บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 23 หน้า 4

หม่อมเจ้าดิเรกแทรกขึ้น “ท่านแม่อย่าเอ่ยชื่อนางวันทองสองใจคนนั้นให้ชายได้ยินอีก! มันเป็นเสนียดกับหูของชาย !”   

“แต่ชายเคยบอกว่ารักริ้วทองนักหนา ลูกของแม่กลายเป็นคนจิตใจไม่มั่นคงไปตั้งแต่เมื่อไหร่”  

“ที่ผ่านมาชายโง่เองที่หลงผิดไปรักมัน ชายไม่อยากพูดถึงมันอีก เวลานี้ชายแน่ใจแล้วว่าชายรักล้อมเพชร ชายจะแต่งงานกับล้อมให้เร็วที่สุด ล้อมจะเป็นสะใภ้ของศุภมาศ”  

“แม่ไม่ยอม! ถ้าท่านพ่อเสด็จกลับมาจากปีนัง แล้วรู้เรื่องนี้เข้าก็ต้องทรงไม่ยอมเช่นกัน ผู้หญิงที่จะมาสะใภ้ของศุภมาศมีคนเดียวคือหญิงรัมภา” หม่อมเจ้าหญิงถมยาปรายตามองอย่างดูถูก “หญิงอื่นแม่ไม่รับ โดยเฉพาะหญิงใจง่าย  ทำตัวไม่ต่างจากหญิงโคมเขียวพลีกายให้ชายเชยชมถึงห้อง”   

“ท่านแม่กรุณาให้เกียรติเมียของชายด้วย” 

“ชาย! ชายว่าแม่ต่อหน้ามัน ได้...แม่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าระหว่างแม่บังเกิดเกล้ากับหญิงไพร่ชั้นต่ำ ชายจะเลือกใคร” หม่อมเจ้าหญิงถมยาตะโกนเรียก “ใครอยู่แถวนี้  เข้ามาในนี้ให้หมด!” บ่าวใช้ 4 คนวิ่งเข้ามายืนตรงหน้า หม่อมเจ้าหญิงถมยาชี้ที่ล้อมเพชร “เอาตัวนังคนนี้ออกไป  แล้วอย่าให้มันเข้ามาเหยียบที่นี่อีก !” 

บ่าวใช้หญิงสองคนเข้าไปจับล็อคแขนสองข้างของล้อมเพชร ล้อมเพชรดิ้นขัดขืนพร้อมกับร้องไห้คร่ำครวญ “ปล่อยชั้นนะ! ท่านชายช่วยหม่อมชั้นด้วย”    

“อย่าแตะต้องเมียของชั้น!” หม่อมเจ้าดิเรกจะเข้าไปห้ามคนใช้    

หม่อมเจ้าหญิงถมยาร้องสั่ง “จับตัวชายเรกไว้ !”  

บ่าวใช้ชายสองคนเข้าไปล็อคแขนหม่อมเจ้าดิเรก หม่อมเจ้าดิเรกดิ้น “ปล่อยชั้น!” แต่เขาดิ้นไม่หลุด 

“เอาตัวชายเรกขึ้นไปข้างบน”   

ล้อมเพชรสะบัดตัววิ่งไปหมอบกราบเท้าของหม่อมเจ้าหญิงถมยา “หม่อมชั้นขอพระกรุณาอย่าไล่หม่อมชั้นไปเลยนะเพคะ ให้หม่อมชั้นอยู่ที่นี่ในฐานะเมียของท่านชายดิเรก” ด้วยฤทธิ์สีผึ้งทาริมฝีปากทำให้หม่อมเจ้าหญิงถมยาโดนมนต์ ตาค้างแข็งไปชั่วขณะ “และขอให้ท่านเชื่อว่าหม่อมชั้นรักและปรารถนาดีต่อท่านชายดิเรกมากกว่าหญิงทุกคน ได้โปรดขอความกรุณารักและเมตตาหม่อมชั้นด้วย”        

หม่อมเจ้าหญิงถมยาก้าวเข้าไปยืนตรงหน้าล้อมเพชร  แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่างจากคนเมื่อสักครู่อย่างสิ้นเชิง “ชั้นคิดดูอีกครั้ง..ชายดิเรกเป็นลูกของชั้น ถ้าเขารักใคร ชั้นก็ควรจะรักด้วย ตกลง...ชั้นจะให้เธออยู่ที่นี่ในฐานะว่าที่สะใภ้ของศุภมาศ”     

“เป็นพระกรุณาธิคุณกับหม่อมชั้นเพคะ” ล้อมเพชรก้มกราบเท้าของหม่อมเจ้าหญิงถมยาแล้วลอบยิ้มร้ายสมใจ   

พวกคนใช้งงกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของหม่อมเจ้าหญิงถมยา      

คนใช้สองคนเดินคุยกันมา

“เอ็งว่ามันแปลกๆ หรือเปล่าวะ อยู่ดีๆ ท่านหญิงก็เปลี่ยนพระทัยให้นังล้อมเพชรอยู่ด้วยไปเสียเฉยๆ”   

“ใช่  แปลกมาก ท่านชายดิเรกอีกคน ก่อนหน้านี้ท่านไม่เคยจะมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้พระองค์ชายกับท่านหญิงไม่สบายพระทัยเหมือนท่านชายวังอื่น เรื่องคุณริ้วทองก็เป็นเพราะว่าท่านชายทรงรักจริง ถึงยอมดื้อกับพ่อแม่ แต่นี่อะไรเปลี่ยนเมียอีกแล้ว ท่าทางจะหลงกว่าคุณริ้วทองหลายเท่า”