บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 3 หน้า 4
“งั้นลูกกนกก็ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าให้ชื่นใจก่อนนะจ๊ะจะได้หายเหนื่อย”
“หนูว่าจะขึ้นไปหลับสักตื่น วันนี้เรียนตั้งแต่เช้า ง่วงจนตาแทบจะปิดอยู่แล้ว” กนกวิภาเดินขึ้นบันไดไป
“วลัย เธอไปกับฉัน”
“ไปไหน ไม่ทาเล็บต่อแล้วเหรอ”
“ไม่ทง-ไม่ทามันแล้ว ฉันจะไปตามหาตาติ” วลีหน้าเครียด นึกเป็นห่วงชยุติ
วลีนั่งอยู่บนรถ วลัยเป็นคนขับออกมาตามชยุติ วลีชะเง้อหานอกรถระหว่างทาง
“ตาตินะตาติอยู่ๆก็หายตัวไป โดนจับตัวไปเรียกค่าไถ่หรือเปล่าก็ไม่รู้”
“แถวนี้มีโจรเรียกค่าไถ่ที่ไหนกันล่ะคะคุณพี่ ตาติโตจนจะมีเมียได้อยู่แล้ว ยังห่วงเป็นเด็กๆไปได้”
“ต่อให้โตแค่ไหน ลูกก็ยังคงเป็นเด็กในสายตาพ่อแม่เสมอนั่นแหละ เธอไม่เคยมีลูกมีผัวจะไปรู้อะไร” วลีเหน็บ
วลัยรู้ว่าถูกวลีเหน็บ เลยแกล้งเบรกเอี๊ยด จนวลีหน้าคะมำ “ว๊ายยยย ถนนโล่งๆ เบรกทำไมยะ”
วลัยแก้ตัวน้ำขุ่นๆ “เมื่อกี้น้องเห็นหมาดำวิ่งตัดหน้ารถน่ะค่ะ”
“หมาดง-หมาดำที่ไหนกัน ฉันไม่เห็นจะมี”
“สงสัยน้องจะตาฝาดไปน่ะค่ะ”
“ต้องตามตาติให้เจอให้ได้ ถ้าตาติกลับมาไม่ทันงานคืนนี้ พวกเราจะเสียหน้ากันหมด”
“ว้าย! ตายแล้ว น้องลืมสนิทเลยค่ะ น้องยังไม่ได้หาชุดที่แมตช์กับคุณพี่ไชโยเลยค่ะ”
“ตกลงว่าใครเป็นเมียคุณไชโยกันแน่ ฉันหรือว่าเธอ” วลีหันไปค้อนใส่วลัยให้สลด
บ้านชยุติ มาลัยเดินเข้ามาในครัว มาลัยตกใจเห็นหมูหัน เป็ดปักกิ่ง เป๋าฮื้อน้ำแดง ปลาเก๋าราดพริกเต็มไปหมด
“ไอ้หยา! หมูเห็ดเป็ดไก่เต็มไปหมด จะกินกันให้ท้องแตกตายเลยหรือไง”
“ก็คุณวลี คุณวลัยน่ะสิคะอาม่าสั่งให้จี๊ดกับจ๊าดไปซื้อมาจากเหลาที่เยาวราช ของแพงๆทั้งนั้นเลย”
“มันจะเอาไปไหว้บรรพบุรุษที่ไหนวะ”
“คุณวลีบอกว่าคืนนี้จะเลี้ยงฉลองวันเกิดให้คุณติ มีแขกคนพิเศษมาดินเนอร์ด้วยน่ะค่ะ”
“ไม่ได้เรื่องๆ ทำแบบนี้มันเหมือนเอาเงินมาละลายเสียเปล่าๆ สู้เอาไปช่วยคนยากคนจนในซอยบ้านเรายังจะดีกว่า”
จ๊าดเอาเค้กออกจากกล่องมาตั้งบนโต๊ะ “ตอนแกยกออกไปข้างนอก ระวังให้ดีล่ะนังจี๊ดอย่าซุ่มซ่ามเด็ดขาด เค้กนี่คุณผู้หญิงสั่งมาจากโรงแรม แพงกว่าเงินเดือนแกทั้งเดือนอีก”
“งั้นแกก็ยกไปคนเดียวละกัน ฉันไม่อยากเสี่ยง กลัวพลาด”