บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 19
บทประพันธ์ของ : ภราดร ศักดา บทโทรทัศน์: ยิ่งยศ ปัญญา / กาญจนา โตะยู
โถงบ้านเจียง เจียงนั่งอยู่ที่โต๊ะ ซินแสหลอกำลังจัดข้าวให้เจียง จังหวะนั้นดำเกิงก็วิ่งโวยวายเสียงดังเข้ามา
“อาป๊า! ซินแส!”
“อะไรกันวะอาเกิ่ง เอะอะโวยวายเสียงดังไปได้ !”
“ก็ไอ้ตี๋น่ะซิ มันมาจับตัวบัวไป”
“จับตัวไป?!! จับไปไหน?”
“จะจับไปไหนก็ไม่ต้องไปยุ่งกับพวกอีหรอกน่า อีสองคนเป็นผัวเมียกัน” เจียงเน้น “มันเป็นเรื่องของผัวเมีย”
“ป๊าพูดเหมือนไม่เป็นห่วงบัวเลย”
“ห่วงซิ แต่ความห่วงของเราก็ต้องมีขอบเขต อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่”
“แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกครั้งนะป๊า ไอ้ตี๋มันเหมือนคนคลั่ง ต่อยฉันแล้วลากบัวขึ้นรถไป ไม่ฟังเสียงใครเลย!”
เจียงอึ้งไป ซินแสหลอสำทับ “ลองไปดูหน่อยก็ดีนะเฮีย...ฟังแล้วชักเป็นห่วงอาบัวเหมือนกัน”
เจียงหน้าเครียด ครุ่นคิด
ในรถ บัวโวยวายใส่ชยุติทันที ที่ชยุติขับรถโดยไม่สนใจอะไรเลย “คุณจะพาฉันไปไหนคุณติ!!”
ชยุติขับรถต่อไปอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว จนทำให้บัวชักโมโห “คุณติ! ไม่ได้ยินที่ฉันพูดรึไง”
“ได้ยิน”
“ได้ยินงั้นก็ตอบมาสิ คุณจะพาฉันไปไหน ??”
“ไปที่ไหนก็ได้ ที่มีแค่เราสองคน เข้าใจรึยัง?”
“เพื่ออะไรคะ?”
ชยุติหนักแน่น “เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ของเรา...แค่เราเท่านั้น”
ชยุติขับรถต่อไปอย่างแน่วแน่...มั่นใจ บัวมองหน้าชยุติ พูดไม่ออก เพราะรู้สึกถึงความเด็ดขาดในแววตาและน้ำเสียงเขา
บ้านชยุติ ทุกคนพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหารเย็น วลีก้าวเข้ามา เห็นที่นั่งของชยุติว่างอยู่ก็เอ่ยขึ้น
“ตาติละ ไม่มากินข้าวเหรอ? อย่าบอกนะว่ายังนั่งนิ่งอยู่ที่ศาลา”