บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 19 หน้า 3

“หรือจะให้พี่เข้าข้างริ้วทอง ลืมไปแล้วหรือว่า "ใครคือคนที่เคยแย่งเจ้าพี่ดิเรกไปจากน้องหญิง" ..” 

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาเจ็บปวด แต่อดกลั้น เชิดหน้าตอบอย่างทระนงว่า.. “ใช่ค่ะหญิงลืมไปแล้ว”   

“น้องหญิง !” 

“เราต้องอยู่กับความจริงค่ะ  แล้วเราจะทุกข์น้อยลง  พี่หญิงเองก็ต้องอยู่กับความจริงเช่นกันว่าปรุงไม่ใช่คนดี พี่หญิงไม่เหมาะสมกับปรุง” 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีตกใจ “น้องหญิงรู้หรือว่าพี่....”

“ค่ะหญิงรู้ และหญิงก็ดูออกด้วยว่า  ปรุงเขาไม่ได้รักพี่หญิงเลย” 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีเถียง “ก็ถ้าไม่มีริ้วทอง  ปรุงก็จะรักพี่ ถ้าไม่มีมัน  เจ้าพี่ก็จะรักน้องหญิงเหมือนกัน ! น้องหญิงต้องเอาคืนริ้วทอง  รีบหาทางบอกให้เจ้าพี่รู้เรื่องความหยำฉาของมัน เจ้าพี่จะได้ตาสว่าง” 

“เรากล่าวหาเขาด้วยลมปาก เจ้าพี่ไม่เชื่อดอกค่ะ ดีไม่ดีเราจะถูกกล่าวหากลับว่าใส่ร้ายริ้วทอง”  

“น้องหญิงจะยอมปล่อยให้มันหลอกเจ้าพี่รึ !” 

“เขาเลือกกันมาก็ต้องปล่อยให้เขาเรียนรู้กันไป พี่หญิงเองก็ต้องปล่อยวาง อย่าร้อนรนไปให้เกินงาม ไม่เช่นนั้นคนที่จะเสียคือเรา ไม่ใช่ริ้วทอง” หม่อมเจ้าหญิงรัมภาว่าแล้วเดินออกไป

หม่อมเจ้าหญิงภรณีน้ำตาไหล ทั้งเสียใจและคับแค้นใจต่อริ้วทอง 

ที่บ้านล้อมเพชร  ตลับเงินใส่สีผึ้งอยู่ในมือของเหมยกุย  เหมยกุยพนมมือและเป่าเบาๆ ใส่ตลับสีผึ้ง  แล้วหันไปหาล้อมเพชรที่ยืนอยู่ข้างๆ  

“อะไร” 

“สีผึ้งเครือเถาหลง...แม่ชั้นเคยสอนให้ทำ แต่ชั้นไม่เคยทำให้ใคร นอกจากล้อมคนเดียว หลับตาสิล้อม”

ล้อมเพชรหลับตาตั้งจิตอธิษฐาน เหมยกุยทำปากขมุบขมิบท่องคาถาฟังไม่เป็นศัพท์แล้วใช้นิ้วนางข้างขวาแตะที่สีผึ้งบนตลับ แล้วทาป้ายที่ปากของล้อมเพชร...ป้ายที่คิ้วสองข้าง  แล้วแปะที่หน้าผากของล้อมเพชร   

เมื่อท่องคาถาจบ เหมยกุยยื่นปากไปใกล้หน้าผากของล้อมเพชร “อำนาจเครือเถาหลง...ขอให้โดนรักโดนหลง...ขอให้อยู่ในวังวนของคำกู !” เหมยกุยเป่าเบาๆ บนหน้าผากของล้อมเพชร    

ล้อมเพชรลืมตา หน้าของเหมยกุยจึงอยู่ใกล้กับหน้าของล้อมเพชรมาก ทั้งสองยิ้มมุมปากให้กัน  

ที่วังศุภมาศ หม่อมเจ้าหญิงถมยาปักแจกันดอกไม้ถวายพระ บ่าวใช้เดินนำล้อมเพชรกับเหมยกุยเข้ามา ล้อมเพชรกับเหมยกุยยกมือไหว้ หม่อมเจ้าหญิงถมยารับไหว้อย่างแปลกใจเพราะไม่เคยรู้จักล้อมเพชรกับเหมยกุย

“หม่อมชั้นเป็นเพื่อนกับริ้วทองเพคะ พอได้ผ้ามาก็เลยจะนำมาฝากริ้วทอง”  

หม่อมเจ้าหญิงถมยาเชิดหน้าอย่างไม่ชอบใจเมื่อรู้ว่าล้อมเพชรเป็นเพื่อนกับริ้วทอง “ริ้วทองไม่อยู่ ไม่รู้จะกลับเมื่อไหร่ ถ้าอยากให้เอาไปให้ที่วังติณชาติโน่น”  หม่อมเจ้าหญิงถมยาลุกขึ้นจะออกไป ล้อมเพชรก้าวหน้าไปยืนขวาง “อะไรของเธอ !”