บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 14 หน้า 4
ช่างผมเอ่ย “มาค่ะ มาทำผมกันต่อ อยากได้ทรงเดียวกับตอนที่อาภัสรารับตำแหน่งนางงามจักรวาลใช่มั้ยคะ?”
ยิ่งจันทร์/แสงเดือนพร้อมกัน “เยส!”
ห้องบัว ใบหน้าบัวกำลังถูกแต่งแต้มด้วยฝีมือของตรึงจิต โดยมีนกขมิ้นคอยช่วย
“ราศีเจ้าสาวจับไปทั้งตัวเลยน้องบัว สวยม๊ากมาก”
“สวยเพราะฝีมือฉันน่ะสิ ปกติก็ดูจืดชืดไม่สะดุดตาอะไร ถ้าเปรียบกับฉันตอนอายุเท่ากัน ไม่ได้กินฉันหรอก”
“สวยขนาดนี้ คิดแล้วก็น่าเสียดาย...”
ตรึงจิตโมโห “เสียดายอะไร!!!” ตรึงจิตขู่ “ไปหยิบชุดมา !!!”
นกขมิ้นกลัว รีบไปหยิบชุดมา “จ้าๆ นี่จ๊ะชุด มาจ๊ะน้องบัว เดี๋ยวพี่ช่วยเปลี่ยนชุดให้นะจ๊ะ”
“ไม่ต้อง!! ไปเลย ไปจองประตูกั้นเจ้าบ่าวโน่น ไม่รู้จักหน้าที่”
นกขมิ้นจำต้องออกไป บัวใบหน้าสวยหยาดเยิ้ม แต่นัยน์ตากลับดูไร้ความสุข
กลางคืน หน้าบ้านชยุติ วลี วลัย ไชโย จี๊ด จ๊าด ชูดวง เตรียมขบวนรับตัวเจ้าสาวกันวุ่นวาย วลัยปลื้มไชโย
“วันนี้คุณพี่หล่อจังเลยนะคะ ทำให้นึกถึงวันที่เราแต่งงานกัน”
“นี่ผัวฉันวลัย!”
แหม วลัยล้อเล่นหรอกค่ะ ไม่ใช่อะไรหรอก พอเห็นรูปถ่ายวันแต่งงานของพี่วลีกับพี่ไชโยทีไรแล้วเผลอนึกว่าเป็นตัวเองทุกที”
“ไร้สาระ” กนกวิภาในชุดสวยเดินหาวเข้ามายืนข้างวลี “ยัยหนก พี่ชายเราแต่งตัวเสร็จรึยังเนี่ย”
“เดี๋ยวก็ไปรับเจ้าสาวไม่ทันฤกษ์หรอก”
“มาแล้วครับ มาแล้ว” ชยุติในชุดเจ้าบ่าวเดินควงคู่กับมาลัยออกมา วลี วลัย ไชโย และทุกคนชื่นชมในความหล่อสมาร์ทของชยุติ “วันนี้ลูกชายของเราหล่อจังเลยค่ะ”
“หล่อเหมือนผมไงล่ะ เอาล่ะตาติ ไปรับว่าที่เจ้าสาวของแกได้แล้ว รับให้ตรงฤกษ์นะ อย่าให้คลาดเคลื่อนแม้แต่นิดเดียว”
“ทราบแล้วครับ ตีสี่สี่สิบกับอีกเก้านาที ผมจำได้แม่นเลยครับ”
“งั้นจะรออะไรอยู่ล่ะ รีบออกไปรับว่าที่หลานสะใภ้ของอั๊วะกันดีกว่า”
“เดี๋ยวครับอาม้า” ชยุติบอกกับวลีและไชโย “ป๊าม้าครับ ผมขอแหวนวงนั้นของยิ่งจันทร์ให้ผมหน่อยซิครับ”
“แกจะเอาไปทำอะไร? ม้าเตรียมให้หนูยิ่งจันทร์สวมให้แกบนเวทีนะ”
“ผมว่าผมเอาไปด้วยดีกว่าครับ...ยิ่งจันทร์น่าจะเข้าใจทุกอย่างได้ชัดเจนขึ้น...”