บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 15 หน้า 3
“ไม่เป็นไรเพคะ ท่านชายทำเพื่อหม่อมชั้นมามากแล้ว ต่อไปนี้หม่อมชั้นจะทำให้ทุกคนที่นี่เห็นเองว่าถึงหม่อมชั้นจะไม่มีเกียรติมีศักดิ์ศรี แต่หม่อมชั้นก็ชีวิตและจิตใจไว้เพื่อท่านชายดิเรกคนเดียว”
“โถ....ริ้วของชั้น”
หม่อมเจ้าดิเรกจูบหน้าผากริ้วทองและสวมกอดริ้วทอง ริ้วทองยิ้มอบอุ่นหัวใจ
ที่วังติณชาติ หม่อมเจ้าหญิงภรณีตกใจเมื่อรู้สิ่งที่บัวบอก “พวกนายรวยจะกลับนครสวรรค์!”
“มังคะ เห็นเก็บข้าวของกันอยู่”
“ดี ให้พวกมันไปเสียให้พ้นๆ ท่านหญิงของหม่อมชั้นจะได้มีความสุขเหมือนเดิมเสียที” เจิมบีบนวดให้หม่อมเจ้าหญิงรัมภาที่นอนซมอยู่บนเตียงเพราะป่วยจากอาการปวดท้องที่หาสาเหตุไม่ได้ แต่สิ่งที่ทำให้หม่อมเจ้าหญิงรัมภาทุกข์ใจมากกว่าคือป่วยใจเรื่องที่รู้ว่าหม่อมเจ้าดิเรกมีอะไรกับริ้วทองไปแล้ว
หม่อมเจ้าหญิงรัมภาเอ่ย “ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้วเจิม”
“ไม่ร้องไห้แล้วนะมังคะ พวกมันไปกันแล้วหม่อมชั้นจะนิมนต์พระมาปัดเสนียดจัญไร”
หม่อมเจ้าหญิงภรณีมีสีหน้าไม่สบายใจ
ที่เรือนพักคณะนายรวย ปรุงดื่มเหล้าเสร็จก็วางกระแทกขวดเหล้าห่อกระดาษลงบนโต๊ะ ชายหนุ่มกำลังยกกล่องใส่ของจากบริเวณชานหน้าบ้านไปยังภายนอกเรือน ปรุงเมานิดหน่อยแต่ยังมีสติอยู่มาก เขายังโกรธขึ้งจากเรื่องริ้วทองไม่หาย
หม่อมเจ้าหญิงภรณีเดินเข้ามาอย่างร้อนใจ พอเห็นปรุงก็รีบเข้าไปหา “ปรุง ปรุงจะกลับนครสวรรค์หรือ”
“กระหม่อม ริ้วทองแย่งคนรักของท่านหญิงรัมภามาเป็นผัว พวกเราทนอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้” ปรุงหันกลับจะไปยกของต่อ
หม่อมเจ้าหญิงภรณีวิ่งเข้าไปสวมกอดปรุงจากด้านหลัง “แต่ชั้นไม่อยากให้ปรุงไป”
“ท่านหญิง อย่าทำเช่นนี้ ใครมาเห็นเข้าจะไม่งาม”
“ปรุงก็อย่าทิ้งชั้นไปสิ ชั้นอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีปรุง ชั้นรักปรุง ปรุงเองก็รักชั้นเหมือนกันใช่ไหม” ปรุงอึ้ง ไม่กล้าตอบ “ใช่ไหมจ๊ะปรุง”
“กระหม่อมต่ำต้อย มิอาจจะริรักท่านหญิง”
หม่อมเจ้าหญิงภรณีจับมือปรุงขึ้นมาวางแก้มของตัวเอง “ถ้ายศฐาบรรดาศักดิ์ขวางกั้นทำให้เรารักกันไม่ได้ ชั้นก็พร้อมจะยอมเป็นเพียงคนธรรมดาเพื่อปรุง ให้ชั้นไปอยู่นครสวรรค์กับปรุงด้วยเถิดนะ ชั้นไม่กลัวลำบาก ขอแค่ให้มีปรุงอยู่กับชั้นก็พอ” หม่อมเจ้าหญิงภรณีกอดปรุงแนบแน่น ใบหน้าของเธอร้องไห้กระซิกๆ ซุกอยู่ที่ลำคอของปรุง หญิงสาวไม่ได้มีเจตนาจะให้ท่า แต่สิ่งที่เธอทำนั้นกลับสร้างอารมณ์กำหนัดให้กับชายหนุ่มอย่างปรุง ลำตัวของหม่อมเจ้าหญิงภรณีเบียดชิดกับร่างกายของปรุง