ะสิ อย่าคิดว่าย่าไม่รู้ ที่ต๊ะหายหน้าไปบ่อยๆ ต๊ะหายไปอยู่กับใคร”