บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 8 หน้า 3
“เราทำถูกแล้วบัว...” บัวสลัดความรู้สึกเจ็บปวดออกไป และจะออกเดินต่อ แต่แล้วก็ต้องชะงัก เพราะเจอกนกวิภากับเพื่อนดักอยู่ บัวจะเดินฝ่าไป กนกวิภากับเพื่อนเข้ามาขวางหน้าบัว “...คุณ...” กนกวิภาตีหน้ายียวน
“หลีกทางหน่อยค่ะ”
“ไม่หลีก”
“คุณต้องการอะไร?”
“ฉันต่างหากที่ต้องถาม ว่าเธอต้องการอะไรถึงมายุ่งกับพี่ติพี่ชายฉัน”
“คุณเข้าใจผิดแล้วละค่ะ ฉันไม่เคยยุ่งกับพี่ชายคุณ”
“โกหก! ก็เห็นอยู่ว่าเธอหลอกล่อให้พี่ติเดินตามเธอต้อยๆ นี่คิดจะจับพี่ชายฉันใช่มั้ยยัยนางงิ้วชั้นต่ำ?!!”
บัวชะงัก พยายามข่มความรู้สึก
“ค่ะ ฉันเป็นนางงิ้ว ซึ่งอาจจะเป็นคนชั้นต่ำในสายตาของคุณ แต่ฉันก็ไม่เคยมีความคิดต่ำๆแบบคุณ”
กนกวิภาเจ็บจี๊ด “นี่แก!!”
“ขนาดฉันเป็นนางงิ้วชั้นต่ำ ยังคิดแบบนี้ไม่ได้เลย แล้วคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นผู้ดีสูงส่งแบบคุณ คิดได้ยังไงคะ?!!!”
“หนกมันกำลังจะพูดว่า หนกทำตัวต่ำ ต่ำกว่ามันอีกนะ!”
“ใช่ เป็นฉัน ฉันไม่ยอมนะหนก!!”
“ไม่ต้องย้ำ เพราะฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน แก!!” กนกวิภาง้างมือจะพุ่งเข้าตบบัว ทันใดนั้น “หยุดนะ!!!”
ทุกคนหันขวับไปมอง เห็นดำเกิงพุ่งรถเข็นล้อหักเข้ามาขวาง กนกวิภาและเพื่อนร้อง ว้ายย!!
ดำเกิงชี้หน้ากนกวิภา “ถ้ากล้าแตะต้องบัว โดนดีแน่!!”
“เกิ่ง..”
“นี่แกอีกแล้วเหรอ?!! ลืมไป แกมันพวกเดียวกันนี่”
“แล้วจะทำไม? มีปัญหาอะไรวะ?!!”
“นายคนนี้เหรอ ที่หนกเล่าให้เราฟัง?”
“ต๊าย!! หยาบคายที่สุด”
“ฉันไม่สุภาพกับผู้หญิงปากเสียอย่างพวกเธอหรอก ว่าไง มีปัญหาอะไรกับพวกเรามากหรือเปล่า?!!”
ดำเกิงก้าวเข้าหาพวกกนกวิภาหน้าเหี้ยม จนเพื่อนทั้งสองคนวิ่งไปหลบหลังกนกวิภา กนกวิภากลัว แต่ทำใจดีสู้เสือ “ฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอก แค่บอกให้ยัยนี่เลิกยุ่งกับพี่ชายฉันซะ!” ดำเกิงชะงัก หันมองบัว บัวหลบตา