บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 5
บทประพันธ์ของ : ภราดร ศักดา บทโทรทัศน์ : ยิ่งยศ ปัญญา / สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์
กลางตลาดสด ไหมฟ้านั่งร้องไห้คร่ำครวญที่เสียตัวให้ธานีใกล้ๆ ร้านน้ำเต้าหู้ ตรึงจิตเดินควงแขนมากับนกขมิ้น ตรึงจิตเห็นไหมฟ้าก็รีบเหน็บ แกล้งสั่งน้ำเต้าหู้เสียงดังลั่น “น้ำเต้าหู้สองถุง..สองถุงอิ่มไหมจ๊ะ พี่นกขมิ้นจ๋า”
“จะกินอะไรมากมาย อ้วนด้วย เปลืองด้วย”
“แต่น้ำเต้าหูนี่ กินแล้วได้แรงดีนะจ้ะ เหมาะกับพวกใช้แรงเยอะ โหมงานหนักตะบี้ตะบัน”
นกขมิ้นไม่เข้าใจ ไหมฟ้าชะงัก ผุดลุกขึ้นมา ชี้หน้าด่าตรึงจิต
“คันเหลือเกินนะปากมึงน่ะ มานี่มา คันนักกูจะช่วยเกาให้”
“อยากจะเกาให้มึงก็ออกมานี่สิ อีไหมฟ้า”
“ไม่เอาน่า..ทำไมชอบไปหาเรื่องเขานักวะ เดี๋ยวก็เจ็บตัวฟรีอีกหรอก”
ไหมฟ้าก้าวพรวดออกมาเผชิญหน้าตรึงจิต นกขมิ้นดิ้นพราด รู้วี่แววว่ายังไงมันก็ต้องตบกันชัวร์ ตรึงจิตหัวเราะเสียงแหลม “โธ่เอ๊ย กูนึกว่าจะแน่ ที่แท้ก็มีปัญญาหาผัวได้แค่แก่ ๆ ยาน ๆ เป็นมะเขือเผาอย่างไอ้เสี่ยธานีละวะ แล้วไอ้ตี๋ขายกระเพาะปลาล่ะ มันเบื่อน้ำพริกปลาร้าถ้วยเก่าของมึงแล้วหรือไง” ไหมฟ้านิ่งเฉยผิดปกติ
ตรึงจิตแปลกใจที่ไหมฟ้าไม่โต้ตอบ ปั้นเสียงหัวเราะเยาะแหลมกว่าเดิม ชาวบ้านเริ่มมามุงดูกันหนาตา เตรียมมันล่วงหน้า “หลุดจากผัวข้า มันก็น่าจะให้ได้ดีกว่านี้หน่อยนะไหมฟ้า”
นกขมิ้นเตือน “หุบปากได้แล้วน่า”
“เสียยี่ห้อเคยเป็นนางเอกงิ้วหมดเลยว่ะ ได้ผัวทั้งที ได้ทีเดียว แถมฟรีอีกต่างหาก”
ตรึงจิตหัวเราะสะใจ ชามใส่เครื่องน้ำเต้าหู้โปะเข้าเต็มหน้าตรึงจิต ชาวบ้านเฮลั่น มวยคู่เอกเริ่มเคาะระฆังแล้ว
ตรึงจิตมีวุ้น เม็ดเดือย เต็มปาก เต็มจมูก “กรี๊ดดดดดดด..”
ไหมฟ้าจิกหัวตรึงจิตไว้ “มึงพูดจบรึยัง..จบแล้วฟังกูให้ดีนะอีตรึงจิต กูจะกลับมาทวงบัลลังก์ของกูคืนแน่ แล้วกูจะเหยียบมึงให้จมดินคาตีนกูเลย อีแมงป่องสารพัดพิษ” ไหมฟ้าร้องงิ้ว ตบตรึงจิต เซคะมำแล่วจะเดินอออกมา
ตรึงจิตตั้งหลัก แล้วปราดเข้ามากระชากไหมฟ้าแล้วตบคืน ไหมฟ้า ตรึงจิต ตบตีกันเมามัน นกขมิ้นพยายามเข้าขวาง แต่โดนลูกหลงชุดใหญ่ ร้านน้ำเต้าหู้วินาศสันตะโร ชาวบ้านเชียร์สนุกกับมวยฟรี
หน้าบ้านในสลัม บัวสอนเสร็จกำลังจะมาลาแม่เด็กกลับบ้าน แม่เด็กฐานะไม่ค่อยดีนักเดินออกมาส่ง