บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 9 หน้า 4
“ไปให้พ้น!” สวิตาจะสะบัดมือออก
แต่ริ้วทองจับมือสวิตาไว้แน่นและยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ“ช่วยริ้วเถอะค่ะ ริ้วจะตอบแทนคุณ ช่วยให้คุณสมหวังทุกอย่าง”
สิ้นคำคุณไลยเคาะประตูห้องรัวและบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจ “วิ! วิจ๋า โปรดิวฯเขาโทรมาบอกว่าผู้กำกับเปลี่ยนใจเลือกวิเล่นหนัง”
สวิตาอึ้ง! หันกลับไปมองที่ประตู พอหันกลับมาร่างของริ้วทองหายไปเหลือแค่กำไลมาศตกลงบนพื้นตรงหน้าสวิตาราวกับมันจะตอกย้ำว่าให้ใส่มันซะ สวิตาหยิบขึ้นมามอง “ไม่จริง! เป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับแก !” สวิตาหยิบกำไลแล้วปาทิ้งไปที่นอกระเบียง
วังติณชาติ เกล้ามาศกับพริมเดินคุยกัน
“เมื่อกี้คุณต๊ะโทรมาบอกว่ายังหากำไลไม่เจอ ตอนนี้กำลังเช็คกล่องวงจรปิดในบ้านว่ามีใครแอบเข้ามาขโมยของหรือเปล่า”
“ถ้ามีใครขโมย อีกไม่นานก็คงจะรีบแจ้นเอากลับมาคืน งั้นเดี๋ยวชั้นบรรยายภาพกำไลให้ท่านทวดฟังเอง เรื่องมโน..ชั้นเก่งอยู่แล้ว” ทันใดนั้นพริมสะดุ้งโหยง ทำจมูกฟุดฟิดไปมา เพราะได้กลิ่น “แกได้กลิ่นอะไรไหมมาศ”
“กลิ่นธูปไง”
หน้าตู้เก็บหุ่นกระบอก หุ่นกระบอกนางยี่สุ่นตั้งตรงกลาง หน้าตู้มีโต๊ะตัวเล็กวางแจกันดอกบัว ธูปเทียนแพ หม่อมเจ้าหญิงภรณีพนมพวงมาลัยดอกมะลิกำลังไหว้ขอขมาอยู่หน้าตู้หุ่น นุชอยู่ใกล้ๆคอยดูแล เกล้ามาศ พริมเดินเข้ามา
หม่อมเจ้าหญิงภรณีไหว้เสร็จลดมือลงแล้วหันไปเห็นหลานสาวพอดี “อ้าว...มาศ นั่นหัวไปโดนอะไรมา”
เกล้ามาศกับพริมยกมือไหว้ “อุบัติเหตุค่ะ แต่มาศไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ”
“ต้องเป็นเพราะมาศทำหัวหุ่นกระบอกนางยี่สุ่นหลุดแน่ๆ ถึงได้มีเรื่องให้เจ็บตัวตลอด งั้นมาไหว้ขอขมากับทวดเถอะ” หม่อมเจ้าหญิงภรณีส่งพวงมาลัยให้เกล้ามาศ
เกล้ามาศรับพวงมาลัยไปยกมือไหว้ ส่วนพริมกระซิบถามนุช “หุ่นตัวไหนที่มาศทำหัวหลุด”
“ตรงกลางค่ะ ท่านทวดทากาวซ่อมอยู่หลายรอบจนแน่ใจว่าหัวจะไม่หลุดอีก”
พริมพยักหน้ารับ
“ถ้ามาศทำสิ่งใดที่เป็นการล่วงเกิน มาศต้องขอโทษด้วย มาศไม่ได้ตั้งใจค่ะ” เกล้ามาศก้าวเข้าไปวางพวงมาลัยไว้ที่หน้าหุ่นกระบอกนางยี่สุ่น แต่พอเงยหน้าขึ้นเกล้ามาศก็ชะงักมองไปที่แขนของหุ่น กำไลสีทองตกแต่งด้วยสีต่างๆ บนแขนของหุ่น ...ซ้อนภาพกำไลมาศที่เกล้ามาศเห็นอยู่ในตู้ร้านคุณไลย เกล้ามาศนิ่วหน้าใช้ความคิด พึมพำกับตัวเอง “เหมือนกันเลย”
หม่อมเจ้าหญิงภรณีเห็นว่าเกล้ามาศจ้องหุ่นนางยี่สุ่น “หุ่นตัวนี้สวยมากใช่ไหม” เกล้ามาศยิ้มรับ “หุ่นนางยี่สุ่นของริ้วทอง”